Παναγιώτης Κουρουμπλής, ένας άνθρωπος που τον χαρακτηρίζει η δύναμη ψυχής και το πάθος για ζωή απ’ όταν το 1961 έχασε το φως του από έκρηξη εγκαταλελειμμένης χειροβομβίδας. Έτσι παρά το νεαρό της ηλικίας και μετά από ένα τόσο σημαντικό γεγονός, που συνέβη στη ζωή του, βρέθηκε μπροστά στο μεγάλο σταυροδρόμι , όπου έπρεπε να επιλέξει το δρόμο της παθητικότητας, της περιθωριοποίησης και της μοιρολατρίας ή το δρόμο της διεκδίκησης, της σύγκρουσης και της ανατροπής όλων εκείνων των κοινωνικών συμπλεγμάτων, που απειλούν κάθε φορά να συνθλίψουν την προσωπικότητα ενός ανθρώπου, μετατρέποντας τον σε καύσιμη ύλη τους. Επέλεξε το δεύτερο δρόμο σε μια πορεία που ξεκίνησε να γίνεται γνωστή όταν αναδεικνύεται σε Ηγετικό Στέλεχος της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Τυφλών το 1976. Ένας αγώνας που συγκλόνισε το Πανελλήνιο και ευαισθητοποίησε την διανόηση της Ευρώπη, γιατί είχε σαν στόχο την ανατροπή:
Η σκληρή αντιπαράθεση με τους μηχανισμούς του κατεστημένου της Εκκλησίας, της φιλανθρωπίας και της κρατικής αφασίας, οι απεργίες πείνας, οι καταλήψεις του τότε «Οίκου Τυφλών», της Αρχιεπισκοπής, του Δήμου Αθηναίων και οι κινητοποιήσεις στα Υπουργεία, αναδύονται και καταδεικνύονται στο Ντοκιμαντέρ, της Μαίρης Παπαλιού, με τίτλο «Ο Αγώνας των Τυφλών», που προβλήθηκε στις περισσότερες τηλεοράσεις της Ευρώπης και σε πολλά ευρωπαϊκά φεστιβάλ, δημιουργώντας κίνημα συμπαράστασης διανοούμενων, όπως Υβ Μοντάν, Πώλ Σαρτρ, Βαν Ντερ Στούλ, Μπλούμ (Γενικός Γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), στον αγώνα των τυφλών της Ελλάδας. Σημειωτέον ότι το ντοκιμαντέρ αυτό είναι μια από τις δύο ταινίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, που της κόπηκε η ελληνική ιθαγένεια για να μην πάει στις Κάνες. Το αποτέλεσμα της μαχητικής του συμμετοχής σ' αυτόν τον αγώνα, με άξονα το κεντρικό σύνθημα «μόρφωση, ψωμί, δουλειά και όχι ζητιανιά» ήταν να συρθεί περισσότερες από 70 φορές στο εδώλιο του κατηγορουμένου, μέχρι και με το Ν. 4000. Οι αγώνες αυτοί αποτέλεσαν την πρώτη ρήξη και αμφισβήτηση του δικαιώματος κάποιων να είναι «προστάτες» και της υποχρέωσης κάποιων άλλων να είναι «προστατευόμενοι». Μια πορεία αγώνα διεκδίκησης αλλά και ρήξης που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, από τον πιο εργατικό βουλευτή της Βουλής όπως έχει και από τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες χαρακτηριστεί και καταγραφεί στο περιοδικό «Βουλή & Ευρωβουλή».
