Μαυριτανοί

Κι ενώ ο ΄Ελλην ξεσπαθώνει-ξεσπαθώνει, όταν τον φέρνουν ως παράδειγμα προς αποφυγήν, όταν ακούει τον έναν μετά τον άλλον αρχηγούς και αξιωματούχους κρατών να λένε : « δεν θα γίνουμε Ελλάδα» και να του προσάπτουν χαρακτηριστικά τεμπέλη και λαμόγιου, άλλο τόσο εύκολα κάποιοι, χρησιμοποιούν άλλες χώρες, άλλους λαούς.

Κάπως έτσι, εύκολα, άκριτα, ανιστόρητα,  γίναμε «πολίτες που έχουν καταντήσει το νησί Μαυριτανία και Ζιμπάμπουε».

Μαυριτανία λοιπόν.

Μια χώρα σε ανθρωπιστική κρίση, οι μισοί πολίτες της οποίας  ζουν με λιγότερα από 2 δολάρια την ημέρα. Μιας χώρας που υποτίθεται ότι κατάργησε την δουλεία το 1981. Ναι, το 1981! Ωστόσο, ακόμα εφαρμόζεται εκτενώς, ακόμη κι αν η κυβέρνηση αρνείται την ύπαρξή της. Στην πραγματικότητα, το κράτος κατέστησε τη δουλεία έγκλημα μόλις το 2007.

Πώς και γιατί υφίσταται ακόμη δουλεία εν έτει 2012; Σύμφωνα με ντοκυμαντέρ του CNN,αλλά και πρόσφατο δημοσίευμα του Guardian, o κυριότερος λόγος είναι γιατί ο πληθυσμός έχει χαμηλό μορφωτικό επίπεδο. Οι περισσότεροι σκλάβοι δεν αντιλαμβάνονται καν ότι είναι υποδουλωμένοι. Στους περισσότερους δούλους της Μαυριτανίας, η ιδέα το ότι αποτελούν κτήμα κάποιου και τους συμπεριφέρονται σαν κτήμα, είναι φυσιολογική και αποτελούσε φυσιολογική για αιώνες. Οι ακραίες οικονομικές ανισότητες στη Μαυριτανία παίζουν μεγάλο ρόλο στη διατήρηση των σχέσεων αυτών. Και βέβαια, η κυβέρνηση κάνει λίγα πράγματα για να τις αποθαρρύνει.

Δεν κατάλαβα την σύγκριση και την απαξίωση ενός λαού που οι αποικιοκράτες τους, η πολύχρονη χούντα και οι κυβερνήσεις τους, κρατούν σε «καταστολή», για να μην καταλαβαίνουν πως ακόμη εν έτει 2013 σε 3.000.000 πληθυσμό οι 800.000 είναι σκλάβοι.

Εκτός και εάν υπονοούν, ότι δεν απέχουμε πολύ. Γιατί και τα δικά μας παιδιά υποσιτίζονται πλέον όπως των Μαυριτανών, ένα πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού πεινά όπως και οι Μαυριτανοί. Δεν θέλουμε και πολύ να μένουμε σε παράγκες και να έρχεται η Unisef για να εμβολιάζει τα παιδιά μας  που δεν θα πάσχουν πλέον από υποσιτισμό αλλά από οξύ υποσιτισμό, όπως τα Μαυριτανάκια και οι ανθρωπιστικές οργανώσεις να διοργανώνου καραβάνια αλληλεγγύης με τρόφιμα. ' Οσο για τις συνθήκες εργασίας τους -κυρίως στα ορυχεία- ας μην τις συζητήσουμε.

Ως προς αυτά συμφωνώ και επαυξάνω. Θέλει προσοχή να μην έχουμε την τύχη τους.

Τώρα, εάν οι Μαυριτανοί έχουν 1,5 απορριμματοφόρο και εάν αυτοί φταίνε που μείναμε με 1,5 απορριμματοφόρο θα σας γελάσω. Δεν ξέρω και εάν το καθεστώς τους, έχει την υποχρέωση αποκομιδής των σκουπιδιών από τις γειτονιές ή έχει μεταφερθεί η υποχρέωση στους πολίτες.

Ξέρω όμως, ότι ο δικός μας ο Ισοκράτης έλεγε ότι «Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν». Καιρός να το ερμηνεύσουμε…

' Εχει διττή ερμηνεία. Η μια αφορά τους πολίτες που δεν ψηφίζουν στην… Μαυριτανία…

Η δεύτερη, τους άρχοντες που αδυνατώντας και μη θέλοντας σε πολλές των περιπτώσεων να άρχουν  κατά νόμον, μετακυλύουν το βάρος στους… Μαυριτανούς που βλέπουν να κυκλοφορούν στους δρόμους.

Δικαιολογημένη η οπτική απάτη κατά μια έννοια, εάν υποθέσουμε ότι η επιτυχία ενός άρχοντα, είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την ευημερία (με την στενή κοινωνικοοικονομική ερμηνεία) τόπου και πολιτών.

Η Δημοκρατική της Ρόδου