Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

Σπασμένο Καράβι


"Είναι σαν να βρισκόμαστε σε ένα πέλαγος και να ψάχνουμε ένα λιμάνι. Σε αυτό το πέλαγος αυτό το καράβι δεν μπορεί να το πάει μόνος του ο πρωθυπουργός και στο πλήρωμα να υπάρχει σπαραγμός”, είπε η κυρία Διαμαντοπούλου σε μια έκρηξη ποιητικού οίστρου.
Και άντε το πλήρωμα σπαράσεται. 
Ο καπετάνιος τι κάνει; Τους παρακολουθεί από τη γέφυρα; 
Μήπως, λέω...μήπως, το πλήρωμα σπαράσεται, γιατί ο καπετάνιος δεν έχει δώσει σαφείς οδηγίες για τη ρότα και πάνε όλοι ψάχνοντας στο πουθενά για το απάνεμο λιμάνι της Ιθάκης; 
Μήπως διαφεύγει της κυρίας Διαμαντοπούλου , αυτό που είναι μπροστά στα μάτια όλων;
Η “πανταχού απουσία” του κυβερνήτη;
Βγαίνει το ταξίδι με την... οδηγία: “Σήμερα αποφασίζουμε να πάμε μπροστά”; του καπετάνιου;
Σήμερα; Μέχρι χθες που πήγαινε το καράβι; 
Που μπροστά; Ρότα έδωσε, ναυτικό χάρτη; (γιατί ο οδικός που μοίρασε είναι για στεριά)  ή ακούγεται από τα μεγάφωνα του πλοίου Σκαρίμπας;
Να 'ν' αφράτος ο τόπος κι η ακτή νεκρική
γύρω γύρω
με κουφάρι γειρτό και με πλώρη εκεί
που θα γείρω ...”


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου