“Τώρα, μπορεί πια ο καθένας να μιλά και κυρίως να γράφει, για την αγωνία της εποχής, το αδιέξοδο, την απανθρωπία του αιώνα, τη χρεωκοπία των ιδεολογιών, τη βαρβαρότητα της μηχανής, για δίκες, για ρήγματα, για φράγματα, για ενοχές, για γρανάζια...”
Αυτή την αγωνία της εποχής που περιγράφει ο Μ.Αναγνωστάκης, αποφάσισαν κάποιοι να πολεμήσουν.
Ο λόγος για την "Εθελοντική Δράση Πολιτών της Ρόδου" που έχει ως στόχο της την κοινωνική σύγκληση και αλληλεγγύη, μέσα από την συγκέντρωση και εμπορία σε πρώτη φάση ανακυκλώσιμων προϊόντων χαρτιού. Διαβάζουμε από κάλεσμα στους συμπολίτες τους :
“ Κάποιοι πολίτες σε αυτό το νησί, νιώθουμε την ανάγκη με έργα να κάνουμε πράξη αυτό που όλο και ποιο συχνά τον τελευταίο καιρό αναφέρεται από παντού ως κοινωνική σύγκληση, κοινωνική αλληλεγγύη, κοινωνική προσφορά, κοινωνική συνοχή. Με ποιο απλά λόγια να απλώσουμε ο καθένας το χέρι του για να ακουμπήσει και στηριχθεί ο άλλος. Μόνο που σήμερα, όπως έχει πλέον εξελιχθεί η οικονομική κατάσταση στη χώρα μας, για να έχει αυτό και πρακτική αξία, απαιτείται να υπάρχουν πόροι. Στα πλαίσια αυτά ξεκινήσαμε μια προσπάθεια για την ανακύκλωση του χαρτιού –από σελίδες Α4 μέχρι χαρτόκουτες συσκευασίας – με σκοπό την εμπορία του. Για την απόλυτη διαφάνεια στο τρόπο λειτουργίας αυτής της κοινωνικής δράσης πολιτών του νησιού, δημιουργήθηκε μια Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία, με διάπλατα ανοιχτές πόρτες για να συμμετάσχουν και όσοι άλλοι το επιθυμούν. Το σύνολο των καθαρών κερδών αυτής της πρωτοβουλίας, με απόλυτη διαφάνεια και δημοσιοποίηση όλων των πτυχών της οικονομικής της διαχείρισης, θα διατίθενται για την ενίσχυση δομών και φορέων του νησιού που υλοποιούν κοινωνικές, πολιτιστικές και φιλανθρωπικές δράσεις...Mορούμε κάποια στιγμή να κάνουμε πράξη το ΕΜΕΙΣ. Και αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε μόνο με το ΜΑΖΙ. Εμείς αρχίσαμε από κάπου. Αποφασισμένοι ότι και αν συμβεί, να συνεχίσουμε την προσπάθεια μας και μέσα από αυτή, να κάνουμε πράξη την κοινωνική ευαισθητοποίηση και συμμετοχή, αλλά πρωτίστως να στηριχθεί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια του κάθε συμπολίτη μας που η συγκυρίες της ζωής του μπορεί να τον αδίκησαν. Για αυτό αγαπητέ μου φίλε και συμπατριώτη, αν πραγματικά θέλουμε να συνεχίσουμε όλοι μαζί να μπορούμε να λέμε πως αυτός ο τόπος είναι ο τόπος μας, έλα όσο πιο γρήγορα μπορείς και ΕΣΥ κοντά μας”.
Ας το κάνουμε και δικό μας παραμύθι. 'Αλλωστε τα παραμύθια έχουν πάντα καλό τέλος, όσους δράκους και κακές μάγισσες και να έχουν στην πορεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου