«Περιπτώσεις υποσιτιζόμενων παιδιών έχουν εντοπισθεί σε πολλά σχολεία στην πόλη της Ρόδου και σε χωριά από τους συλλόγους των εκπαιδευτικών και των γονέων. Καθώς το ζήτημα είναι πολύ λεπτό, επικρατεί έντονος προβληματισμός για τις ενέργειες που πρέπει να ακολουθηθούν. «Έτσι, όπως πάμε, σε λίγο θα ξαναγυρίσουμε στα συσσίτια που δίνονταν στους μαθητές τη δεκαετία του ΄50», λένε πολλοί από τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων»
διαβάζουμε στον τοπικό τύπο.
Ελπίζω ότι δεν είναι οι ίδιοι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων, οι οποίοι διοργανώνουν αποκριάτικες γιορτές για τους μικρούς μαθητές, αρκεί να κρατούν στην τσέπη τους από 12 έως και σε μερικές περιπτώσεις 18 ευρώ, για να συμμετέχουν.
Που σημαίνει ότι μια οικογένεια που έχει δυο παιδιά στο σχολείο θα χρειαστεί 24 ή και 36 ευρώ, σε μια εποχή που πολλές εξ αυτών, καλούνται να ζήσουν με το επίδομα ανεργίας μέχρι να ξανανοίξει η σεζόν.
Από την στιγμή που πολλοί εργαζόμενοι με τις περικοπές του ενιαίου μισθολογίου καλούνται να ζήσουν με 365 ευρώ δεκαπενθήμερο και να ανταπεξέλθουν στα χαράτσια και στα καθημερινά έξοδα.
Υποπτεύομαι ότι Πρόεδρος και μέλη των συλλόγων αυτών, ζουν στην κοσμάρα τους .
Ακόμη όμως και εξ ιδίων να κρίνουν , να έχουν «λίπος» να κάψουν, δεν παύει να έχουν έλλειμμα κοινής λογικής.
Και κοινή λογική δεν είναι μόνο ότι ούτε ένας δεν σκέφθηκε την περιρρέουσα κατάσταση γύρω του, αλλά και το ότι τα παιδάκια αρέσκονται στα απλά και στα ωραία.
Σε έναν χυμό ή σε σπιτικά τυροπιτάκια της μαμάς, που με καμάρι θα έφερνε το καθένα από το σπίτι στη γιορτή.
Ότι το ζητούμενο του, δεν είναι εάν η αποκριάτικη γιορτή θα γίνει σε μια αίθουσα, στην αυλή του σχολείου του ή στον παιδότοπο.
Άλλα είναι τα ζητούμενα που πολλοί γονείς τα έχουν αντικαταστήσει με σακούλες του Jambo και γιορτές σε παιδότοπους… ( Μεγάλο θέμα αυτό και θα ξεφύγουμε)
Το θέμα μας είναι πως είναι καιρός, να επαναπροσδιοριστεί ο ρόλος των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων.
Θεσμός απαξιωμένος που κατάντησε να είναι σαν κάτι τους συλλόγους πικραμένων «φεμινιστριών» που μαζεύονται για τσάι και συμπάθεια.
Γιορτές, συνάξεις, πανηγυράκια γκλαμουριάς για το φαίνεσθε, και με πολλούς να προσπαθούν να χτίσουν κοινωνικό και πολιτικό status μέσα απ’ αυτούς.
Καιρός να βρει τον πραγματικό του ρόλο ως μοχλός πίεσης για τα άπειρα προβλήματα της παιδείας και στους καιρούς που ζούμε, να σταθεί αρωγός στις οικογένειες που δυσκολεύονται, αντί να τις χαρατσώνει για να συμμετέχουν τα παιδιά τους σε γιορτές.
Καιρός ν’ αφήσουν τα πανηγύρια κάποιοι και να προσγειωθούν στην πραγματικότητα.
Και η πραγματικότητα είναι εκεί έξω εφιαλτική και όχι ο μικρόκοσμος μερικών, οι οποίοι μάλλον κινδυνεύουν να υιοθετήσουν πρακτικές, της περίφημης πρωταγωνίστριας του Ψαθά σουσουδίζοντας.
Υ. Γ. Αλήθεια οι πανέξυπνοι των συλλόγων που σκέφτηκαν τα 12, 15 και 18 ευρώ, θα το παίξουν και φιλάνθρωποι από πάνω, πληρώνοντας την συμμετοχή παιδιών που αδυνατούν οι γονείς τους;
Και δεν θα σκεφτούν την ντροπή που θα νιώσουν αυτοί οι άνθρωποι; Ότι θα γίνουν ψυχολογικά ράκη, προσπαθώντας να βρουν δικαιολογία αποχής να πουν στα παιδιά τους, θέλοντας να διατηρήσουν ψήγματα αξιοπρέπειας και να μην πέσουν στην φιλανθρωπία τους;
Προσγειωθείτε κύριοι και κυρίως κυρίες!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου