Βία είπατε;

Ακούγοντας τις δηλώσεις πολιτικών, κυρίως αυτών που οδήγησαν την χώρα μέχρις εδώ διαχρονικά αλλά και ειδικότερα τα δύο τελευταία χρόνια, με πρώτη και καλύτερη τη δήλωση του πρώην πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου , ο οποίος μας ενημερώνει ότι : «Χωρίς τη δημοκρατία οδηγούμαστε στη βαρβαρότητα… Όσοι θεωρούν ή και καλλιεργούν τη λογική ότι, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ότι η χρήση βίας ή και η ανοχή στη χρήση βίας είναι δικαιολογημένη για πολιτικούς λόγους, οδηγούν στην καταπάτηση βασικών δημοκρατικών αξιών, οδηγούν την πολιτική ζωή στον εκφασισμό της» να ρωτήσω,  εάν θεωρούν βία την φοβική ατμόσφαιρα, που συνδυάζεται με την έσχατη περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής, η οποία αποτυπώνεται στην  απεγνωσμένη προχθεσινή έκκληση του πρωθυπουργού κ. Πικραμμένου, την ώρα που έπεφταν τα χαστούκια από τηλεοράσεως : «Αντιλαμβάνεσθε λοιπόν, ότι συντρέχουν εξαιρετικοί και επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος που ανάγονται στην εύρυθμη λειτουργία των νοσοκομείων και εντέλει, κυριολεκτικά στα ύψιστα αγαθά της αξιοπρέπειας και της υγείας του ανθρώπου»

Εάν είναι βαρβαρότητα , παρακολουθώντας τον αγώνα των καρκινοπαθών, των νεφροπαθών, των γερόντων να εξασφαλίσουν τα φάρμακά τους, να βλέπεις τον πρώην υπουργό Υγείας  Ανδρέα Λοβέρδο να υπεραμύνεται από τηλεοράσεως της πολιτικής του, η οποία αποτελεί μαζί με τα οικονομικά προβλήματα μία από τις αιτίες που μας οδήγησαν σε αυτό το χάλι. Και να αισθάνεσαι ότι η μεγαλύτερη βία, τις συνέπειες της οποίας πληρώνουμε όλοι, είναι το υπερφίαλο Εγώ των πολιτικών μας που τους απαγορεύει να αναλάβουν τις όποιες ευθύνες τους. Να αισθάνεσαι την βαρβαρότητα με την ανοσία τους στον ανθρώπινο πόνο.

Εάν είναι βία το επίσημο χθεσινό  νούμερο της ανεργίας που σκαρφάλωσε στο  στο 21,9%, με έναν στους 2 νέους ανθρώπους να είναι άνεργος. Κάθε μέρα τον Μάρτιο, 1.028 άτομα την ημέρα κύριοι που κάνετε μαθήματα, ζουν την χειρότερη βία και καταπατάται το βασικό τους δημοκρατικό και συνταγματικό τους δικαίωμα στην εργασία. Ζουν την βαρβαρότητα της ανοσίας σας, εάν οι άνθρωποι και τα παιδιά τους θα αντιμετωπίζουν την βία της πείνας. 

Εάν όλοι αυτοί που δίνουν συμβουλές περί βίας εννοούν βία, αυτή μόνον που εκφράζεται κατά πολιτικών προσώπων, αποποιούμενοι την βία που ασκούν οι πολιτικές τους στους πολίτες,  δεν έχουν αντιληφθεί ΤΙΠΟΤΕ και δεν είναι ικανοί να προφυλάξουν τους πολίτες από βαρβαρότητες και εκφασισμούς. Εάν όλοι αυτοί που θεωρούν ότι φτάσαμε στο προχθεσινό απείρου κάλλους επεισόδιο, ήταν οι μούντζες στη Βουλή και οι αγανακτισμένοι στις πλατείες,  είναι αλλού νυχτωμένοι και δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα. Ανίκανοι να ψάξουν τις αιτίες, ανίκανοι επομένως να βρουν τις λύσεις.

Μπήκαμε σε μια αναμενόμενη φάση αστάθειας. Και στο μυαλό των πολιτών βρίσκεται την περισσότερη ώρα ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ παρά κάποιες σκέψεις καταλλαγής και ειρήνευσης. Είναι φοβερό το φταίξιμο του πολιτικού κόσμου. Δε θέλω να προσθέσω κι άλλα στο γενικό μπάχαλο, αλλά επείγει να βάλουμε επειγόντως, όλοι μας, μυαλό και πρώτοι και καλύτεροι αυτοί που μας οδήγησαν σε σκέψεις λύσεων ροπάλου.