Εν χρω...

Από τo αρχαίο «κουρά εν χρω» ,το  βυζαντινό «απόκαρσιν εν χρω», την «"ποινή της κειρίας", μέχρι  το νεότερο  « με την ψιλή» του νόμου 2004,  η εξουσία έχει μια διαχρονική σχέση με το «κούρεμα». Αν το μακρύ μαλλί στην περίπτωση το Σαμψών ήταν ένδειξη και πηγή δύναμης, αργότερα το ψαλίδι, το ξυράφι και η κουρευτική μηχανή του μπαρμπέρη  έγιναν εργαλεία άσκησης εξουσίας.

Η Εκκλησία διατηρεί ακόμη και σήμερα την «ποινή της κειρίας» για ιερείς που παραβαίνουν τους κανόνες, ενώ η τελετή της κουράς, εισιτήριο εισόδου στον μοναχικό ή εκκλησιαστικό βίο  και ταπείνωσης ενώπιον του Θεού.

Το κούρεμα με την ψιλή ήταν για αιώνες βασικό σύμβολο ταπείνωσης και πειθάρχησης των στρατιωτών ( περιγράφεται γλαφυρά στο βιβλίο του Ν.Κάσδαγλη «Κεκαρμένοι»),

εργαλείο σωφρονισμού των φυλακισμένων, σύμβολο ταπεινωτικής διάκρισης για πολιτικούς εξόριστους, αιχμαλώτους πολέμου και κρατουμένους στρατοπέδων συγκέντρωσης (στο βιβλίο του «Νούμερο 31328» ο Ηλίας Βενέζης ,περιγράφει αυτό το βαθύ κούρεμα των αιχμαλώτων Ελλήνων στα τουρκικά στρατόπεδα εργασίας) ,

μέσο διαπόμπευσης για γυναίκες που παρέβαιναν τα χρηστά σεξουαλικά ήθη,

διαδικασία καταστολής της προσωπικότητας των μαθητών με γλόμπους κεφάλια (« κουρά εν χρω» στην επικρατούσα τότε καθαρεύουσα "κούρεμα στον άσο» στην…αργκό. Για τα κορίτσια η περίφημη κορδέλα ),

ακόμη και μέσο... στιλιστικής τιμωρίας των νεαρών ταραχοποιών των μετεμφυλιακών χρόνων, σύμφωνα με τον νόμο 4000 περί τεντιμποϊσμού.

Φυσικά και η χούντα αξιοποίησε στο έπακρο αυτή την ποινή, σε βάρος μαθητών, φοιτητών και αντιστασιακών.

 Για να φτάσουμε  στο σημερινό μεταφορικό  «κούρεμα» , σε άπταιστη καπιταλιστική αργκό και που περιέχει όλα τα παραπάνω στοιχεία ιδεολογικής σημειολογίας της κουράς. «Κεκαρμένοι»,  ως οι πρωταγωνιστές του βιβλίου του Ν, Κάσδαγλη , επιστρέφοντας στην εποχή που περιγράφει σε ομότιτλη ταινία ο Η.Μακρής,  σε μια συλλογική τιμωρία, διαπόμπευση, παράδειγμα προς αποφυγήν , στις προθήκες του πολιτικού Μουσείου της Ευρώπης.

" Η Δημοκρατική της Ρόδου"