' Eνα μίσος...

" Ο κίνδυνος των ημερών μας δεν είναι αυτό που ονομάζουμε εμφύλιο πόλεμο.
Είναι αλήθεια ότι η αντίθεση μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς τείνει να παραγκωνιστεί από τη δυσκολία στις σχέσεις μεταξύ ανθρώπων διαφορετικής καταγωγής και θρησκείας, γεγονός που δε διορθώνει τα πράγματα.
Έχω όμως την εντύπωση ότι ο μανιασμένος αγώνας μεταξύ των κομμάτων και ενίοτε μεταξύ των ατόμων ενισχύει τους σημερινούς διαχωρισμούς μεταξύ των πολιτών. 

Ακούω πολύ ραδιόφωνο, αφού δεν μπορώ πλέον να διαβάσω, και με
εντυπωσιάζει η εχθρότητα, η αδικία των επικρίσεων που ανταλλάσσουν τα αντίπαλα μέρη. 

Συγκρίνοντας τη σοφία με την οποία αντιμετωπιζόταν 
το ζήτημα της αντίθεσης πλούσιων και φτωχών στα αθηναϊκά μας κείμενα,δεν μπορώ παρά να ανησυχώ με τις άδικες αποδοκιμασίες που ανταλλάσσονται από κάθε πλευρά. 

Τα κόμματα χειραγωγούν σήμερα αυτό το ζήτημα, και ο Τύπος λειτουργεί ως αντίλαλος. 

Ένα μίσος διαχέεται στην κοινωνία: δε διαβάζετε αυτές τις περιγραφές του τερατώδους και εγωιστικού πλούτου των μετόχων,που έχει αποκτηθεί εις βάρος των φτωχότερων;" 

Jacqueline de Romilly ("Πόσο επίκαιρη είναι η αθηναϊκή δημοκρατία σήμερα;")

(Εξέχουσα ελληνίστρια της εποχής μας με διεθνή αναγνώριση. Ανάλωσε τη ζωή της στη μελέτη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Καρπός αυτής της αφοσίωσης είναι περισσότερα από είκοσι βιβλία για τα μεγάλα κλασικά κείμενα, το αρχαίο θέατρο και τους τραγικούς, τον Όμηρο και τους σοφιστές, τα προβλήματα της ελληνικής δημοκρατίας, τον ανθρωπισμό στην ελληνική σκέψη και την εξέλιξη του νόμου στα κλασικά κείμενα.Οσοι συνάντησαν αυτή τη μικροκαμωμένη γυναίκα με τα μπλε μάτια και τα λευκά μαλλιά, διαπίστωσαν ότι τα ελληνικά την έκαναν ευτυχισμένη, ότι τη διέκρινε μια βαθειά εσωτερική γαλήνη και ότι ήταν ένας άνθρωπος παθιασμένος και με χιούμορ παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ήταν τυφλή.)