Η σκληρή αντιπαράθεση με τους μηχανισμούς του κατεστημένου της Εκκλησίας, της φιλανθρωπίας και της κρατικής αφασίας, οι απεργίες πείνας, οι καταλήψεις του τότε «Οίκου Τυφλών», της Αρχιεπισκοπής, του Δήμου Αθηναίων και οι κινητοποιήσεις στα Υπουργεία, αναδύονται και καταδεικνύονται στο Ντοκιμαντέρ, της Μαίρης Παπαλιού, με τίτλο «Ο Αγώνας των Τυφλών», που προβλήθηκε στις περισσότερες τηλεοράσεις της Ευρώπης και σε πολλά ευρωπαϊκά φεστιβάλ, δημιουργώντας κίνημα συμπαράστασης διανοούμενων, όπως Υβ Μοντάν, Πώλ Σαρτρ, Βαν Ντερ Στούλ, Μπλούμ (Γενικός Γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), στον αγώνα των τυφλών της Ελλάδας. Σημειωτέον ότι το ντοκιμαντέρ αυτό είναι μια από τις δύο ταινίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, που της κόπηκε η ελληνική ιθαγένεια για να μην πάει στις Κάνες. Το αποτέλεσμα της μαχητικής του συμμετοχής σ' αυτόν τον αγώνα, με άξονα το κεντρικό σύνθημα «μόρφωση, ψωμί, δουλειά και όχι ζητιανιά» ήταν να συρθεί περισσότερες από 70 φορές στο εδώλιο του κατηγορουμένου, μέχρι και με το Ν. 4000. Οι αγώνες αυτοί αποτέλεσαν την πρώτη ρήξη και αμφισβήτηση του δικαιώματος κάποιων να είναι «προστάτες» και της υποχρέωσης κάποιων άλλων να είναι «προστατευόμενοι». Μια πορεία αγώνα διεκδίκησης αλλά και ρήξης που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, από τον πιο εργατικό βουλευτή της Βουλής όπως έχει και από τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες χαρακτηριστεί και καταγραφεί στο περιοδικό «Βουλή & Ευρωβουλή».
Ο κ.Κουρουμπλής μιλά στην «δ» για την εκστρατεία που ανέλαβε με στόχο να μην καταργηθούν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά, αλλά και για την επόμενη ημέρα στην χώρα μετά την υπογραφή του δευτέρου Μνημονίου.
Ξεκινήσατε μια εκστρατεία διαμαρτυρίας με αίτημα να μην καταργηθεί ο μειωμένος ΦΠΑ κ. Κουρουμπλή. Πείτε μας, ισχύει ότι η συγκεκριμένη αναφορά στο Μνημόνιο είναι ασαφής και ότι θα διευκρινιστεί τον Ιούνιο, όταν οριστικοποιηθεί το νέο φορολογικό νομοσχέδιο;
Κανένα μνημόνιο δεν μπορεί να επιβάλλει επιλογές που υπονομεύουν περιοχές εθνικού ζωτικού χώρου. Όσοι αγνοούν αυτή την πραγματικότητα καθίστανται συνένοχοι εθνικού εγκλήματος. Η Ενωτική Κίνηση προχώρησε σε αυτή την πρωτοβουλία προς την κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι θεωρεί ευθύνη της να αναδείξει τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από τις ευρωπαϊκές συνθήκες σε ότι αφορά τα νησιά μας, τα οποία μάλιστα αποτελούν ευρωπαϊκά σύνορα σε γεωστρατηγικό σημείο, κρισιμότατο και για τα ευρωπαϊκά συμφέροντα
Ήμουν ένας από τους νεοεκλεγμένους όταν το Μάρτιο του 1997, μαζί με άλλους 22 βουλευτές και τον αείμνηστο Σάκη Πεπονή, διαφωνήσαμε με ανοιχτή επιστολή προς τον τότε πρωθυπουργό Κ. Σημίτη αναφορικά με τη Συμφωνία της Μαδρίτης η οποία κρίναμε ότι αναγνώριζε ανύπαρκτα δικαιώματα της Τουρκίας στον αιγιακό χώρο. Και όπως γνωρίζετε δεν έχω καμία πολιτική σχέση με την περιοχή του Αιγαίου.
Σε ποιο σημείο βρίσκεται αυτή σας η προσπάθεια και ποιες θα είναι οι περαιτέρω κινήσεις σας;
Ως βουλευτής θα συνεχίσω να αναπτύσσω πρωτοβουλίες, ιδιαίτερα σε συνεργασία με τους βουλευτές της περιοχής, ώστε να δημιουργήσουμε ένα μέτωπο αντίστασης απέναντι στα περίεργα φαινόμενα που εντείνονται. Στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο για την Υγεία επιχειρείται να μεταφερθεί η έδρα της Υγειονομικής Περιφέρειας στον Πειραιά. Κάποιοι δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν ότι ορισμένες επιλογές έχουν και σημειολογικό περιεχόμενο.
