"Νέα Αρχιτεκτονική ..."

«Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης...»

Σύμφωνα μ’ αυτή, παιδικοί σταθμοί υπολειτουργούν, σε κάποιους τα παιδάκια κοιμούνται στο πάτωμα και ταυτόχρονα, αυξάνονται τα τροφεία, ζητώντας από γονείς με μισούς ή και καθόλου μισθούς, αναδρομικά την συμμετοχή τους.

Κάνουν επίσχεση εργασίας απλήρωτοι μήνες εργαζόμενοι σε κοινωνικές δομές του Δήμου. Αρμόδιοι, κάνουν εκθέσεις για έλλειψη σωστής διατροφής των παιδιών και για ελλείψεις σωστών συνθηκών σε χώρους που φιλοξενούνται γέροντες.

Πολλά σχολεία μένουν χωρίς πετρέλαιο, σε κάποια γίνεται έρανος μεταξύ γονιών και καθηγητών, σε άλλα μαθητές και καθηγητές ενημερώνονται ότι πρέπει να φορούν ζεστά ρούχα.

Οι δημότες σε κάθε ευκαιρία ενημερώνονται ότι λόγω της γενικότερης οικονομικής κρίσης αλλά και λόγω των άθλιων οικονομικών του Δήμου, αδυνατεί να προβεί σε δράσεις παρεμβάσεις και ότι είχε υποσχεθεί που θα κάνουν καλύτερη την ζωή των δημοτών.

Στην απόσταση από τα Φανάρια του Ροδινιού έως την διασταύρωση με την Κ. Υδραίου, μετρά κάποιος οκτώ (8) ενοικιαστήρια σε χώρους που ήταν πριν λίγο καιρό επιχειρήσεις. Ελάχιστο και  ενδεικτικό το παράδειγμα.

Ο χρόνος μοιάζει παγωμένος σαν τις παγωμένες ουρές στον ΟΑΕΔ, στη ΔΕΗ, στα συσσίτια.

Ο χρόνος κυλάει απρόσκοπτα, ανεβαίνοντας τις σκάλες του Δημαρχιακού Μεγάρου.  Όλα τριγύρω αλλάζουν, αλλά εκεί όλα τα ίδια μένουν . Οι αιρετοί όπως κάθε τέτοια εποχή , φτιάχνουν προϋπολογισμό. Και προϋπολογίζουν αυξήσεις στα μεροκάματά τους. Διότι πως θα σωθεί ο τόπος, η χώρα ολόκληρη αν πεθάνουν στην ψάθα οι αιρετοί;

Από χθες που είδε το φως της δημοσιότητας το πόνημα της «Νέας Αρχιτεκτονικής της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης», έχουμε γίνει «Νεφελοκοκκυγία». Πέφτουν διάφοροι από τα σύννεφα. Δεν αντιλαμβάνομαι τον λόγο. Δεν έφτασαν  τόσα χρόνια για να αντιληφθούν ότι η Τ.Α. είναι μια μικρογραφία του κεντρικού κράτους;

Μια προέκτασή του, χρωματισμένη αναλόγων χρωμάτων της κεντρικής διοίκησης. Με χρωματιστούς αιρετούς που υποδεικνύονται,  ενίοτε και επιβάλλονται… Και οι πολίτες, χρόνια τώρα να ψηφίζουν και να εκλέγουν αρεστούς και όχι κατ’ ανάγκην άξιους, στις περισσότερες των περιπτώσεων… Κακώς πέφτουν απ’ τα σύννεφα. ΄ Εκαναν αυτό που κάνει ένας ασχολούμενος με την πολιτική και σέβεται τον εαυτό του 30τόσα χρόνια τώρα. Ασχολούνται με το ίδιον και κομματικό συμφέρον. Εν προκειμένω, αυτό που έκαναν και οι βουλευτές στον δικό τους προϋπολογισμό. Ο κόσμος δίπλα τους καταρρέει –και όχι μεταφορικά πλέον αλλά από ένδεια και πείνα- και αυτοί στην κοσμάρα των ανέγγιχτων προνομίων τους και μισθών τους.

Υ.Γ.1 Αχ… αυτοί οι κωδικοί που πάντα πάνε και μπερδεύονται, μόλις σηκωθούν μέχρι και οι πέτρες από την πρόκληση και την αφασία.

Υ.Γ.2 Και, τέλος πάντων, έχω βαρεθεί να ακούω όσους ασχολούνται με αυτό που λέγεται πολιτική, να δηλώνουν ότι δεν τους ενδιαφέρουν θέσεις, τιμές,  αξιώματα, χρήματα και απλώς αναλαμβάνουν «ευθύνες», αφήνουν την οικογένειά τους, τη δουλειά τους για όλους εμάς. Τόση ανάγκη προσφοράς είναι αβάσταχτη. Νιώθω ένοχη που τους έχω φορτώσει τόσα προβλήματα παρά τη θέλησή τους. . ΄Ισως αυτό να είναι και το πρόβλημα του πολιτικού συστήματος: ότι όλοι,  έχουν γίνει πολιτικοί χωρίς να το θέλουν…΄ Ετσι εξηγούνται και η ποιότητα διακυβέρνησης της χώρας και κάθε τόπου και η ποιότητα της αντιπολίτευσης και η κατάσταση μας.

" Η Δημοκρατική της Ρόδου"