Είμαι όμως και κατά όσων αριστερών ή δεξιών, επιλεκτικά αξιολογούν τις μορφές βίας, αναλόγως αν τους ακουμπάνε ή όχι και αν θέτουν σε κίνδυνο την θωρακισμένη ασφάλεια της διαχρονικής εξουσίας τους.
Τώρα λοιπόν που νιώθουν ότι τους ακουμπά και αμφισβητεί το αλάθητό τους και την εξουσία τους, τώρα που όλοι ρωτούν που ήταν οι πολιτικοί και τι έκαναν όταν ΚΑΤΕΡΡΕΑΝ ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ, όταν κινδύνευαν άνθρωποι από την αναίτια βία αστυνομικών, από την αναίτια βία κατά οπαδών και αθλητών, με την βία κατά μέρους της κοινωνίας από “επαναστάτες”, από την βία του κράτους που ισοπεδώνει ζωές... τώρα οι πολιτικοί, θυμήθηκαν τι σημαίνει βία και ως που φτάνει η politically correct έκφραση αγανάκτησης. Τώρα θυμήθηκαν ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ;
Το έδαφος κουνιέται κάτω από τα πόδια τους και πρώτοι απ' όλους δίνουν καθημερινές μάχες, στοχοποιώντας ο ένας τον άλλον. Την βλέπουμε στις καθημερινές τους αντιπαραθέσεις με σκοπό τον φανατισμό των οπαδών τους, την βιώνουμε στην πολιτική τους. Πολιτική της μαγκιάς με εκφράσεις καφενείου και ποδοσφαιρικής κερκίδας.
Η Δημοκρατία μας έχει ασφαλώς πολλούς εχθρούς. Ένας όμως από αυτούς είναι και οι πολιτικοί μας, ιδίως εκείνοι που έχουν ταυτίσει τον εαυτό τους με τη χώρα, με τη νομιμότητα, με τη κοινωνική συναίνεση και με την κρατούσα ηθική τάξη.
“Νιώθω εξόχως αγανακτισμένος και ταπεινωμένος ως πολίτης όταν τα μέλη του Κοινοβουλίου φεύγουν μέσα από τον Εθνικό Κήπο”, δήλωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θ. Πάγκαλος.
Το ίδιο “αγανακτισμένοι” υποιυργοί και βουλευτές, για το κατά πόσο ευτελίζονται οι θεσμοί, αγνοούνται οι νόμοι απαξιώνεται η Βουλή. Κατά πόσο οι ίδιοι νιώθουν εξοργισμένοι και ταπεινωμένοι σε άλλες περιπτώσεις, όπως π.χ. της εισροής χρημάτων στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., από τα μαύρα κονδύλια της Siemens θα μας πουν;
Βέβαια, όταν γίνεται κάτι που ενοχλεί τους ίδιους "όλοι είναι ίσοι απέναντι στο νόμο", παρατηρείται "συλλήβδην απαξίωση θεσμών και προσώπων" και άλλα ωραία.
Ο σεβασμός κερδίζεται κύριοι, δε χορηγείται ως τμήμα του βουλευτικού αξιώματος,μαζί με την βουλευτική Mercedes.
Αποδεδειγμένα οι θεσμοί δε λειτουργούν σωστά (άπειρες περιπτώσεις σκανδάλων, κακοδιαχείρισης, ατιμωρησίας...).
Το Σύνταγμα ορίζει πως οι πολίτες φέρουν την τελική ευθύνη προστασίας των θεσμών. Στην περίπτωσή μας, αυτό σημαίνει δράση εναντίων όσων διαχρονικά τους απαξίωσαν και αποκατάσταση των διεφθαρμένων έως και ανύπαρκτων θεσμών.
Με πρώτιστο, αυτόν της Αληθινής Δημοκρατίας
" Η Δημοκρατική της Ρόδου"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου