Περισσότερα για την ΕΛΕ, είχε την καλοσύνη να εξηγήσει στην "δ", αλλά και για την τρέχουσα πολιτική κατάσταση.
Πρωτοστασήσατε στη δημιουργία της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου και άρνηση του απεχθούς χρέους. Πού ακριβώς στοχεύει αυτή η πρωτοβουλία κ. Σακοράφα;
Η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου στοχεύει στη διερεύνηση του χρέους και στην άρνηση του απεχθούς, του μη νομιμοποιημένου ή του μη βιώσιμου. Πρόκειται για μια διαδικασία που έχει επαναληφθεί σε αρκετές χώρες, με το πλέον επιτυχημένο παράδειγμα αυτό του Ισημερινού. Η γνώση του πώς παρήχθη το χρέος αποτελεί επί της ουσίας ένα εργαλείο πολιτικής συνειδητοποίησης της ταξικής, άδικης ή παράνομης φύσης του.
Σήμερα περισσότεροι από ποτέ αυτή η πολιτική συνειδητοποίηση αποτελεί τεράστια αναγκαιότητα. Είναι ο μόνος όρος που μπορεί να γκρεμίσει την υποτακτικότητα των ανθρώπων απέναντι στο θηρίο των αγορών. Είναι ο μόνος όρος που μπορεί να απελευθερώσει δυνάμεις από το αξίωμα του μονόδρομου. Είναι ο μόνος όρος που μπορεί να καταδείξει τους κανόνες ενός συστήματος, που αφαιμάζει και καταχράται. Και όλοι οι παραπάνω όροι είναι οι αναγκαίες συνθήκες του κινήματος. Λαός που παύει να είναι υποτακτικός, λαός που απελευθερώνεται από συστημικά δόγματα, λαός που καταλαβαίνει ότι οι αρπακτικοί κανόνες του συστήματος αποτελούν τη νομοτέλεια της ύπαρξής του, λαός που γνωρίζει ότι σε κάποιο μέςρος του κόσμου που είχε παρόμοια προβλήματα τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά, είναι λαός έτοιμος να αντισταθεί,να ανατρέψει, να δημιουργήσει. Αυτή είναι η ταυτότητά της ΕΛΕ. Έρχεται από τον Ισημερινό, από την Βραζιλία, έχει μεθοδολογία, έχει σαφή και συγκεκριμένα αποτελέσματα, έχει τεχνογνωσία, έχει πρόταση διεξόδου.
Τι ορίζουμε ως απεχθές χρέος;
Τρεις είναι οι προποθέσεις για την ύπαρξη απεχθούς ή μη νομιμοποιημένου χρέους. Ο δανεισμός να έγινε με ανήθικο και παράνομο τρόπο, χωρίς τη συγκατάθεση των πολιτών, στη βάση μιας λεόντειας σύμβασης. Τα δάνεια να μην χρησιμοποιήθηκαν προς το συμφέρον του λαού και της χώρας, αλλά, αντίθετα, να σπαταλήθηκαν σε δραστηριότητες που δεν ωφέλησαν το έθνος. Τέλος ο πιστωτής να ήταν ενήμερος γι’ αυτή την κατάσταση και, παρά ταύτα, να προχώρησε στο δανεισμό.
Γκόλντμαν Σάκς, εξοπλιστικά προγράμματα, Ολυμπιακοί αγώνες, Ζίμενς, υπερδανεισμός του ΟΣΕ και πολλές άλλες περιπτώσεις εμπίπτουν στην έννοια και τον ορισμό του απεχθούς χρέους. Αλλά και ο τρόπος με τον οποίο προέκυψε η υπερχρέωση της χώρας στο πλαίσιο της Ευρωζώνης πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο της Επιτροπής, όπως επίσης και η αποικιοκρατική δανειακή σύμβαση Ελλάδας – κρατών Ευρωζώνης, η οποία μάλιστα δεν έχει καν κυρωθεί από την ελληνική Βουλή.
Το ίδιο ισχύει και για τους όρους δανεισμού από το ΔΝΤ.