Έχουν έρθει σε επικοινωνία μαζί σας οι τοπικοί παράγοντες της Δωδεκανήσου; Έγινε μια σύσκεψη στην Γερουσία της Βουλής από θεσμικούς παράγοντες του Αιγαίου για το θέμα αυτό; Συμμετείχατε;
Δυστυχώς δεν είχα καμία τέτοια πρόσκληση. Τα θέματα του Αιγαίου για δικούς μου βιωματικούς λόγους - γιατί πρέπει να σας πω ότι κατάγομαι από ματωμένη ποντιακή οικογένεια και με κανένα τρόπο δεν θα ήθελα να δω να υπονομεύεται η ισχύς άλλων τμημάτων του ελληνισμού - συνιστούν ύψιστη προτεραιότητα. Τυχαίνει να γνωρίζω από πολύ κοντινούς ανθρώπους του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου ότι το 75% του χρόνου του ασχολούνταν με το ζήτημα του Αιγαίου.
Υπάρχει μια άποψη, ότι η τρόικα δεν είχε ιδέα ή δεν είχε πρόθεση να ασχοληθεί με την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών και ότι αυτό μεταφέρθηκε ως ιδέα από τους υπουργούς οικονομικών. Και τον κ. Παπακωνσταντίνου και τον κ. Βενιζέλο. Τι πιστεύετε;
Είτε είναι αλήθεια είτε όχι, η στήριξη της παραμονής των κατοίκων των 96 νησιών μας πρέπει να συνιστά για τον καθένα μας, χωρίς υπερβολές, ύψιστη εθνική υποχρέωση.
Πως κρίνετε την πρόθεση των τοπικών βουλευτών, οι οποίοι δηλώνουν ότι θα καταψηφίσουν τη συγκεκριμένη διάταξη εάν έλθει στη Βουλή και θα παραιτηθούν;
Δεν θα ήθελα να σχολιάσω επιλογές συναδέλφων. Μπορώ να σας πω τη δική μου απόφαση που δεν είναι άλλη παρά να αντιστέκομαι απαρέγκλιτα σε τέτοιου είδους εκποιήσεις.
Υπάρχει ελπίδα; Και εάν γλυτώσουν τώρα θα γλυτώσουν από τα επόμενα μέτρα; Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει για να υπάρξει τελική λύση στο θέμα αυτό και να μην αγωνιούμε κάθε τρεις και λίγο ;
Εάν υπάρξει συμπαγές μέτωπο όλων των βουλευτών και των θεσμικών παραγόντων του Αιγαίου, είναι βέβαιο ότι σε αυτό θα συστοιχηθούν και άλλες δυνάμεις προκειμένου να αναχαιτίσουμε τέτοιου είδους επικίνδυνες ακροβασίες.
Τελικά που ήταν το Μνημόνιο κ. Κουρουμπλή; Σας ακούσαμε να καταγγέλλετε, ότι λίγες ώρες πριν την ψήφισή του, το κείμενο των 700 σελίδων δεν είχε φτάσει ακόμη στις θυρίδες των βουλευτών, οι οποίοι προσπαθούσαν να ενημερωθούν από τα ΜΜΕ. «Αδιάβαστοι» θα δηλώσουν κάποιοι πάλι;
Καταντήσαμε να λέμε, ‘Εδώ το μνημόνιο, εκεί το μνημόνιο, που είναι το μνημόνιο;’ Η διαδικασία στη βάση της οποίας καλούμεθα να αποφασίσουμε βιάζει κάθε έννοια δημοκρατικής λειτουργίας και αποθεσμοποιεί τη δημοκρατία. Ευτελίζει δε το ρόλο του βουλευτή ακόμη περισσότερο. Το πολιτικό προσωπικό του δικομματισμού που άσκησε τα τελευταία χρόνια την εξουσία σήμερα αρνησιδικεί. Δεν αναγνωρίζει τις μεγάλες του ευθύνες και προσπαθεί να ενοχοποιήσει όσο περισσότερους μπορεί, ακόμα και την ίδια την ελληνική κοινωνία, στο βωμό της δικής του επιβίωσης.
