Οι Ανεμόμυλοι του Γκόλφ

Εξακολουθώ, να προσπαθώ να καταλάβω, τι ακριβώς γίνεται ( θέλουμε), ποιες είναι οι προτάσεις για την αξιοποίηση του Γκόλφ  Αφάντου. 

Ειλικρινά, θα ήθελα να είμαι κι εγώ ένας από τους πολίτες που ο κ. Μαχαιρίδης βρίσκει στον δρόμο και του λέει : « Μην κωλώνεις, όποιος προσπαθεί να αποτρέψει την αξιοποίηση, μην κωλώνεις». Ζηλεύω τους ανθρώπους αυτούς, γιατί έχουν καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει. 

Δυστυχώς οι γνώσεις μου δεν είναι ικανές για να μπορώ να βγάλω άκρη με μακροσκελέστατα πολυσέλιδα κείμενα που βρίθουν τεχνικών όρων. 

Πιστεύω, πως η πλειοψηφία των πολιτών δεν θέλουν να αποτρέψουν την αξιοποίηση για κάτι που προσπαθεί να αξιοποιηθεί χρόνια τώρα χωρίς αποτέλεσμα,  αλλά θέλουν με απλά λόγια, να αντιληφθούν ότι όσο οι «επενδύσεις ζητούν ένα ευνοϊκό, φιλικό περιβάλλον», άλλο τόσο και περισσότερο, θέλουν  αυτό το περιβάλλον που θα δημιουργηθεί, να είναι ευνοϊκό και φιλικό και για τους ίδιους. Και ανταποδοτικό! 

Αντιπαραβάλλοντας την ανακοίνωση του ΤΕΕ και την απάντηση στην ανακοίνωση του ΤΕΕ της Περιφέρειας, τα οποία είναι μικρά κείμενα, περισσότερο κατανοητά και εστιάζουν σε διαφορές, εξακολουθώ να μην ξέρω για παράδειγμα ( το πιο απλό) πόσες θα είναι (ή καλύτερα προτείνονται) οι προσβάσεις στην παραλία. 

Τέσσερις λέει ο ένας, το ΤΕΕ ,  2-3 λέει η Περιφέρεια.

Να υποθέσω ότι μπορεί βέβαια το ΤΑΥΠΕΔ μετά από αυτά, να βγάλει έναν μέσο όρο και να πει δύο… 

Το ΤΕΕ, υποστηρίζει, πως η απόφαση της Περιφέρειας, «δεν θέτει την απαίτηση της τοπικής κοινωνίας για ελεύθερη πρόσβαση και από τον υφιστάμενο κόμβο του Γκόλφ.» 

Η Περιφέρεια λέει στο κείμενό της για το θέμα αυτό : «Επίσης θεωρούμε ότι πρέπει να παραμείνει η προσπέλαση από τον κόμβο του γκολφ δημιουργώντας αντίστοιχα ένα δημόσιο χώρο» 

Ομολογώ, πως το «θεωρούμε», δεν θα φανεί και πολύ απαιτητικό στο ΤΑΙΠΕΔ. 

Το λέω αυτό, γιατί κάνουν και οι λέξεις την διαφορά τους. Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και εδώ η λέξη που χρησιμοποιεί παρακάτω « να διασφαλισθεί» και μάλιστα προσθέτοντας και το «ελεύθερη». Γιατί ναι μεν μπορεί να παραμείνει η προσπέλαση, αλλά αντί τιμήματος… 

' Οσο για τα «συνοδά έργα»,  κατάλαβα από όσα λέει η Περιφέρεια, πως « δεν αποτελεί από το Νόμο υποχρέωση του επενδυτικού σχήματος, αλλά των αντίστοιχων Δημοσίων Οργανισμών. Αντί λοιπόν αυτά να επιβαρύνουν οικονομικά το Δήμο Ρόδου, προτείνουμε να χρηματοδοτηθούν από το Δημόσιο με τη στενή του έννοια όπως εξ’ άλλου συμφωνεί και προτείνει ρητά και ο ίδιος ο Δήμος.» 

Και εάν το Δημόσιο  δεν θα δεχθεί -που δεν θα δεχθεί- γιατί χρήματα δεν υπάρχουν; 

Θα το ακούσει αυτό ο Τόμσεν και θα τον τρέχουν κι αυτόν με εγκεφαλικό. 

Πάντως και στην μία και στην άλλη περίπτωση, είτε επιβαρύνουν  το Δημόσιο, είτε τον Δήμο ( ούτε ο Δήμος έχει χρήματα ) ο τελικός λογαριασμός στον πολίτη θα πάει. Τα χαράτσια είναι της μόδας. Αυτό μπορεί να το βαπτίσουμε «συνοδό». 

Μα θα πουν κάποιοι αφού υπάρχει έτσι ο νόμος. Ναι! Και τροπολογίες σε μια νύχτα που καταργούν νόμους. Και νομοσχέδια και νόμοι που ψηφίστηκαν και ψηφίζονται σωρηδόν για την δημιουργία «φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος». Ας απαιτήσει κάποιος κάποτε και κάποιον νόμο «φίλιο προς τον πολίτη». 

Ίσως όμως τελικά, κακώς σπάμε το κεφάλι μας. 

΄Οπως λέει και ο κ.Μαχαιρίδης καταλήγοντας στην απάντηση του προς το ΤΤΕ : «Εξ’ άλλου, ας μη ξεχνάμε ότι η διαδικασία γνωμοδότησης του Π.Σ. και του Δ.Σ. αλλά και των λοιπών φορέων, είναι απλά γνωμοδοτικού και όχι αποφασιστικού χαρακτήρα στην τελική λήψη απόφασης, από το Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ και από το ΥΠΕΚΑ. Επομένως απαιτείται σύμπνοια, ενότητα και καλή θέληση για να πετύχουμε αυτά που πραγματικά αξίζει ο τόπος. »

‘ Αλλοι αποφασίζουν με απλά ελληνικά και εμείς με « σύμπνοια, ενότητα και καλή θέληση» ας δώσουμε μάχες σαν άλλοι Δον Κιχώτες για Ανεμόμυλους, όπου μπερδεύεται γλυκά η φαντασία με την πραγματικότητα, όπου όλα τα περίεργα είναι φυσικά, όπου όλα τα παράλογα είναι πιστευτά, όπου όλα τα ανάποδα έχουν το ίσο τους,  

Τουλάχιστον μέχρι να βρεθεί ένας Σάντσο Πάντσα, η φωνή της αναπότρεπτης πραγματικότητας, η επίδειξη της κοινής λογικής, αλλά και της καχυποψίας και της προσδοκίας της ευκαιρίας με τις μικρότερες δυνατές απώλειες.

Η Δημοκρατική της Ρόδου 11/4/2013