Προφανώς η επιτροπή αυτή, θα πρέπει να έχει επίσημα στοιχεία των δανειακών συμβάσεων, για να ελεγχθούν. Πιστεύετε ότι θα δεχθούν να δώσουν αυτά τα στοιχεία, με δεδομένο ότι και τα δύο μεγάλα κόμματα, αρνήθηκαν την πρόταση του
ΣΥΡΙΖΑ για έλεγχο του δημόσιου χρέους ;
Καταρχήν να ξεκαθαρίσω ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν διαφορετική. Ζητούσε τη σύσταση μιας επιτροπής στα όρια του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Η ΕΛΕ έχει άλλη φιλοσοφία και λογική.
Βασικό συστατικό της είναι η εμπλοκή της κοινωνίας των πολιτών, επιστημονικών φορέων, σωματείων, συλλογικοτήτων. Και αυτό για δύο λόγους, ο πρώτος γιατί έχουμε την άποψη ότι ο ελέγχων δεν μπορεί να είναι και ελεγχόμενος, ο δεύτερος γιατί ο ελέγχων θέλουμε να είναι η κοινωνία.
Είναι σαφές ότι ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία και τα αντίστοιχα πολιτικά τους συμπληρώματα δεν συμφωνούν. Η ΕΛΕ είναι μια άλλη πολιτική τροπή που σημαίνει ότι χρειάζεται σκληρή, και μαζική διεκδίκηση, χρειάζεται επίμονο και μαζικό αγώνα.
Η μετατροπή του αιτήματος σε πράξη είναι το πέρασμα από μία πολιτική αντίληψη σε μία άλλη.
Πρακτικά πως θα γίνει ο έλεγχος; Αν υποθέσουμε ότι αρχίζει αύριο, η χώρα θα πάψει να υπογράφει δανειακές συμβάσεις;
Θα προηγηθεί στάση πληρωμών ίσως όπως στην περίπτωση του Ισημερινού;
Ένας πρώτος στόχος της ΕΛΕ είναι να καταδείξει ότι ο δανεισμός είναι που μας έφερε σε αυτήν την τραγική κατάσταση. Εάν δεν εξυπηρετούμε αυτό το τεράστιο απεχθές χρέος, ο μη δανεισμός μπορεί να είναι μια ώριμη δυνατότητα, μία πραγματικότητα.
Η στάση πληρωμών μπορεί να είναι το πρώτο τακτικό βήμα απεναντι στους δανειστές, ώστε να ξεκινήσει μια δυναμική διαπραγμάτευση. Σε κάθε περίπτωση είναι χρήσιμο να απεγκλωβιστούμε από λογικές εκφοβισμού και τρομοκρατίας, που περίτεχνα έχουν καλλιεργηθεί, ώστε να εμπιστευθούμε και άλλες λύσεις, πέραν του τεχνητού μονόδρομου της Τρόικα και του ΔΝΤ.
Πως εξασφαλίζεται η εγκυρότητα των αποτελεσμάτων της Επιτροπής;
Η ΕΛΕ έχει μεθοδολογία και προηγούμενη τεχνογνωσία, από το 2008. Η εγκυρότητα των αποτελεσμάτων όμως βασίζεται και στο γεγονός της στελέχωσής της, με προσωπικότητες που εγγυώνται την ανεξαρτησία και την αμεροληψία, αλλά και τη συνεργασία της ίδιας της κοινωνίας.
Έγκυρο είναι το αποτέλεσμα το οποίο προσυπογράφουν πολίτες και προσωπικότητες εγνωσμένης επιστημονικής αξίας, όπως ακριβώς έγινε και στον Ισημερινό.
Και ακριβώς για το λόγο αυτό επιλέγουμε το συνδυασμό της λαικής πρωτοβουλίας και των εμπειρογνωμόνων.
Πως αξιοποιούνται τα αποτελέσματα και πως θα μπορέσουν να μας βοηθήσουν;
Αυτή τη στιγμή τι συμβαίνει; Τιμωρούμε την κοινωνία για να επιδοτήσουμε αυτούς που παρήγαγαν το πρόβλημα. Εμείς λέμε ΄΄ δεν πληρώνουμε αν δεν γνωρίζουμε΄΄.
Αυτό αποτελεί τη βασική πολιτική μας αφετηρία.
Από κει και πέρα πρέπει να σας πω ότι στην ΕΛΕ υπάρχουν διάφορες θέσεις όπως το να υπάρξει στάση πληρωμών, ή έξοδος από το ευρώ ή παραμονή σε αυτό.
