Ο εφιάλτης της Περσεφόνης

Αφού κατάπιαν αμάσητη την παραχώρηση κάθε έννοιας κυριαρχίας και ασυλίας της χώρας στις “δάνειες δυνάμεις”, όπως αρέσκεται να τους λέει ο πρωθυπουργός.

Αφού ξεθεμελίωσαν με τις υπογραφές τους κάθε εργασιακό και ασφαλιστικό δικαίωμα.

Αφού συνυπέγραψαν τον προϋπολογισμό πτώχευσης του Παπακωνσταντίνου.

Αφού συναίνεσαν στη διάλυση του κοινωνικού κράτους.

Αφού είδαν την ανεργία να εκτινάσσεται ανεξέλεγκτα ως αποτέλεσμα της πολιτικής του κόμματός τους.

Αφού παρατηρούν απαθείς όλους τους δείκτες της οικονομίας να καταρρέουν βυθίζοντας τη χώρα στην ύφεση και την κοινωνία στην απόγνωση,

αποφάσισαν, για να πουν πως με κάτι ασχολούνται,

“εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα"

κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο”,να παζαρέψουν τα τσιμέντα και να κοιτούν μετά πως “τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο”.

Ψηφοθήρες βουλευτές, εξουδετερώνουν την υπουργό με..."επανάσταση", κοπτόµενοι για την οικοδοµική δραστηριότητα και τους πολίτες ,που αλλιώς τα είχαν υπολογίσει µε τους εργολάβους. Αυτό μπορεί να ακούγεται λογικό και σε πολλές περιπτώσεις να αφορά όντως ιδιοκτήτες που θίγονται από τις ρυθμίσεις της υπουργού. 

Όμως ανάμεσα σε δυο αγαθά η πολιτική ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ. 

Εδώ λοιπόν είναι και το διαχρονικό πρόβλημα των πολιτικών αυτού του τόπου. 

Να μην μπορούν και να μην θέλουν να κάνουν επιλογές, πέρα και πάνω από συμφέροντα. Γιατί το προφανές εδώ είναι ότι η διατήρηση του φυσικού πλούτου της χώρας, υπερτερεί των επιμέρους συμφερόντων ή αναγκών.

Κανονικά θα έπρεπε να καταργηθεί εντελώς η ελληνική ευρεσιτεχνία της εκτός σχεδίου δόμησης σε όλη την επικράτεια και αυτοί τα στυλώνουν για τα 4 στρέμματα στις περιοχές Natura, για μια χούφτα ψήφους παραπάνω. Αν αυτό είχε γίνει από δεκαετίες, η χώρα σήµερα θα ήταν διαφορετική

Για να κάνεις ομελέττα πρέπει να σπάσεις αυγά όμως. Και τέτοια δεν προτίθενται να σπάσουν.

΄Οπως κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ό,τι θέλουμε να αλλάξουν τα πράγματα. Θέλουμε να φύγουμε από αυτό που χτίσατε κύριοι υπουργοί και βουλευτές τριανταπέντε χρόνια τώρα. (και ως τσιμέντο και ως πελατειακή σχέση). Θέλουμε μια ζωή πιο ποιοτική. Καταλάβετέ το!!

Κι αυτή η ενέργεια του πρωθυπουργού... Εξαντλήθηκε στον αντικαπνιστικό νόμο. Μέχρι και δόντια έτριξε στον υπουργό. Τα περί πράσινης ανάπτυξης που δεν λείπουν από τις ομιλίες του, απεδείχθησαν πράσινα άλογα. Κατατροπώθηκε και η πράσινη ανάπτυξη και ο οριζοντάς μας.

Τι αξίζει άλλωστε αυτός ο ορίζοντας, από τη στιγμή που δεν μεταβιβάζεται μέσω συμβολαιογράφου...

“Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς...”

Υ.Γ. Και τέλος πάντων ας παραιτηθεί η κυρία Μπιρμπίλη να τελειώνουμε μ' αυτή την ξεφτίλα του σβήσε γράψε.

Ας αναλάβει ένας εκ των τσιμεντολάγνων.

Εφημερίδα "Η Δημοκρατική της Ρόδου"