Παραφωνία...

Aκρογιαλιές του φλερτάρουν με τα κύματα,

σύννεφα που παίζουν με τα χρώματα

και σκέφτομαι...
τι παραφωνία οι κραυγές της πλεονεξίας, της μπίζνας, της ματαιοδοξία του πλουτισμού,της εξουσίας,

σ' ένα τόσο δα μέρος, όπου το μόνο που θέλεις ν' ακούς είναι τα βότσαλα να βρέχονται και να βλέπεις με τι χρώματα αποχαιρετά τη μέρα ο ήλιος.
Πόσο έξω πέφτω...
( και πάλι).