Κάποιοι υποστηρίζουν να μην πληρωθεί το χρέος ως μη βιώσιμο και κάποιοι να μην πληρωθεί μέρος αυτού. Η υπεραξία της ΕΛΕ είναι αυτή ακριβώς ότι η τελικά λύση είναι το αποτέλεσμα ζύμωσης, διαλόγου και διαδικαασίων από τα κάτω.
Κανείς δεν επιβάλλει μια συνταγή από τα πάνω.
Πιστεύετε ότι έχει γίνει όσο θα θέλετε γνωστή η προσπάθεια αυτή στην κοινωνία;
Ποιά είναι μέχρι στιγμής τα βήματα που έχουν γίνει και αν σας ικανοποιούν.
Παλεύουμε με δύσκολους και άνισους όρους. Παρόλα αυτά έχουμε ήδη στη διάθεσή μας χιλιάδες υπογραφές, οι οποίες πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερες – μέσω της ιστοσελίδας elegr.gr- έχουμε πραγματοποιήσει στην Αθήνα τριήμερο διεθνές συνέδριο με μεγάλη συμμετοχή και πολύτιμα συμπεράσματα και κατά το δυνατό οργώνουμε την Ελλάδα και πραγματοποιούμε ενημερωτικές συζητήσεις. Το σημαντικό είναι ότι έχουμε ήδη συστήσει 19 επιτροπές από πολίτες και συλλογικότητες που θα εξετάσουν στοιχεία και ντοκουμέντα για τα θέματα των εξοπλιστικών προγραμμάτων, των Ολυμπιακών Αγώνων, της Γκόλντμαν Σακς κτλ. Πιστεύουμε δε, ότι τον Οκτώβρη θα προχωρήσουμε σε μία έκδοση που θα περιλαμβάνει τα αποτελέσματα αυτού του ελέγχου, που θα αποδεικνύουν και το βάσιμο του απεχθούς ή του μη νομιμοποιημένου.
Πρωτοβουλίες όπως της εφημερίδας σας είναι πολύ σημαντικές ώστε η φωνή μας να φτάσει στη Ρόδο, αλλά και σε όποιο άλο σημείο της πατρίδας μας.
Μια κοινή προσπάθεια με την Ιρλανδία, Πορτογαλία ακόμη και την Ισπανία θα βοηθήσει περισσότερο;
Είμαστε ήδη σε κοινή προσπάθεια με τις χώρες αυτές, ακριβώς γιατί θεωρούμε ότι αφενός το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό, αφετέρου γιατί πιστεύουμε ότι οι συντονισμένες προσπάθεις των λαών έχουν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Στην Ιρλανδία έχει επίσης συγκροτηθεί πρωτοβουλία για τη σύσταση ΕΛΕ.
Πώς χαρακτηρίζετε την παρούσα πολιτική κατάσταση;
Η αίσθηση μεγάλου μέρους των πολιτών είναι ότι η διακυβέρνηση της χώρας περνά σταδιακά στα χέρια των δανειστών.
Η πατρίδα μας διαμελίζεται σε φιλέτα και ξεπουλιέται, εκποιείται γη, νερό και αέρας, πωλούνται οι νέοι στα σκλαβοπάζαρα των εξωτερικών αγορών, ενώ όσοι μένουν στην Ελλάδα οδηγούνται σε ένα ιδιότυπο οικονομικό και κοινωνικό απαρτχάιντ. Ο ορισμός γκαουλάιτερ του ΔΝΤ και της ΕΕ σε κάθε υπουργείο προς παρακολούθηση αυτού του σχεδίου, σηματοδοτεί αυτό ακριβώς, παραδίδουμε τα κλειδιά στους επικυριάρχους της πατρίδας μας.
