Προεκλογικές ακρότητες

Το Σάββατο το απόγευμα παρακολούθησα το φόρουμ για το Πλατόνι. 

Τις ενδιαφέρουσες ομιλίες των καθηγητών Marco Masseti, βιολόγου από το Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας και Χ. Βλάχου διευθυντή του Εργαστηρίου Άγριας Πανίδας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αλλά και των υπευθύνων  της Διεύθυνσης Δασών, για ένα θέμα που απασχολεί και προβληματίζει τους πολίτες –της ευζωίας και της διαχείρισης του μοναδικού στο είδος του Πλατονιού - αλλά που ουδόλως απασχολεί τους πολιτικούς, οι οποίοι ,όπως χαρακτηριστικά είπε ο κ. Βλάχος, πάσχουν από  έλλειψη πολιτικής βούλησης και ο οποίος μετά και από όσα διαπίστωσε και άκουσε, δεν είναι καθόλου αισιόδοξος για την τύχη του ελαφιού, εάν δεν «σπάσουν αυγά» όπως χαρακτηριστικά είπε οι πολιτικοί και να πάρουν αποφάσεις. 

Και τι τύχη να έχει, με πρακτικές σαν αυτή που θα διαβάσετε; 

Περιττό να αναφερθεί ότι υπήρξε στην εκδήλωση συνωστισμός υποψηφίων. Δεν είναι κακό αυτό, αφού το θέμα αυτούς αφορά. 

Οι πολίτες τι μπορούν να κάνουν για τον έλεγχο της λαθροθηρίας, για την μάστιγα των κατσικιών που περίτρανα αποδείχθηκε για ακόμη μια φορά πως ευθύνονται για τις καταστροφές των καλλιεργειών, για την στελέχωση της υποστελεχωμένης δασικής υπηρεσίας;  

Τι μπορούν να κάνουν για το αίσχος των ελαφιών του Ροδινιού, παρά να φροντίζουν να βρίσκουν κατά καιρούς τροφή για τα πεινασμένα ελάφια ή να αναδείξουν το θέμα, μπας και ευαισθητοποιηθεί ο υπεύθυνος Δήμος ( ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω έλαμψε δια της απουσίας του ); 

Δεν είναι κακό, εάν δεν ήταν φως φανάρι πως πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (δύο!) ήρθαν για να τους δούμε ότι ήρθαν, σταδιακά, ότι ώρα βόλευε τον καθέναν και έφευγαν. 

Αυτό δεν είναι τίποτε όμως , όταν γυρνώντας σπίτι, βλέπω να έχει κυκλοφορήσει δελτίο τύπου  από υποψήφιο Δήμαρχο, ο οποίο μας ενημέρωνε για την «συμμετοχή» του στο φόρουμ. Και μέχρις εδώ καλά, μέχρι που διαβάζω: 

«...Ο κ. Χατζηδιάκος αφού ευχαρίστησε τους διοργανωτές της εκδήλωσης τόνισε πως το πλατόνι πρέπει να διαφυλαχθεί ουσιαστικά, αναφερόμενος στην προστασία του ζωικού πληθυσμού και να αναδειχθεί συστηματικά ως το σύμβολο του νησιού μας και κάλεσε όλους τους φορείς του νησιού να συνεργαστούν για την επίτευξη των εν λόγω στόχων.» 

Και εκεί, αρχίζει το μυαλό σου να κάνει περίεργα παιχνίδια. 

Να αναρωτιέσαι εάν είχες πάει στην σωστή εκδήλωση ή ήσουν κάπου αλλού. 

Γιατί σ’ αυτή που ήσουν, ο υποψήφιος Δήμαρχος  ήρθε ( καθυστερημένος), κάθισε περίπου μισή ώρα και έφυγε.

Δεν ανέβηκε ποτέ στο βήμα να απευθύνει χαιρετισμό, δεν ακούσαμε τίποτε από όσα περιγράφει ότι τάχα μας είπε στο δελτίο τύπου. 

Αντιλαμβάνομαι την υπερβολή σε πολλές από τις κινήσεις και λεγόμενα υποψηφίων. 

