Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

Βάζουμε ένα στοίχημα κ. Χατζηδιάκο;


Εάν δεν καταλάβουμε πως το περιβάλλον είναι απλή προέκταση της αυλής μας, θα εξακολουθούμε να βλέπουμε εικόνες σαν αυτές.  




Μην φανταστείτε πως είναι κάπου βαθιά κρυμμένα στο δάσος. Λίγα μέτρα από τα χωριά είναι. Λίγο μέτρα από τις αυλές. 
Ειλικρινά, αδυνατώ να σκεφτώ πως μπορεί αυτός ο τεράστιος όγκος, σε μια τεράστια έκταση, σε όλο το νησί διασκορπισμένα μπορεί να μαζευτεί. 





Διαβάζοντας χθες την ανακοίνωση για την Παγκόσμια ημέρα Περιβάλλοντος του καινούργιου Δημάρχου, σκέφτομαι, μήπως  αυτό το «Δουλεύουμε 365 ημέρες για να μπορούμε να γιορτάσουμε τη μια!»  να είναι ένα στοίχημα πως του χρόνου τέτοια ημέρα θα γιορτάσουμε το ότι δεν θα υπάρχει τίποτε από αυτά ( έστω όσα είναι κάτω από την μύτη μας)  και κυρίως ότι θα βρεθεί τρόπος να μην τα ξαναδούμε. 
Γιατί δεν είναι μόνο η ασυνειδησία κάποιων, αλλά και που θα μπορούν μεγάλα αντικείμενα να αφήνονται, ώστε να μεταφερθούν αρμοδίως…


Υ.Γ. Στην διάθεση παντός υπευθύνου, η καταγραφή όλων αυτού του είδους των σκουπιδότοπων,  μετά φωτογραφιών και συντεταγμένων…

Υ.Γ. Πέρσι τέτοιο καιρό και σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Συλλόγου Εθελοντών Ρόδου κ. Μαρτίνο Κανελλάκη, εξασφαλίσθηκε κονδύλι 500.000 ευρώ από την Περιφέρεια, για να διευθετηθεί το θέμα αυτό και απέμενε προγραμματική σύμβαση με τον Δήμο ώστε να αναλάβει το έργο  ως φορέας, ο οποίος να το αναθέσει με την σειρά του σε κάποιον εργολάβο. Μέχρι σήμερα τίποτε από αυτά δεν έχει γίνει.Δεν είναι κρίμα κι άδικο;