Πως εξηγείτε την εμμονή της συναίνεσης και από την πλευρά των δανειστών και από την πλευρά της κυβέρνησης;
Οι δανειστές θέλουν να διασφαλίσουν τη συνέχεια και η κυβέρνηση να αποκτήσει ευρύτερη νομιμοποίηση. Και να τονίσω ότι όλη η παραπάνω διαδικασία του ξεπουλήματος, μέσω της σαλαμοποίησης, θα προσυπογραφεί και από τη Νέα Δημοκρατία, και από το ΛΑΟΣ και από το μόρφωμα της Ντόρας Μητσοτάκη. Πρόκειται για ένα ξεπούλημα με την υπογραφή όλων όσων μας έφεραν σε αυτήν την κατάσταση, με υπογραφή των εντεταλμένων από το χρηματοπιστωτικό σύστημα, με υπογραφή των διαπλεκομένων, των εθνοκάπηλων, των συναλασσομένων που ανταλάσσουν ψήφο με κομμάτι γης, με υπουργική θέση ή με αποχυμωτή siemens.
Κυρία Σακοράφα, όταν αποφασίσατε να καταψηφίσετε το Μνημόνιο, μπορούσατε να φανταστείτε την σημερινή κατάληξη;
Και δεν εννοώ μόνον ότι αφορά αριθμούς, αλλά ανθρώπους.
Δεν ανήκω σε αυτούς που προφητεύουν λιμούς, καταποντισμούς και καταστροφές. Το περσινό όμως μνημόνιο με μαθηματική ακρίβεια μας οδηγούσε στον γκρεμό. Ό,τι ζούμε περιγραφόταν με σαφήνεια, ό,τι ζούμε το έχουν ζήσει όλοι οι λαοί που έχουν αντίστοιχη εμπειρία.
Εξαθλίωση, αποκλεισμός, μειωμένη κυριαρχία, αποανάπτυξη και ζοφερό μέλλον. Και όλα αυτά δεν αφορούν φυσικά μόνο νούμερα και στατιστικές, αλλά ανθρώπους, ζωές, ελπίδες και προσδοκίες.
Πως βλέπετε το κίνημα των "Αγανακτισμένων" στις πλατείες όλης της χώρας; Θα έχει συνέχεια και ποιά νομίζετε ότι θα είναι αυτή;
Η κοινωνία βγήκε από την αφασία του καναπέ και των ΜΕΓΑλων ΑΝΤένων διεκδικεί, αγωνίζεται, θέτει στόχους. Στη φάση αυτή εκτιμώ ότι η πολυτιμότερη συνεισφορά μας, πολιτικών και δημοσιογράφων, είναι να τους ακούσουμε, αρκετά μας έχουν ακούσει αυτοί.
Και να μας νιώθουν δίπλα τους, όχι από πάνω τους.
Να συνομιλούμε, και όχι να μιλάμε εκ μέρους τους.
Αυτή είναι η πολυτιμότερη κατάκτηση, ο επαναπροσδριορισμός της σχέσης κοινωνίας – πολιτικής.
Μιλήσατε για ένα νέο ΕΑΜ. Πως το εννοείτε αυτό;
Το ιστορικό, κοινωνικό, πολιτικό πλαίσιο που γέννησε το ΕΑΜ είναι αυτό που ζούμε τώρα.
Απώλεια ανεξαρτησίας. Οικονομική κατοχή. Πολιτική εκτροπή.
Είναι επίκαιρη η ανάγκη για ένα αριστερό πολιτικό μέτωπο με στόχους εθνικοανεξαρτησιακούς και απελευθερωτικούς στο πεδίο της οικονομίας και της κοινωνίας.
Μιλήσατε για σχεδιασμένη επιλογή της κυβέρνησης την προσφυγή στο ΔΝΤ. Υπάρχει κάποιο σχέδιο και ποιό είναι αυτό; Ποιόν εξυπηρετεί;
Οι περίοδοι κρίσης είναι ταυτόχρονα και περίοδοι αναδιάταξης του συστήματος. Μια συγκεκριμένη ομάδα έχει κάνει τις επιλογές της και είναι στρατηγικού τύπου σε ό,τι αφορά αυτή την αναδιάταξη. Η ατλαντικοποίηση της οικονομίας, η ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας υπήρξαν οι στρατηγικοί στόχοι ενός συγκεκριμένου σχεδιασμού.