Πως βρίσκει την Ελλάδα η επόμενη ημέρα των αποφάσεων του Eurogroup; Πως αντιλαμβάνεσθε εσείς αυτές τις αποφάσεις;
Υπήρξα από εκείνους που πίστευαν από την αρχή της κρίσης, ότι έπρεπε να προχωρήσουμε στην αναδιάρθρωση. Εκείνη την περίοδο αυτή έπρεπε να ήταν η σφαίρα στο περίστροφο του Πρωθυπουργού στο τραπέζι. Σήμερα μας οδηγούν σε μία αναδιάρθρωση που εκτιμώ ότι δεν είναι βιώσιμη. Είναι αδύνατο να καταστεί το εναπομείναν χρέος βιώσιμο από τη στιγμή που δεν παγώνει σε περίοδο ύφεσης - όπως αυτή στην οποία βρισκόμαστε - και δεν συνδέεται με το ποσοστό της ανάπτυξης προκειμένου να τους αναγκάσουμε να στηρίξουνε την ανάπτυξη της χώρας. Παραχωρώντας δε και το καθεστώς του ελληνικού δικαίου σε αγγλικό, διασφαλίζουμε και νομιμοποιούμε πλήρως την τοκογλυφία. Όταν ακόμα και οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης λαμβάνουν δάνεια από την ΕΚΤ με επιτόκιο 1% και δανείζουν σε μια χώρα εταίρο τους με 5,5%, αυτό δεν συνιστά απλά ληστρική τοκογλυφία, αλλά επιχείρηση στην οποία οι εταίροι καθίστανται συνέταιροι στην ελληνική δημόσια περιουσία. Πρόσφατη έκθεση της τράπεζας City που ήρθε στο φως της δημοσιότητας αποκαλύπτει ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στην περίπτωση της Lehman Brothers σιωπηρά είχε κουρέψει το χρέος προς αυτήν. Γιατί σήμερα αρνείται να πράξει το ίδιο για την Ελλάδα; Από πότε οι τράπεζες είναι σημαντικότερες από τις χώρες και τους λαούς τους; Η κυβέρνηση θα είναι υπόλογη στον ελληνικό λαό εάν αποδειχθεί ότι έχει παραχωρήσει προτεραιότητα στους δανειστές ακόμα και έναντι των συντάξεων και των μισθών.
Πολλοί συνταγματολόγοι θεωρούν αντισυνταγματικό το άνοιγμα του ειδικού λογαριασμού; Τι λέτε γι’αυτό αλλά και για την απαίτηση να ενσωματωθεί η συγκεκριμένη δέσμευση στο Σύνταγμά μας το συντομότερο δυνατόν;
Όταν δεν διαθέτεις πολιτικό και πατριωτικό σθένος προκειμένου να υπερασπιστείς την αξιοπρέπεια ενός διαρκώς προσβαλλόμενου λαού είναι επόμενο ότι μπορεί να φτάσεις ακόμα και σε αυτό το σημείο. Ακούσατε κανέναν από τους δημόσιους άνδρες της πολιτικής των μνημονίων, έστω και μία φορά, να αντιστρέψει τις επιπτώσεις της χρεοκοπίας προς τους δανειστές, το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ευρώπης και της Αμερικής; Το ερώτημα ισχύει και για τους ευνουχισμένους ηγέτες της Ευρώπης οι οποίοι συνειδητά δολοφονούν το ευρωπαϊκό όραμα μια Ευρώπης της κοινωνικής δημοκρατίας, της οικονομικής δικαιοσύνης, του νομικού πολιτισμού και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Για την ενίσχυση της τρόικα αλλά και της task force, την τεχνική βοήθεια, όπως λέει ο κ. Βενιζέλος ποια είναι η άποψή σας;
Οι καλόγεροι του Αγίου Όρους, αιώνες πριν τον κ. Βενιζέλο, είχαν την προσφιλή μέθοδο να βαφτίζουν το κρέας ψάρι.
