Απορίες εις την νιοστή

 Γιατί ένα γλωασικό πρόβλημα το έχουμε...

Απορία πρώτη

' Οταν λέμε την λέξη “αξιοποίηση”, εννοούμε και το περίφημο “αξιοποίηση των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων;”

Ξέρετε...αυτές τις μεγαλοπρεπείς και πανάκριβες που όταν τις χτίζανε μας έλεγαν ό,τι θα τις αξιοποιήσουν.

Αυτά τα κτίρια που ρημάζουν 9 χρόνια τώρα ( δεν είχαμε κρίση πάντα...μες την ανάπτυξη είμασταν κατά πως μας έλεγαν...), τα πιο τυχερά από αυτά φιλοξενούν σήμερα υπουργεία και μόλις ένα από τα υπόλοιπα έχει γλυτώσει από από τα χέρια του Εφραίμ και της παραγεγραμμένης παρέας του.

Αξιοποίηση δεν το λέγανε όλο αυτό το πανηγύρι των εργολάβων του 2004; 

Πως θα τις συναντήσουμε μπροστά μας τα επόμενα χρόνια τις επενδύσεις; 

Τον χάσανε προφανώς τον δρόμο, γιατί δεν τις συνάντησε κανείς.

Οι τουρίστες που θα γέμιζαν απ' άκρη σ' άκρη τη χώρα, για να δουν που γεννήθηκαν οι Ολυμπιακοί αγώνες, κάπου κι αυτοί έχασαν το δρόμο, οι επενδύσεις που περιμέναμε δεν ήρθαν και όλα τα σημάδια εξακολουθούσαν πεισματικά να δείχνουν το αυτονόητο. Ότι χρειάζεται σοβαρότητα και πρόγραμμα εκτός από το σόου.

Η ανεπάρκεια των πολιτικών, να ανταποκριθούν στην περίφημη λέξη που τόσο αγάπησαν αυτές τις ημέρες, στην λέξη “αξιοποίηση”, μέσα από το τρανό παράδειγμα της αποτυχίας τους με τα ολυμπιακά ακίνητα.

Ούτε να διαχειρισθούν έξυπνα, ούτε να αξιοποιήσουν είναι ικανοί. Λογικό να βγάζουν από την κασέλα αυτοί πωλητήρια κι εμείς να τους θεωρούμε ικανούς για το μόνο πράγμα που μπορούν να κάνουν,μη έχοντας εμπιστοσύνη στις ερμηνείες της λέξης που δίνουν.

  

Aπορία δεύτερη

Μήπως άραγε όταν λέμε "αξιοποίηση" εννοούμε: "βγάζουμε κάποτε τις σκαλωσιές" από το Castello;

Η λέξη- το λέει και το λεξικό-, σημαίνει: 

1. Εκμεταλλεύομαι όσο καλύτερα μπορώ. 

2. Χρησιμοποιώ όσο καλύτερα μπορώ.

Οι περισσότεροι από εμάς που είχαμε έστω και μία φορά την ευκαιρία να επισκεφτούμε μία ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, είδαμε τη σπουδή με την οποία οι Γάλλοι, οι Γερμανοί ή οι Βρετανοί, για παράδειγμα, προωθούν και φροντίζουν τον πολιτισμό και τα μνημεία τους.

Τα αξιοποιούν! Και δεν χρειάζονται γι' αυτό ούτε επενδυτές, ούτε fast track.

Παιδεία πολιτισμού χρειάζεται, αισθητικής και πολιτική βούληση.

'Αγνωστες λέξεις στο μεταπολιτευτικό μας λεξιλόγιο.

Απορία τρίτη

Μήπως άραγε "αξιοποίηση" μπορεί να σημαίνει: "αναδεικνύω την ιστορία του τόπου μου" μέσα από τα αρχιτεκτονικά της μνημεία;

' Οχι.Τελικά. Η ελληνική πολιτική ηγεσία δε θέλησε ποτέ να αξιοποιήσει ούτε αυτή την περιουσία-κληρονομιά του ελληνικού δημοσίου.

Αδιάφορη, έβλεπε τον πολιτισμό και την ιστορία του τόπου να καταρρέουν στη φθορά του χρόνου και της λήθης ή κάποια που πεισματικά αντιστέκονταν, να παίρνουν το δρόμο του πλειστηριασμού, γιατί κάποιοι θεώρησαν ό,τι η περιουσία αυτή είναι η κληρονομιά που τους άφησε η γιαγιά τους υποθηκευοντάς τα.

Γιατί "αξιοποίηση" για τις κατά καιρούς κυβερνήσεις ή δημοτικούς άρχοντες,είναι μια λέξη που αφορά μόνο το Ελληνικό, τις μαρίνες, τα λιμάνια, τις εκτάσεις για Γκολφ. Στα χαρτιά κι αυτά...

Μόνο στην έσχατη ανάγκη το ελληνικό κράτος θυμάται την περιουσία του, ή καλύτερα ό, τι απέμεινε από αυτήν, ψάχνοντας εμίρηδες από το Κατάρ να την διαχειρισθούν.

Απορίες εις την νιοστή αν κοιτάξει κάποιος γύρω του. Θα βρει την λέξη “αξιοποίηση” να έχει μείνει “αναξιοποίητη” και κάποιους να ψάχνουν μέτρα για την τόνωση και επιμίκυνση του τουρισμού, σε καινούργια λήμματα.

Γιατί κάτι πρέπει να λένε καινούργιο...Να παράγουν έργο λέξεων και εντυπώσεων. 

Καινούργιο κοσκινάκι μου και που να σε κρεμάσω ο “εναλλακτικός” τουρισμός.

Λες κι όσοι θα πάνε να κάνουν tracking για παράδειγμα στον Προφήτη Ηλία δεν θα τους βγάλει μάτι το Σανατόριο ή η Villa  De Vecchi κουνώντας με θλίψη το κεφάλι τους.

Εκτός αν τα γκρεμίσουν για να μην... ενοχλούν την αισθητική ημεδαπών τε και τουριστών έτσι ερείπια που κείτονται...

εφημερίδα "Η Δημοκρατική της Ρόδου"