Λησμονημένοι χυμοί και γεύσεις

Άνοιγμα στον τουρισμό κάνει η ΄Ενωση Γεωργικών Συνεταιρισμών Ρόδου, με στόχο να αποκτήσουν επιλεγμένα ντόπια γεωργικά προϊόντα ταυτότητα (brand) ώστε να είναι αναγνωρίσιμα στο εξωτερικό και να προωθούνται στις ευρωπαϊκές αγορές μέσω του διαδικτύου. Άμεσα πρόκειται να ξεκινήσει η διαδικασία της καταγραφής των προϊόντων που παράγονται στον τόπο μας ώστε να επιλεγούν τα βασικά από αυτά που θα κατέχουν «πρωταγωνιστικό» ρόλο σε αυτή την προσπάθεια. «Έχουν ωριμάσει πλέον οι συνθήκες για εκτεταμένες συνεργασίες και συνέργιες μεταξύ φορέων που μοιράζονται την αγάπη και δημιουργούν το όραμα για τα προϊόντα του τόπου μας. Στη Ρόδο νομίζω ότι υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις.» λέει γενικός Διευθυντής της ΕΑΣΔ, Γιώργος Κριτσωτάκης.     

Δεν ξέρω εάν υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις.  Όμως, όταν καταλήγουμε να μιλάμε σήμερα , ότι είναι η ώρα να αναδείξουμε τα προϊόντα της ροδίτικης γης  ως δυνατά όπλα στην φαρέτρα του τουριστικού προϊόντος μας, σημαίνει πως τίποτε δεν έχει γίνει έως τώρα ή γίνεται αποσπασματικά και χωρίς αποτέλεσμα. Γιατί αν υπήρχε, αυτή την στιγμή θα μιλούσαμε για περαιτέρω δράσεις, για μεγαλύτερη ανάδειξη και θα είχαμε να δείξουμε κι εμείς καλούδια σε συνέδρια ή στο  διαδίκτυο . Εκκωφαντική απουσία, του πρώτου τη τάξει αγαπημένου τουριστικού προορισμού, από την στιγμή που δεν υπάρχει από πλευράς του νησιού αξιόλογη παρουσίαση, ενώ παρακολουθούμε να βρίσκονται ένα βήμα πιο μπροστά με τοπικές γαστρονομικές παρουσιάσεις από τοπικά προϊόντα, η Κρήτη και η Σαντορίνη, αξιοποιώντας με γνώση και σεβασμό τον πρωτογενή τομέα προς όφελος του τουρισμού τους.

Και μάλλον , θα πρέπει να ξεκινήσουν πριν από το διαδίκτυο, με πιο απλά πράγματα.  Να βρίσκουμε για παράδειγμα, αν μη τι άλλο, ροδίτικα κρασιά σε εστιατόρια και ξενοδοχεία. Επιτρέπεται να απαξιώνονται στον ίδιο τους τον τόπο παραγωγής; Επιτρέπεται να υπάρχει σε πολλούς καταλόγους εστιατορίων ότι ετικέτα κυκλοφορεί σε Χατζημιχάλη ή  άλλα «επώνυμα» (πολλά και λόγω μόδας...) και με το ζόρι να βρίσκεις ροδίτικο κρασί, το οποίο θα πρέπει πρώτο να προτείνεται στον πελάτη;  Τι καλύτερο έχει για παράδειγμα το Vinsanto της Σαντορίνης από το Αmandia της CAIR, πέρα από προώθηση τέτοια και με τέτοιους τρόπους, ώστε να γίνει πασίγνωστο και σήμα κατατεθέν της Σαντορίνης; Εκτός από την φάβα, κατάφερε η Σαντορίνη να αναδείξει την κάπαρη, τον καρπό, ενώ μένει  άγνωστο, ότι η κάπαρη είναι και φύλλα που στα Δωδεκάνησα χρησιμοποιούν και που μένουν έκπληκτοι  Ελληνες και ξένοι όταν τα δοκιμάζουν. ΄Οπου τέλος πάντων την βρίσκουν. Γιατί είναι πολλές οι περιπτώσεις που αφού την μάθεις, την ζητάς στην σαλάτα σου και παίρνεις την απογοητευτική απάντηση « δεν έχουμε».

