Ο Κουτούπης

Ο Κουτούπης ( έτσι το βάφτισαν οι πρωταγωνιστές της ιστορίας μας) είναι ένα μικρό αρσενικό ελάφι. Τραυματίστηκε ( από δόκανο μάλλον, «πανέξυπνου» λαθροκυνηγού) , ειδοποιήθηκε η Δασική υπηρεσία και  Θηροφυλακή και μεταφέρθηκε στις εγκαταστάσεις του Κυνηγετικού Συλλόγου Ρόδου  –αφού δεν υπάρχει κάποιος άλλος ειδικός  χώρος  που μπορούν να μεταφερθούν τραυματισμένα ελάφια –και δυστυχώς υπήρξαν φέτος αρκετά, κυρίως χτυπημένα από αυτοκίνητα. 

Του δόθηκαν οι πρώτες βοήθειες, δέθηκε με πρόχειρο νάρθηκα το σπασμένο του πόδι μέχρι να έρθει η κτηνίατρος. Η κυρία Δανάη Ψωμά, που ανιδιοτελώς κάθε φορά προσφέρει τις υπηρεσίες της, αλλά και ότι χρειαστεί σε φάρμακα. ‘ Ετσι κι αυτή τη φορά, έκανε την επέμβαση που χρειαζόταν, έβαλε τον κατάλληλο νάρθηκα και έδωσε και την αντιβίωση που θα χρειαζόταν να του δίνουν οι άνθρωποι που ανέλαβαν τα το περιποιούνται και να το ταϊζουν. 

Το ελαφάκι για αρκετές ημέρες,  παρ’ όλες τις λιχουδιές που του έδιναν δεν έτρωγε. Και μόνον το φαγητό θα μπορούσε να το δυναμώσει και να ξεπεράσει τον τραυματισμό του.  Με την συμβουλή της κτηνιάτρου, δοκίμασαν να του φέρουν τα δικά του. Από αυτά τα φρέσκα που έτρωγε στο δάσος. Τα κατατρόπωσε. Κι έτσι ,κάθε μέρα ο θηροφύλακας Μανώλης Στέργου, πήγαινε και του μάζευε τις δικές του γνωστές φρέσκιες λιχουδιές. 

Κι ο Κουτούπης όλο και δυνάμωνε. Τόσο, που έδιναν μαζί του «μάχη» για να του δώσουν την αντιβίωση. 

Πέρασε ενάμισης μήνας, όταν η κυρία Ψωμά, έδωσε το πράσινο φως για να ξαναγυρίσει στο φυσικό του χώρο. Κάπου στο δάσος, μεταξύ Απολακκιάς Μονολίθου, όπου και είχε βρεθεί. 

Ναρκωμένος οδηγήθηκε μέχρις εκεί, από τους θηροφύλακες Μανώλη Στέργου ,Σωτήρη Χατζηστρατή  και τον Μανώλη Σαρρή, από την ομάδα «Πλατω-νικός έρωτας». Παρούσα και η Δασική Υπηρεσία με τον κ. Χουρδάκη. 

Με υπομονή, περίμεναν να ξυπνήσει ο Κουτούπης. 

Κι εκείνος, όταν συνήλθε, σηκώθηκε κι άρχισε - δειλά- δειλά στην αρχή- να απομακρύνεται προς το δάσος του. Πριν χαθεί πίσω από τους θάμνους,  κοντοστάθηκε να τους κοιτάξει –να τους ευχαριστήσει; Να σιγουρευτεί πως πια είναι ελεύθερος;

Υ.Γ. Και να φανταστεί κανείς, πως κάποιοι «ευαίσθητοι» και «ειδήμονες» -κατά πως δηλώνουν με τα άγρια ελάφια-, πρότειναν ευθανασία. Ο Κουτούπης τους διέψευσε. Δίκαια τα χαμόγελα και η έκδηλη χαρά όλων. Δεν είναι και πολύ εύκολη υπόθεση να τα καταφέρει ένα άγριο ζώο σαν το ελάφι να επιζήσει. Χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα, σωστή τροφή, υπομονή, επιμονή  κάποιος ειδικός χώρος, φάρμακα .( Ο χώρος στο πάρκο του Ροδινιού, δεν ενδείκνυται. Θα ήταν αδύνατη η συνύπαρξή του με τα άλλα ελάφια, αλλά και για άλλους λόγους που δεν είναι του παρόντος. ) 
Πολλά εύγε σε όλους. Μια ουσιαστική, αλλά και συμβολική κίνηση 

Δημοκρατική της Ρόδου