Πως εξηγείτε την στάση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ μπροστά στο μέγεθος της καταστροφής που επιφέρει το Μνημόνιο; Είναι δυνατόν να βλέπουν μια κοινωνία να καταρρέει, δέσμιοι ενός επιθέτου όπως χαρακτηριστικά έχετε πει;
Που οφείλεται αυτή η μετάλλαξη μιας παράταξης ;
Όταν ο φόβος, η υποταγή ή η επένδυση σε μια επόμενη ημέρα θολή υπονομεύει την πολιτική κρίση, τότε παύει η πολιτική και ξεκινά η προσωπική επιβίωση. Για να παρακολουθήσουμε αυτή τη μετάλλαξη πρέπει να θέσουμε δύο ερωτήματα.
Το πρώτο. Τι ήταν αυτό που γέννησε το ΠΑΣΟΚ. Υπό ποιες συνθήκες δηλαδή παρήχθη αυτή η πολιτική αναγκαιότητα, νομοτέλεια θα έλεγα, για τη δημιουργία ενός κινήματος με σοσιαλιστικό περιεχόμενο, ειδικά μάλιστα στην πατρίδα μας. Το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν η πρώτη απόπειρα. Και πριν τη δικτατορία υπήρχε ένα μείζον πολιτικό αίτημα που μορφοποιήθηκε και απέκτησε πολιτικό σώμα και υπόσταση.
Ήταν το αίτημα της άλλης Ελλάδας, της Ελλάδας που επί χρόνια εξοντωνόταν στα ξερονήσια, της Ελλάδας του 114 και της δημοκρατίας, της Ελλάδας που τιμωρήθηκε σκληρά γιατί δεν ΄΄ κούρευε΄τίποτε από τα όνειρά της για ελευθερία, ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη.
Και αυτό το πολιτικό αίτημα έγινε το ίδιο το σώμα του Πολυτεχνείου, η καρδιά του και το μυαλό του και ο παλμός του.
Ήταν αυτός ο παλμός που αδιάκοπα χτυπούσε, αλλά στη μεταπολίτευση βρήκε και κάτι ακόμη, τη δυνατότητα επιτέλους το όραμα μέσα από κοινοβουλευτικές διαδικασίες να γίνει πράξη.
Η 3η Σεπτέμβρη ήταν αυτή η ισχυρή δύναμη και η ώριμη δυνατότητα να περάσουμε από το όραμα στην πράξη, από την καταδίωξη στη δικαίωση, από την υποτέλεια στην αξιοπρέπεια.
Για αυτό το ΠΑΣΟΚ ήταν κίνημα.
Κατάφερε και μετέτρεψε την προσδοκία σε ώριμη δυνατότητα και σε ιστορική αναγκαιότητα.
Το δεύτερο ερώτημα για να δούμε πως φτάσαμε έως εδώ είναι τι έγινε από την ώρα της ανάληψης της εξουσίας.
Εδώ πραγματικά οι κύκλοι είναι πολλοί και χρονοβόρρα η επεξεργασία τους.
Εάν όμως συγκρίνουμε συνοπτικά τους άξονες που οριοθετούν ένα κίνημα με τη σταδιακή, αλλά διαρκή μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ, θα ερμηνεύσουμε πως σιγά σιγά το ΠΑΣΟΚ από κίνημα μετατράπηκε σε μηχανισμός εξουσιαστικός ως προς τη μορφή και πως ως προς το περιεχόμενο έπαψε πια να θέτει πολιτικά αιτούμενα, αλλά περιεχόμενό του έγινε η ίδια εξυπηρέτηση αυτού του εξουσιαστικού μηχανισμού.
Τα πολιτικά υποκείμενα μετατράπηκαν σε πολιτικούς μηχανισμούς.
Το όραμα πραγμάτωσης των πολιτικών αιτημάτων μέσω της εξουσίας εγκαταλείφθηκε και η ίδια η εξουσία έγινε αυτοσκοπός.
Ακόμη όμως και αυτή η οδηνηρή μετάλλαξη δεν τεκμηριώνει σε καμμία περίπτωση την πορεία του ΠΑΣΟΚ, ως κυβέρνηση πια, από τον περσινό Μάη.
Η πορεία αυτή μπορεί να διευκολύνθηκε από το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ πλέον δεν ήταν κίνημα, από το γεγονός ότι λειτουργούσε σα σκληρός μηχανισμός, από το γεγονός της χαλαρής έως πλαδαρής ιδεολογικής και πολιτικής ταυτότητας, αλλά από μόνα τους όλα αυτά τα στοιχεία δε σε οδηγούν στο σήμερα και στις εγκληματικές πολιτικές επιλογές.
