Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

Απορία...


Σύλλογοι, κινήματα, υπογραφές, οργανώσεις, συμβούλιο επικρατείας, επερωτήσεις, άρθρα σε εφημερίδες εντός και εκτός νομού και μια συζήτηση εδώ και ημέρες για τους αλευρόμυλους, με κάποιους να ισχυρίζονται πως αποτελούν πολιτιστικό και βιομηχανικό μνημείο επιζητώντας την διατηρησή του κτιρίου και κάποιους άλλους, ότι αποτελεί όνειδος αισθητικής για την πόλη και ως βρωμερό ερείπιο πρέπει να γκρεμιστεί. Είμαι κατά της κατεδάφισης οποιουδήποτε κτιρίου αποτελεί την πολιτιστική κληρονομιά ενός τόπου. Με δεδομένο, ότι η ιστορία των αλευρόμυλων είναι σύνθετη, γιατί είναι ιδιωτική ιδιοκτησία και γιατί πολλά ερωτηματικά υπάρχουν από παλιά για λανθασμένους ή μη χειρισμούς, δυο απορίες τις έχω:
1. Οι πολιτικοί της περιοχής σε όλη αυτή την συζήτηση που ακριβώς βρίσκονται; ΄Εχουν τοποθετηθεί βουλευτές κομμάτων από άλλα μέρη της Ελλάδος και όχι οι ντόπιοι βουλευτές που και καλύτερα ξέρουν το θέμα και οι πλέον αρμόδιοι είναι να υπερασπιστούν το συμφέρον του τόπου. Είτε αυτό το συμφέρον είναι να διατηρηθεί το κτίριο, είτε να κατεδαφισθεί, δεν έπρεπε να είναι παρόντες σε αυτή τη συζήτηση και να ενημερώνουν τους πολίτες αρμοδίως αλλά και να μεταφέρουν την όποια φωνή των πολιτών, αυτοί, αντί άλλων συναδέλφων τους;
2. ΄Εχει αναδειχθεί κατά καιρούς το πρόβλημα εγκατάλειψης πολλών πολιτιστικών ιστορικών κτιρίων. Με πολλά δημοσιεύματα και συζητήσεις στα ΜΜΕ. Αρχιτεκτονικά κοσμήματα, ιστορικής αξίας που δίνουν τον διαφορετικό χαρακτήρα και χρώμα του νησιού και κυρίως ΔΗΜΟΣΙΑ. Και η απορία μου είναι: Γιατί ποτέ δεν έχει γίνει μια παρόμοια μεγάλη κινητοποίηση -ίσως και μεγαλύτερη θα έπρεπε... - για όλα αυτά τα κοσμήματα του τόπου που έχουν αφεθεί να γκρεμίζονται;
Γιατί δεv μαζεύτηκαν χιλιάδες υπογραφές, δεν κινητοποιήθηκαν φορείς, οργανώσεις, κόμματα, πολιτικοί για το ζωσμένο με μπάρες Θέατρο, τις σκαλωσιές στο Castello ( και τους κουβάδες επίσης...), 
το Σανατόριο, 
















την Villa de Vechi και για τόσους άλλους ιστορικούς πολιτιστικούς θησαυρούς;



Και αν το κράτος έδειξε παντελή αδιαφορία και θυμάται την περιουσία του- ή καλύτερα ότι απέμεινε από αυτήν-, ψάχνοντας εμίρηδες από το Κατάρ να την διαχειρισθούν και να την... "αξιοποιήσουν", γιατί τόσα χρόνια δεν υπήρξε ανάλογη κινητοποίηση από όσους κινητοποιούνται τώρα;
Επαναλαμβάνω...είμαι κατά της όποιας κατεδάφισης κτίσματος που μπορεί να θεωρηθεί πολιτιστική κληρονομιά και κατά της κατεδάφισης του συγκεκριμένου κτιρίου αν αποτελεί κάτι τέτοιο. Αλλά μια απορία την έχω, γιατί αυτό δεν έχει γίνει εις την νιοστή για κάποια άλλα κτίρια και μάλιστα δημόσια . Με δεδομένο, ότι είναι αυτά που δίνουν το άλλο χρώμα στην Ρόδο. Είναι όλα αυτά, μαζί με την Παλιά Πόλη που την χαρακτηρίζουν και λειτουργούν ως πόλοι έλξης των χιλιάδων επισκεπτών της.
Ελπίζω, ότι ίσως είναι η αρχή και πως θα δούμε την ίδια μεγάλη κινητοποίηση και ευαισθητοποίηση και για τα υπόλοιπα.

Εφημερίδα "Η Δημοκρατική της Ρόδου" 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου