H Mελωδία της Ευτυχίας

“Το μνημόνιο είναι ευκαιρία.Το μνημόνιο είναι ευτυχία για τον τόπο.

Θα αναγκαστούμε επιτέλους να κάνουμε τις διαρθωτικές αλλαγές τις οποίες τόσα χρόνια αποφεύγαμε να κάνουμε και γι' αυτό όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι.”

Κι αν δεν είναι αυτό κυνική ομολογία αποτυχίας τότε τι είναι;

Τώρα δηλαδή θα πρέπει να χαρούμε που έφεραν την βοήθεια του ΔΝΤ να κάνει όλα όσα απέφευγαν να κάνουν;

Το γιατί απέφευγαν θα μας το πει ο κύριος Πάγκαλος ή να ζητήσουμε τη βοήθεια του κοινού;

Κι αυτή η συνυπευθυνότητα...

Τους πολίτες εννοείτε κ.Πάγκαλε να υποθέσω. Που χρόνια ολόκληρα ψήφιζαν αλλαγές, μεταρρυθμίσεις, επανιδρύσεις, πατάξεις διαφθοράς, διαφάνειες, υγεία,παιδεία, κοινωνικό κράτος και άλλα που τάζατε όλοι σας και που με θράσσος τώρα τους εγκαλείτε γιατί σας εμπιστεύθηκαν και σας πίστεψαν.Τους εγκαλείτε που έπαιζαν με τους κανόνες που βάζατε πράσινοι και βένετοι στο παιχνίδι.

Ευτυχία δεν ξέρω αν είναι το μνημόνιο.

Ευκαιρία όμως να πάνε σπίτι τους όσοι έκαναν ερείπια μια χώρα ολόκληρη και αναξιοπρεπείς τους κατοίκους της είναι!

'Ολους όσους τώρα μέσα απ'αυτά τα ερείπια κάνουν αυτοκριτικές, αναλαμβάνουν πολιτικό κόστος, αναβαπτίζονται σε κολυμβήθρες νέων κομμάτων και κυρίως ομολογούν την ανικανοτητά τους.

Γιατί αν είναι αλήθεια ότι οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους ταιριάζουν, τότε, ως λαός, έχουμε μεγάλο πρόβλημα...