Πολλοί θεωρούν και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ότι οι εξωφρενικές σε πολλές των περιπτώσεων απαιτήσεις των δανειστών μας, αποσκοπούν στο να μας εξαναγκάσουν σε μια οικειοθελή έξοδο από την ευρωζώνη και ότι η συμφωνία του Eurogroup, απλά ανέβαλε την αναπόφευκτη χρεοκοπία και έξοδο. Τι πιστεύετε;
Εγώ δεν πίστεψα ποτέ σε αυτόν τον εκβιασμό. Γνωρίζω ότι τέτοια δυνατότητα στο ισχύον νομικό πλαίσιο δεν υπάρχει. Είμαι βέβαιος ότι γνωρίζουν περισσότερο από εμάς την έκταση των επιπτώσεων - οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών, αλλά και γεωστρατηγικών - για την Ευρώπη. Και ο νοών … νοείτω.
Για ποιο λόγο νομίζετε ότι δεν μπορούν να συμπαραταχθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες θεωρούν ότι εφαρμόζεται λάθος πολιτική εναντίον αυτής της πολιτικής;
Η σημερινή κυβέρνηση του δικομματισμού με τις επιλογές της σκορπά την κοινωνική τρομοκρατία πατώντας πάνω στην κοινωνική ανασφάλεια, γιατί επιθυμεί μία κοινωνία ενφοβη ανίκανη να προβάλει ισχυρές αντιστάσεις. Οι δυνάμεις του μνημονίου βρήκαν τρόπο να υπερβούν τις δήθεν ιδεολογικές τους διαφορές και να συγκυβερνήσουν. Το ίδιο θα πράξουν και μετά τις εκλογές, είμαι βέβαιος. Άλλωστε το δήλωσε ρητά και ο Υπουργός Υγείας κ. Λοβέρδος. Είναι ιστορικές οι ευθύνες των αντιμνημονιακών και αριστερών δυνάμεων απέναντι στο ολοκαύτωμα που ζει ο ελληνικός λαός. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να προτάσσει τα ποσοστά του ‘πολιτικού του μαγαζιού’ και την προσωπική του πολιτική επιβίωση όταν βλέπει εικόνες ανθρώπων που κατευθύνονται στους κάδους απορριμμάτων για να βρούν ένα μανταρίνι. Μέσα στους σκουπιδοτενεκέδες εκείνη τη στιγμή δεν βρίσκεται η αξιοπρέπεια εκείνου που πεινάει, αλλά η αξιοπρέπεια όλων μας .
Εκλογές; Θεωρείτε ότι προσπαθούν δανειστές και κυβέρνηση να κερδίσουν χρόνο παρατείνοντας το χρόνο των εκλογών και για ποιο λόγο;
Όσο και αν κάποιοι θέλουν να εμπεδώσουν το αίσθημα ότι αυτά που ψηφίζονται δεν μπορούν να τύχουν νέας διαπραγμάτευσης, αυτοδιαψεύδονται από εκείνους που τους πιέζουν να μην κάνουν εκλογές. Οι ίδιοι άνθρωποι που έφεραν τη χώρα σε αυτό το σημείο δεν μπορούν να συνεγείρουν τον ελληνικό λαό. Χρειαζόμαστε μία νέα, ρωμαλέα, πατριωτική, εναλλακτική, αναπτυξιακή, κοινωνική, κυβερνητική πρόταση που θα εμπνεύσει το λαό και θα υποκαταστήσει τη θλίψη της κοινωνίας και την κατάθλιψη των νέων με μία νέα συνεγερτική πατριωτική προσπάθεια που θα αποκαταστήσει πρωτίστως την εμπιστοσύνη στη σχέση πολίτη και πολιτικού.
Υπάρχουν σκέψεις για κάποια συνεργασία της «Ενωτικής Κίνησης» προεκλογικά;
Η Ενωτική Κίνηση είναι μία συλλογική προσπάθεια, χωρίς προσωπικές αναφορές. Απόλυτη υπαρξιακή της προτεραιότητα είναι η ανεύρεση ενός κοινού τόπου όλων των δυνάμεων του ευρύτερου προοδευτικού, δημοκρατικού, αριστερού χώρου. Αυτά που καλούμεθα να αντιμετωπίσουμε και να αναχαιτίσουμε μπορούν να καταστούν οι κοινοί άξονες και οι θέσεις όλων των επιμέρους συλλογικοτήτων. Δεν μιλάμε για ενότητα, αλλά για συνεργασία.
