Σπασμένο Καράβι

"Είναι σαν να βρισκόμαστε σε ένα πέλαγος και να ψάχνουμε ένα λιμάνι. Σε αυτό το πέλαγος αυτό το καράβι δεν μπορεί να το πάει μόνος του ο πρωθυπουργός και στο πλήρωμα να υπάρχει σπαραγμός”, είπε η κυρία Διαμαντοπούλου σε μια έκρηξη ποιητικού οίστρου.

Και άντε το πλήρωμα σπαράσεται. 

Ο καπετάνιος τι κάνει; Τους παρακολουθεί από τη γέφυρα; 

Μήπως, λέω...μήπως, το πλήρωμα σπαράσεται, γιατί ο καπετάνιος δεν έχει δώσει σαφείς οδηγίες για τη ρότα και πάνε όλοι ψάχνοντας στο πουθενά για το απάνεμο λιμάνι της Ιθάκης; 

Μήπως διαφεύγει της κυρίας Διαμαντοπούλου , αυτό που είναι μπροστά στα μάτια όλων;

Η “πανταχού απουσία” του κυβερνήτη;

Βγαίνει το ταξίδι με την... οδηγία: “Σήμερα αποφασίζουμε να πάμε μπροστά”; του καπετάνιου;

Σήμερα; Μέχρι χθες που πήγαινε το καράβι; 

Που μπροστά; Ρότα έδωσε, ναυτικό χάρτη; (γιατί ο οδικός που μοίρασε είναι για στεριά)  ή ακούγεται από τα μεγάφωνα του πλοίου Σκαρίμπας;

“Να 'ν' αφράτος ο τόπος κι η ακτή νεκρική
γύρω γύρω
με κουφάρι γειρτό και με πλώρη εκεί
που θα γείρω ...”