Δασοφύλακες

Βρέθηκα την Κυριακή το πρωί, στο σεληνιακό γκρίζο τοπίο της περιοχής του Αγ. Ιωάννη. Βρίσκονταν εκεί εθελοντές του "Πλατωνι-κού έρωτα" που συμμετέχουν στην προσπάθεια συλλογής ζωοοτροφών και εθελοντές της ΕΟΠΚ  CBer Δωδεκανήσου, οι οποίοι, με την καθοδήγηση υπεύθυνου από την Δασική υπηρεσία, καθάρισαν και γέμισαν νερό την δεξαμενή που βρίσκεται δίπλα στο μοναστήρι και έριξαν και χθες -όπως κάνουν κάθε ημέρα- τροφές  στην γύρω περιοχή. Βρήκα την ευκαιρία να λύσω την απορία μου, ρωτώντας τον κ. Σταμάτη Χουρδάκη, δασοφύλακα, ποιος είναι αυτή την στιγμή ο ρόλος της υπηρεσίας του, μέσα στο απέραντο τοπίο της θλίψης.
Μου απάντησε : 

« Ο πρωταρχικός,  να προστατεύσουμε τον βιότοπο των ελαφιών. Να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε τα ελάφια μέσα σ’ αυτόν, να βρίσκουν τροφή και νερό για να μην προκαλούν ζημιές στην αναζήτηση τροφής σε καλλιέργειες. 
Πρόκειται για μια περιοχή 9.000 στρεμμάτων η οποία καταστράφηκε ολοσχερώς. 

Σε δεύτερη φάση, να φροντίσουμε να κατασκευασθούν κορμοδέματα, κορμοφράγματα, για να προστατευθούν οι περιοχές από πλημμύρες. 

Και η τρίτη φάση, είναι το πρόγραμμα δενδροφύτευσης, με δεδομένο πως δεν είναι δυνατόν να γίνει φυσική αναδάσωση σε περιοχή ήδη καμένη και αναδασωμένη. 
Όπως για παράδειγμα η δεντροφύτευση του 1982 που έγινε στην θέση «Καταραμένος», με επίβλεψη της δασικής υπηρεσίας και είχε 100% επιτυχία –δηλαδή ξαναέγινε δάσος, είχε επανέλθει στην προ πυρκαγιάς κατάσταση- και κάηκε ολοσχερώς» Φαινόταν μέσα στην θλίψη για την καταστροφή του συγκεκριμένου δάσους, υπερήφανος για την 100% επιτυχία της αναδάσωσης, γιατί πολλές κατά καιρούς έχουν γίνει και έχουν αποτύχει, με δεντράκια απότιστα ή ως «λιχουδιές»  των κατσικιών. 

Όπως υπερήφανος έδειχνε, τονίζοντάς μου πως από την πρώτη στιγμή, όλοι οι άνθρωποι της Δασικής υπηρεσίας ήταν στην πρώτη γραμμή της φωτιάς:
 «Ο Γενικός Διευθυντής  κ. Θεοδωρίδης, η Διευθύντρια κυρία Μπαλατσούκα, η Υποδιευθύντρια κυρία Κιότου, όλο το επιστημονικό προσωπικό της δασικής υπηρεσίας, οι οποίοι με τους υπολογιστές τους παρακολουθούσαν την κατεύθυνση-έκταση της πυρκαγιάς και ενημέρωναν την πυροσβεστική για τα είδη της βλάστησης ( εάν καίγονται εύκολα ή όχι) δίνοντας κατευθύνσεις από την πλευρά την δική τους για την δημιουργία αντιπυρικών ζωνών». 

Η εκτίμηση του κ. Χουρδάκη για την τόσο μεγάλη έκταση της φωτιάς σε λίγη ώρα, είναι εξ αιτίας της χαμηλής βλάστησης που υπήρχε και έκανε την φωτιά να «τρέχει» με μεγαλύτερη ταχύτητα, απ’ ότι εάν αυτή συμβεί σε περιοχή με υψηλή βλάστηση. 

Θεωρεί υπερβολή τα όσα για λέγονται και ακούγονται για την ανεπάρκεια της πρόληψης, τουλάχιστον από την πλευρά της δασικής υπηρεσίας, η οποία κάνει ότι μπορεί, να διατηρήσει και καθαρίσει τους δασικούς δρόμους ή ότι αναλογεί στην αρμοδιότητά της για το θέμα αυτό, ανάλογα με τα κονδύλια που έχει στην διάθεσή της, αλλά και το ανθρώπινο δυναμικό. 
Τους εξής 10 δηλαδή για όλη την Δωδεκάνησο (!)  συν  4 άτομα που βρίσκονται στην Κάρπαθο. Οι οποίοι, δουλεύουν ακόμη και τις άδειές τους και εάν υπάρχει θέμα ακόμη και στα ρεπό τους.
 Όπως χθες για παράδειγμα ο κ. Χουρδάκης, ο οποίος ήταν εκεί για να κατευθύνει τους εθελοντές αλλά και να βοηθήσει, φορτώνοντας μια ποσότητα τροφής σε φορτηγό της υπηρεσίας του, για να μεταφερθεί άλλη ημέρα σε κάποιο άλλο σημείο. 

Και για όποιον μπορεί να ακούει δασοφύλακας και να θεωρεί πως είναι ένας ακόμη δημόσιος υπάλληλος ( με τους γνωστούς χαρακτηρισμούς...) έτσι για να βρίσκεται κάπου, μπορεί και ανεκπαίδευτος,  ο συγκεκριμένος, έχει 30 χρόνια στο πόστο αυτό, είναι εκπαιδευμένος στην δασοπροστασία-δασοπυρόσβεση από Καναδούς δασοπυροσβέστες  και έχει συμμετάσχει σε μεγάλες πυρκαγιές και εκτός νησιού. 
Το αυτό ισχύει και για τους επτά από τους δέκα συναδέλφους του δασοφύλακες ( Οι τρεις είναι υπάλληλοι της πρώην αγροφυλακής που ενσωματώθηκαν στην δασική υπηρεσία). 

Kαι ένα αίτημα

«Θα γράψετε κάτι στην εφημερίδα;» ρώτησαν οι εθελοντές της ΕΟΠΚ  CBer Δωδεκανήσου. Νόμιζα πως ήθελαν να μιλήσουν για την δράση τους. ‘ Ηθελαν μόνο να μεταφέρουν ένα αίτημα :  « ας μας αντικαταστήσει κάποιος τα παπούτσια που κάψαμε στην φωτιά».

 Είναι ένα αρκετά σεβαστό ποσό που διαθέτουν από την τσέπη τους, όσον αφορά τον εξοπλισμό τους. Γιατί πρέπει να είναι ειδικά και να αντέχουν στις ειδικές συνθήκες μιας φωτιάς. Kάτι που μου υπενθύμισαν φεύγοντας « Μην ξεχάσεις να το πεις»… 

Ας σημειώσουμε ότι ήταν παρόντες από το πρωί  και χθες Κυριακή που όλοι χαιρόμασταν τις παραλίες με τις οικογένειές μας ή τις παρέες μας και θα συνέχιζαν μετά μέχρι τις 6 το απόγευμα, βάρδια πυρασφάλειας. 

Δημοκρατική της Ρόδου