Πιστεύετε ότι μετά τις εκλογές και με την δημοσκοπική πρόβλεψη μη ύπαρξης αυτοδυναμίας πως θα υπάρξει συνεργασία πάλι ΠΑΣΟΚ Ν.Δ ή θα δούμε μια ευρύτερη συνεργασία περισσοτέρων κομμάτων;
Είμαι βέβαιος ότι θα υπάρξει αυτή η συνεργασία. Μπορεί όμως να αποδειχθεί ότι κάποιοι ‘αποφασίζουν χωρίς τον ξενοδόχο’. Και ο ‘ξενοδόχος’ αυτή τη φορά μπορεί να αποδειχθεί πιο διαβασμένος και να βρει τον εαυτό του, όπως έλεγε ο Γκαίτε ότι συχνά συμβαίνει στους ανθρώπους σε καταστάσεις κρίσης.
Εσείς θα συμμετείχατε σε μια κυβέρνηση τέτοια μετεκλογικά;
Δεν έφυγα για να πουλήσω στη συνέχεια αυτή μου την επιλογή με τη συμμετοχή μου σε μια κυβέρνηση που πιστεύω ότι δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Θα μπορούσα να συμμετάσχω σε μια κυβέρνηση στα πλαίσια της συνεργασίας πολιτικών δυνάμεων με τα χαρακτηριστικά που προηγούμενα περιέγραψα. Σε μία κυβέρνηση που θα είχε ως απόλυτη και αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα το να βγάλει από τη κρίση όρθια την κοινωνία στο σύνολό της, χωρίς να αφήσει πίσω της κοινωνικά νεκροταφεία. Γιατί πιστεύω στις δυνατότητες αυτού του λαού και στα συγκριτικά παραγωγικά πλεονεκτήματα αυτού του τόπου.
Πως είδατε την αλλαγή πλεύσης του κ. Σαμαρά, την αποχώρηση του ΛΑ.Ο.Σ από την κυβέρνηση, τις διαγραφές βουλευτών από τα κόμματα της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ αλλά και τις μεταγραφές βουλευτών του ΛΑ.ΟΣ στην ΝΔ;
Η δημόσια ζωή πάσχει από μεγάλο έλλειμμα αξιοπιστίας, για αυτό εμπεδώθηκε η σχέση δυσπιστίας ανάμεσα σε πολιτικούς και πολίτες. Οι αξίες που οφείλαμε να πρεσβεύουμε υποκαταστάθηκαν από τη λογική των αξιωμάτων. Σε αυτό βωμό φαίνεται δυστυχώς, πως κάποιοι είναι έτοιμοι να ευτελίσουν την αξιοπρέπεια τους. Ο λαός θα τους έλεγε ‘κωλοτούμπες’.
Και οι πολίτες κ. Κουρουμπλή; Πιστεύετε ότι οι αντιδράσεις έως τώρα είναι ανάλογες των μέτρων που ανατρέπουν τη ζωή τους; Πολλοί πιστεύουν ότι μια ανεξέλεγκτη κοινωνική έκρηξη είναι προ των πυλών.
Στη ζωή μου, και έχει τη σημασία του αυτό, πρώιμα αναγκάστηκα να ξεκαθαρίσω πως εάν επέτρεπα σε άλλους να αποφασίζουν για εμένα χωρίς εμένα, θα πλήρωνα το επιτίμιο αυτής της παραχώρησης. Η ελληνική κοινωνία οφείλει, με ειρηνικό και αλληλέγγυο τρόπο, να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της κρίσης, να υπερασπιστεί την αξιοπρέπειά της και την αξιοπρέπεια των παιδιών της και να αποδείξει, στη βάση της ιστορικής συνέχειας, ότι δεν είναι κοινωνία υπηκόων, ούτε κοινωνία υπάκουη σε επιχειρήσεις κοινωνικής τρομοκρατίας.