Αλλά αυτό ξεπερνά τα όρια. 

Είναι βάναυση υποτίμηση της νοημοσύνης όσων βρισκόμασταν εκεί, είναι παραπλάνηση όσων δεν βρίσκονταν και θα διαβάσουν ότι ο υποψήφιος Δήμαρχος όχι μόνον συμμετείχε αλλά ότι κατέθεσε και απόψεις για το συγκεκριμένο πρόβλημα! 

Δεν ξέρω εσάς, αλλά εμένα με τρομάζει αυτή η νοοτροπία, πρακτική, πολιτική (;) στάση. 

Και εάν δεν τρομάζει, κλονίζει την εμπιστοσύνη πολίτη και πολιτικού. 

Θα περίμενε κανείς ότι όλοι μας και πρωτίστως οι πολιτικοί, έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους και έχουν διδαχθεί μέσα από αυτή την κρίση, που είναι πρωτίστως και κύρια κρίση αξιών. 

Πως θα είχαν μελετήσει και καταλήξει για ποιους λόγους οι πολίτες απαξιώνουν το πολιτικό σύστημα. 

Φαίνεται πως για κάποιους , όχι μόνον τίποτε δεν έχει αλλάξει, αλλά καταφεύγουν χάριν εξουσίας σε ακρότητες πρωτοφανείς.

Η Δημοκρατική της Ρόδου

Αφήστε και κάτι

Μεγάλη Πέμπτη, κάνουν την εμφάνισή τους στο facebook οι φωτογραφίες των υποψηφίων με φόντο εκκλησίες. 

Πρώτο στασίδι, οι εκλεκτοί, παρακολουθούν με την δέουσα σοβαρότητα για την περίπτωση τα Πάθη τα σεπτά ή μήπως όχι; 

Η ταπεινότητα και η μυσταγωγία, χαρακτηριστικά των ημερών, δεν συνάδουν με φωτογραφίες σας να κατακλύζουν το διαδίκτυο δίνοντάς μας στίγμα παρουσίας στις ακολουθίες, πόζες-πρόζες πως κρατά τον σταυρό ο πολιτευτής στην περιφορά του επιταφίου, ούτε είναι απόδειξη θρησκευτικού συναισθήματος βιντεάκι που μας  ενημερώνει εν μέσω ψαλμωδιών ότι παρευρίσκετο στην ακολουθία ο υποψήφιος. Μόνο selfie με τον αναστάντα απομένει να δούμε...

‘ Αραγε όλα αυτά τα ελάχιστα πνευματικά και κατανυκτικά ποιον και τι υπηρετούν; 

Δυστυχώς, οι εκλογές δεν συνέπεσαν με τις απόκριες. Θα έδιναν πλέον αρμόζουσες ευκαιρίες.
Αφήστε έστω το θρησκευτικό συναίσθημα έξω από τα προεκλογικά σας.

Πάρτε την οικογένειά σας, πάτε σαν όλους μας στις εκκλησιές, αθόρυβα και ταπεινά όπως αρμόζει  σ’ αυτόν που υποτίθεται πως πάτε να τιμήσετε και σας παρακαλούμε μην υποστούμε ξανά εκείνες τις ακραιφνείς κλάψες περί ανάστασης του λαού με δελτία τύπου και δηλώσεις κρατώντας τις αναστάσιμες λαμπάδες. 

‘ Ισως κάπως έτσι…

Εντυπωσιακή η συμμετοχή του κόσμου στην περιπατητική δραστηριότητα του «Ροδιακού Δάσους» στην Κοιλάδα του Αίθωνα. 

Εάν συνεχίσει αυτός ο ενθουσιασμός, η συμμετοχή όλο και περισσότερων  και στις επόμενες παρόμοιες δραστηριότητες, τότε μόνο κάτι καλό μπορεί να γίνει. 

Δεν είναι μόνον ο άλλος τρόπος που μπορεί να επιλέξει κάποιος για να χαλαρώσει, να ξεφύγει από τα συνηθισμένα. 