Υπάρχει και το στοιχείο της προσωπικής πολιτικής ευθύνης, που κατά την άποψή μου είναι τεράστια.
Τι φταίει και η αριστερά εξακολουθεί να μην έχει καταφέρει να βρει -ακόμη κι αυτή τη στιγμή- την επαφή της με την κοινωνία, αλλά ακόμη και με τους αριστερούς;
Τι φταίει και αντί να ενώνει και να ενώνεται βλέπουμε να διασπάται σε περισσότερα κομμάτια.
Η αριστερά με ευθύνη όλων μας έχει δυστυχώς χάσει το δεσμό της με την κοινωνία. Ο ελιτισμός και η περιχαράκωση, ο ηγεμονισμός και οι θρησκευτικού τύπου βεβαιότητες, δυστυχώς μας οδήγησαν να μιλάμε σε ηχομονωμένες αίθουσες ακούγοντας μόνο τη φωνή μας και όχι την κοινωνία.
Οι δε συγκρούσεις της, τις περισσότερες φορές δεν ήταν με τον εχθρό, αλλά ήταν πλαγιοκοπήσεις προς τον άλλο σύντροφο , με οδυνηρά αποτελέσματα για την ενότητα και τη δυνατότητα συνεργασίας.
Σήμερα βιώνουμε μια βαθιά ήττα. Εάν δεν υπάρχει η ωριμότητα να το διακρίνουμε αυτό και να επαναπροσδιορίσουμε ένα άλλο ρόλο, συγκροτώντας ένα κοινό μέτωπο δράσης, η ήττα θα είναι μακροχρόνια και επώδυνη. Είναι τώρα η ώρα, αύριο θα είμαστε περιθώριο, και δυστυχώς όχι γιατί κάποιοις μας φοβήθηκε και μας περιθωριοποίησε, αλλά γιατί φοβηθήκαμε το λαό και αποστασιοποιθήκαμε από αυτόν.
Είστε υπέρ των πρόωρων εκλογών; Πιστεύετε ότι θα έχουμε πρόωρες εκλογές;
Πρώτος στόχος είναι να φύγει η παρούσα κυβέρνηση, άρα οι εκλογές.
Δεύτερος στόχος δεν είναι να έρθει μια άλλη κυβέρνηση που θα αποτελειώσει το έργο της πρηγούμενης, αλλά η ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας, που όπως αποδεικνύεται και από τα αποτελέσματα της Πορτογαλίας ή της Ισπανίας, οι εκλογές από μόνες τους δε φτάνουν. Άρα ένας διαρκής και σκληρός αγώνας που θα φέρει μια άλλη τροπή, είναι ο μόνος δρόμος για τα επόμενα πολλά χρόνια.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ένα πολυκομματικό τοπίο σε πιθανή εκλογική αναμέτρηση. Αυτό το άλλο τοπίο - αν υπάρξει- πιστεύετε ότι θα μπορέσει να διαχειρισθεί την κρίση;
Όρισα και πριν αυτό το τοπίο. Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ και ΔΗΣΥ, το μόνο που μπορούν να διασφαλίσουν είναι η εφαρμογή του μνημονίου σε περιβάλλον πολυκομματικό.Είναι θέμα χρόνου να καταρεύσει και το σενάριο αυτό, όταν η πολυκομματική κυβέρνηση θα έχει να αντιμετωπίσει την κοινωική εξαθλίωση και τα οικονομικά αδιέξοδα του επόμενου χειμώνα.
Το πολιτικό σας "ακόντιο" που στοχεύει μελλοντικά;
Ο απόλυτος πολιτικός προσανατολισμός είναι να μην πάψει ποτέ να είναι αιχμηρό. Νομίζω ότι αυτό είναι και ο προορισμός κάθε αριστερού με την έννοια που προσωπικά δίνω, να προσπαθεί δηλαδή διασαλεύει τις αισθήσεις μας... ΄΄ θα πολιορκώ το κοίταζε τη δουλειά σου με την αγωνία μου...΄΄, όπως και η παρακαταθήκη που μας άφησε η Μαρίνα.
Δημοσιεύθηκε στις 12/6/2011 στην εφημερίδα "Η Δημοκρατική της Ρόδου"