Πως θα ανακοπούν όλα αυτά που οδηγούν κατ’ ομολογία και των ίδιων των εμπνευστών σε μεγαλύτερη ύφεση και στην παραγωγή ανέργων και νεόπτωχων; Ποια είναι η δική σας πρόταση;
Το επιχείρημα του μονόδρομου έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον από τις τελευταίες κυβερνήσεις. Η χώρα έχει ανάγκη από ένα νέο ρωμαλέο, εμπνευσμένο, πολιτικό συλλογικό αφήγημα που θα κινητροδοτήσει την κοινωνία και θα απελευθερώσει παραγωγικές δυνάμεις στους τομείς που η Ελλάδα μπορεί να αναδείξει το συγκριτικό της πλεονέκτημα. Το παλιό μοντέλο παραγωγικής δραστηριότητας έχει κλείσει τον κύκλο του. Η έρευνα, οι καινοτομίες αιχμής, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία, η παιδεία, η γεωργία, ο ορυκτός μας πλούτος και ο τουρισμός με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον, είναι τομείς που με βάση το ανθρώπινο κεφάλαιο που διαθέτει η χώρα μπορούν να αποτελέσουν το ρυμουλκό της ανάπτυξης.
Θέλετε να μας πείτε και για την πρωτοβουλία που έχετε αναλάβει σε σχέση με τις γερμανικές αποζημιώσεις; Είναι αλήθεια ότι συμπεριλαμβάνεται όρος στο Μνημόνιο, ο οποίος αποτρέπει τέτοιες διεκδικήσεις;
Για να είμαστε ακριβείς ο όρος στην πρώτη δανειακή σύμβαση, που δεν ψηφίστηκε από τη Βουλή, αναφέρεται στον μη συμψηφισμό οφειλών τρίτων προς την Ελλάδα ως προς τον υπολογισμό του χρέους της. Η πρωτοβουλία σκοπεί στο να φέρει στη βάση της δημοκρατίας, στο ελληνικό κοινοβούλιο, ένα εξαιρετικής σημασίας εθνικό ζήτημα που εκκρεμεί. Η Ελλάδα έχει κάθε έννομο δικαίωμα, το οποίο κατοχυρώνεται και από το διεθνές δίκαιο, ώστε να αναδείξει, να προβάλλει και να διεκδικήσει αυτό το δικαίωμα. Η πρόταση μου στην Εθνική Αντιπροσωπεία θα έχει ως περιεχόμενο την απόφαση του ελληνικού κοινοβουλίου να ζητήσει από τη Γερμανική Βουλή και το Ευρωκοινοβούλιο να δοθεί η δυνατότητα στην κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία μας με επικεφαλής τον πρόεδρο της Ελληνικής Βουλής, να διεκδικήσει τα σχετικά ελληνικά δικαιώματα. Η Βουλή δια της κοινοβουλευτικής διπλωματίας θα πρέπει να προβάλλει σε όλα τα φορά και τους διεθνείς οργανισμούς το ελληνικό αίτημα.
Σε κάποιο αισιόδοξο μήνυμα μπορούμε να ελπίζουμε κ. Κουρουμπλή;
΄Ενας λαός με τόσο σημαντική ιστορική διαδρομή και με καταγραμμένες ανυπέρβλητες αντοχές, μπορεί και πρέπει να είναι αισιόδοξος. Η μοιρολατρία είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Η ζωή έχει επιβεβαιώσει ότι και σε προσωπικό και σε συλλογικό επίπεδο, είμαστε το αποτέλεσμα των επιλογών μας. Σε αυτή, λοιπόν, την κρίσιμη στιγμή ας προτάξουμε όχι στα λόγια αλλά στην πράξη το κοινωνικό συμφέρον. Είναι βέβαιο ότι με αυτό τον τρόπο οι επιπτώσεις μπορεί να είναι λιγότερες για όλους προκειμένου να μπορέσει η κοινωνία στο σύνολό της να βγει όρθια με τους λιγότερους κοινωνικούς κραδασμούς. Μπορούμε να αποδειχθούμε άξιοι αρχιτέκτονες ενός καλύτερου μέλλοντος αυτού του τόπου, απορρίπτοντας νοοτροπίες και αδυναμίες που κακοποίησαν κατά καιρούς τις προσπάθειες μας .
Η Δημοκρατική της Ρόδου 26.2.2012
