Φανατικοί του ΄Οργουελ και του "1984" .
Εφευρίσκουν λέξεις καινούργιες, δυσνόητες, εφευρήματα κάθε εξουσίας για εξυπηρέτηση στόχων,που με τις γνωστές σε μας λέξεις και έννοιες δεν θα γινόντουσαν αποδεκτοί.
Γιατί άλλο να λες " Μη εθελοντικές αποχωρήσεις".
' Ετσι μετέφρασαν τις απολύσεις στο επικαιροποιημένο μνημόνιο, αναφορικά με τους δημοσίους υπαλλήλους που εργάζονται σε οργανισμούς που θα κλείσουν ή θα συγχωνευθούν, και των οποίων οι εργαζόμενοι θα μπουν σε "εργασιακή εφεδρεία" ( συναινετικό το εφεύρημα...) ενός χρόνου.
Η κυβέρνηση που υπέγραψε με την τρόικα αυτή την επικαιροποίηση δεν τολμά λένε όλοι ούτε τη σωστή μετάφραση να κάνει. ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ.
Δεν είμαι τόσο σίγουρη πια ότι δεν τολμά.
Με όλους αυτούς τους νεολογισμούς που από την αρχή της θητείας της εφευρίσκει.,Μεθοδικά προσπαθεί να γίνουμε όλοι Γουίνστον Σμιθ. Ο ήρωες της νουβέλας του ΄Οργουελ.
Για να επιτευχθεί ο στόχος του ελέγχου της σκέψης χρησιμοποιείται η γλώσσα.
Το σύστημα αποσκοπεί στη μη σκέψη, σύμφωνα με τον 'Οργουελ, μέσω της καταστροφής των λέξεων και την καθιέρωση της Νέας Ομιλίας (Newspeak) .
Ακούμε " Μή εθελοντικές αποχωρήσεις" και είναι σαν να ακούμε την "Thought Police" ( αστυνομία σκέψης) στο "1984" να μας λέει:
"Δε βλέπεις ότι ο σκοπός της Νέας Ομιλίας είναι να στενέψει τα όρια της σκέψης; Στο τέλος θα κάνουμε κυριολεκτικά αδύνατο το έγκλημα της σκέψης, γιατί δε θα υπάρχουν λέξεις για να το εκφράσει κανείς. Κάθε γενική έννοια που μπορεί ποτέ να εκφραστεί θα καλύπτεται με μια μόνο λέξη, που το νόημά της θα είναι αυστηρά καθορισμένο και όλες οι παραπλήσιες έννοιές της θα έχουν εκλείψει και ξεχαστεί. Η Παλαιά Ομιλία θα εκτοπιστεί μια για πάντα και θα σπάσει και ο τελευταίος κρίκος με το παρελθόν".
Οφείλω να πω πως στο μόνο πράγμα που παραδέχομαι αυτή την Κυβέρνηση είναι τα επικοινωνιακά της παιχνίδια σε σχέση πάντα με τους απλούς Έλληνες πολίτες διότι με τους Ευρωπαίους εταίρους δεν περνάνε, καθώς και η στρατηγική που χρησιμοποιεί για να περάσει κάποια πράγματα. Ένα πολύ απλό παράδειγμα είναι ότι βγαίνει ο Κυβερνητικός εκπρόσωπος και αναφέρει ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να γίνουν απολύσεις, τον ακολουθεί ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και μιλάει για κατάργηση της μονιμότητας όταν δεν υπάρχει πλέον η μόνιμη θέση που κατείχε έως τώρα ο υπάλληλος. Όλα αυτά τα ακούει ο λαός και τον πιάνει τρόμος με την αβεβαιότητα και το άγχος που δημιουργείτε μήπως αύριο-μεθαύριο μείνει στον δρόμο. Οπότε του πασάρει μετά από λίγο καιρό μια μείωση 30% στα επιδόματα και δεν βγαίνει μιλιά. Σου λέει ο εργαζόμενος είναι προτιμότερο να χάσω κάποια ευρώ από τον μισθό μου, από εκεί που ήταν να χάσω την δουλειά μου. Το θέμα είναι πως έφτασε ο κόμπος στο χτένι και βλέπουν και οι ίδιοι ότι ο κόσμος άρχισε να βράζει και δεν αντέχει άλλο. Ακόμα ηχεί στα αυτιά μου η φράση "λεφτά υπάρχουν" και με πιάνουν τα γέλια!
ΑπάντησηΔιαγραφή