 Η μαστίχα Χίου και τα προϊόντα της -με τελευταία τα καλλυντικά από μαστίχα- γίνονται ανάρπαστα μέσα και από το διαδίκτυο χρόνια τώρα. Η δουλειά δε που έχει γίνει στην Κρήτη, θα μας κάνει σε λίγο να πιστέψουμε κι εμείς, όπως και οι ξένοι, ότι «Μεσογειακή διατροφή» σημαίνει Κρήτη…

 Με το να περιμένουμε κάθε χρόνο την Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού για να αναδείξουμε κάτι (βλέπε μελεκούνι), και με εκδόσεις βιβλίων- που καλά είναι για δώρα-, έχουμε κάτι άλλο;

Τρόπους για να αξιοποιηθούν τα προϊόντα μικρών και πιο μεγάλων παραγωγών στις επιχειρήσεις εστίασης; Τρόποι να δεσμευθούν ξενοδοχεία ή εστιατόρια ότι θα χρησιμοποιούν ντόπια προϊόντα; Καταγραφή της ντόπιας παραδοσιακής κουζίνας; Εκπαίδευση όλων όσων ασχολούνται με την εστίαση, αν μη τι άλλο να ξέρουν ποιά είναι αυτά τα τοπικά προϊόντα ή γεύσεις όταν τους ρωτούν;

Και μήπως άραγε όχι μόνον οι εμπλεκόμενοι με τον  τουρισμό, αλλά και όλοι μας, να εντάξουμε ως πρώτη επιλογή τα ροδίτικα  προϊόντα , φαγητά ή κρασιά αναδεικνύοντας μέσα και από εκεί ήθη, έθιμα, πολιτισμό;Nα γίνει αισθητή σε όλους μας η ουσία του αρχαιότατου κόσμου που μας περιβάλλει, που τον ζούμε, κι είναι ουσία ολοζώντανη, παρούσα, δραστική, σήμερα, στον δύσκολο καιρό μας. Η λησμονημένη και ταπεινωμένη ύλη του περιβολιού, του χωραφιού, οι χυμοί και οι γεύσεις τους, φέρνουν τη μνήμη, τον αναστοχασμό, τη συνείδηση. Το ρίζωμα, τις ρίζες μας. Με τη συνείδηση έρχεται και η περηφάνια.  Να ξέρεις ποιος είσαι, ποιες φωνές αντηχείς...

΄Ετη μπροστά

Κι ενώ εδώ, πρόκειται να… αρχίσει η καταγραφή τοπικών προϊόντων, στην Σαντορίνη βρίσκεται  αυτές τις ημέρες η βαριά βιομηχανία της Ιταλίας. Φορείς από την Φλωρεντία και την Τοσκάνη, πόλεις που αποτελούν την βαριά βιομηχανία του ιταλικού τουρισμού ,υπογράφουν σύμφωνο συνεργασίας με το νησί , με σημαντικές πρωτοβουλίες προώθησης του τουριστικού προϊόντος και κυρίως ότι αφορά την ανάπτυξη και προώθηση του αγροτουρισμού, όπου η Τοσκάνη είναι πρωτοπόρος. Και όλα αυτά, με το σκεπτικό όχι μόνο της βελτίωσης του τουριστικού προϊόντος και της προβολής του νησιού, αλλά και με στόχο την επιμήκυνση της σεζόν μέσα από τον αγροτουρισμό.Μια πρωτοβουλία της  Ένωσης Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων,  ( ναι υπάρχει και τέτοια ένωση…) σε συνεργασία με το Ελληνο-Ιταλικό Επιμελητήριο της Αθήνας.

Αγροτουρισμός στην Σαντορίνη… Σκεφτείτε λίγο το ανάγλυφο της Σαντορίνης και μετά κάντε μια νοερή βόλτα στο ανάγλυφο, την φύση και τις καλλιέργειες της Ρόδου. ‘Οσες δεν αφήνουμε να ξεραθούν τέλος πάντων…

Κάντε και ένα flash back, στην βιομηχανική ιστορία του νησιού,  και απαριθμείστε τα τοπικά προϊόντα που παρήγε. Και μετά συνεχίζουμε την απαρχή της...καταγραφής, ενώ οι άλλοι τρέχουν έτη μπροστά.

Η Δημοκρατική της Ρόδου