Καπνικός φόρος

Ένας περιηγητής κάπου το 1530 που επισκέφτηκε την Αθήνα , αναφέρει το πόσο εξαθλιωμένους κατοίκους βρήκε, εξ’ αιτίας ενός βαρύτατου φόρου που υπήρχε, εμπνεύσεως του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Νικηφόρου, με βασικό στόχο την ενίσχυση των φορολογικών εσόδων της Αυτοκρατορίας.  Τον καπνικό φόρο.

 Κάθε τζάκι ( κάθε νοικοκυριό που λέμε σήμερα), φορολογούνταν με ένα δουκάτο. 

Κάθε ζώο –μικρό ή μεγάλο – φορολογούνταν ένα «άσπρο» το οποίο ισοδυναμούσε με 10 δηνάρια. Φορολογούσαν τα μελίσσια, το μούστο, ότι είχε τέλος πάντων η κάθε οικογένεια, ακόμη και τα βελανίδια που χρησιμοποιούσαν σαν τροφή  οι εξαθλιωμένοι κάτοικοι. 

Μάλιστα οι φοροεισπράκτορες του καπνικού φόρου, οι καπνικάριοι όπως τους έλεγαν, τσέκαραν από τον καπνό που έβγαινε από τα τζάκια, ποιους έχουν να φορολογήσουν ακόμη, μη και τους ξεφύγει κανείς. 

Υ.Γ. Οποιαδήποτε ομοιότης , εντελώς συμπτωματική. 

Εξάλλου η τεχνολογία έχει προχωρήσει…Αφήστε που δεν βγαίνει καπνός από τζάκια- άντε καμινάδες καλοριφέρ- ελλείψει καύσιμης ύλης. 

Για την ιστορία, η γνωστή εκκλησία Καπνικαρέα στην Αθήνα, το όνομα της το οφείλει σε κάποιον καπνικάριο που την έχτισε.