Γιατί «η ζωή μια φορά μας δίνεται»  όπως έλεγε κι ο Μίσσιος κι  : « Αφήνουμε τα πιο σημαντικά, τα πιο ουσιαστικά πράγματα, όπως να παίξουμε και να κουβεντιάσουμε με τα παιδιά και τα ζώα, με τα λουλούδια και τα δέντρα, να παίξουμε και να χαρούμε μεταξύ μας, να κάνουμε έρωτα, να απολαύσουμε τη φύση, τις ομορφιές του ανθρώπινου χεριού και του πνεύματος, να κατεβούμε τρυφερά μέσα μας, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και το διπλανό μας...» 

Δεν είναι μόνον η γνωριμία του, με απίστευτης ομορφιάς μέρη που έχει το νησί, αλλά η γνωριμία αυτή, θα τον κάνει να συνειδητοποιήσει ότι αυτή η απίστευτη ομορφιά μένει άγνωστη σε δικούς και ξένους. 

΄Ισως , αναρωτηθεί γιατί τόσα χρόνια δεν υπάρχουν περιπατητικά μονοπάτια. 

Θα αναρωτηθεί, γιατί κάπου 5-6 μονοπάτια που πριν χρόνια η Δασική υπηρεσία έφτιαξε και παρέδωσε για την συντήρηση τους και αξιοποίησή τους στους πρώην Δήμους, μένουν ασυντήρητα, χαμένα μέσα στα χορτάρια, με σπασμένα τα κιόσκια και τα παγκάκια που είχε φτιάξει για ξεκούραση.‘

Ισως, εξοργισθεί από τα σκουπίδια που θα βρει μπροστά του παντού. Δίπλα σε ποτάμια, ρέματα, στο δάσος, ακόμη και δίπλα στο δρόμο που θα περπατά  και θα απαιτήσει να βρεθεί τρόπος για την οριστική λύση αυτής της πληγής. 

΄Ισως, περνώντας από τα χωριά και κουβεντιάζοντας με τους ανθρώπους, αντιληφθεί κάποιους από τους λόγους που ορεινά χωριά της Ρόδου παραμένουν αναξιοποίητα, ενώ θα μπορούσαν χειμώνα καλοκαίρι να είναι ζωντανά από δικούς και ξένους. 

‘ Ισως, καταλάβει πως δεν είναι άπιαστο όνειρο, το όνειρο του Γιώργου απ’ τη Μονόλιθο, τα ποδηλατικά μονοπάτια, ή ακόμη κι αυτό το πιο μεγαλεπήβολο του οικολογικού αρχαιολογικού πάρκου από την Κρητηνία μέχρι την Κυμισάλα. 

‘ Ισως, φωνάξουν όλοι μαζί για τα χιλιάδες κατσίκια ( που μόνον αδέσποτα δεν είναι)  και καταστρέφουν ότι βρουν στο δρόμο τους, όταν θα έχουν φάει τα δεντράκια που φύτεψαν στην αναδάσωση. 

Και εάν υποθέσουμε ότι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ξέρουν και τις ομορφιές και τα προβλήματα, υπάρχουν πολλοί νέοι άνθρωποι που, όχι, δυστυχώς, δεν ξέρουν τον τόπο τους. 

Και πιστεύω ακράδαντα πως, μόνο γνωρίζοντας τον, γνωρίζοντας  μέσα από αυτές τις αποδράσεις τις ομορφιές και την ιστορία του ( ναι όλα είναι ιστορία ) τότε μπορούν να τον υπερασπιστούν και να μπουν μπροστά σε όποιους τον καταστρέφουν με όποιο τρόπο.

Υ.Γ. Το άλλο καλό είναι πως το «Ροδιακό Δάσος»  είναι μια ΜΚΟ μεν,  που αν μη τι άλλο, η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της είναι νέοι επιστήμονες, δασολόγοι ή δασονόμοι. Κοινώς, ασχολείται με το αντικείμενο της με στοχευμένες πάνω σ' αυτό δραστηριότητες και όχι επί παντός επιστητού...

Η Δημοκρατική της Ρόδου