Κι ύστερα έφυγε

Η ηλιόλουστη Κυριακή, βοήθησε οι άνθρωποι να ασχοληθούν με τα χωράφια τους και η άπνοια για να κάψουν κλαριά. 

Μόνο που δεν θέλει και πολύ να βρεθεί κάποιος ανεύθυνος μέσα στους πολλούς. 

Είχε αρχίσει να νυχτώνει, όταν στον επαρχιακό δρόμο Προφύλιας- Λαέρμων σε χωράφι με ελιές, δίπλα στο δάσος (πίσω από αυτό και κάτω από τον δρόμο) ο σωρός με τα κλαριά έκαιγε, με φλόγα που δυνάμωνε. 

Κανείς πουθενά γύρω τριγύρω. 

Κάποιος θεώρησε ότι η φωτιά έχει σβήσει και έφυγε. 

Ειδοποιήθηκε η Πυροσβεστική, το πλήρωμα του οποίου έλεγε πως δεν είναι η πρώτη φορά που φωτιές αφήνονται να καπνίζουν, χωρίς να έχουν σβήσει. Είναι σύνηθες… 

Βέβαια, δεν θα ήταν σύνηθες, εάν σε τέτοιες περιπτώσεις ο κάτοχος του χωραφιού  θα κληθεί: 

1. Να πληρώσει ένα γενναίο πρόστιμο 

2. Τα έξοδα μετακίνησης του πυροσβεστικού οχήματος ( γιατί πετρέλαιο δεν έχουμε για ανοησίες), όπως και άλλο πράσινο για κάψιμο.
Δημοκρατική της Ρόδου