Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Αυτή η ιστορία με την επιτροπή που θα αποφανθεί για το Νοσοκομείο της Ρόδου εάν «είναι από τα πληρέστερα νοσοκομεία της περιφέρειας και συγκρίνεται με τα νοσοκομεία του Κέντρου» όπως λέει η 2η Υ. ΠΕ ή όχι, όπως λένε τα κακά…ραδιόφωνα οι εφημερίδες και οι τηλεοράσεις , μου θυμίζει τις κατά καιρούς επισκέψεις πρωθυπουργών, το πάλαι ποτέ, στους καιρούς των ανέμελων παχέων αγελάδων στα Νοσοκομεία.
Ειδοποιημένοι για την επίσκεψη του πρωθυπουργού, εξαφάνιζαν ράντζα από τους διαδρόμους και ότι μπορούσε να χαλάσει την εικόνα των… μεταρρυθμίσεων του, περί την Υγεία.
Χαμογελαστοί πρόεδροι, χαμογελαστοί γιατροί, χαμογελαστό προσωπικό με επικεφαλής τον ακόμη πιο χαμογελαστό υπουργό υγείας, υποδέχονταν τον πρωθυπουργό και τον έκαναν βόλτα στο ω! του θαύματος χωρίς προβλήματα νοσοκομείο.
Μετά από μερικές ημέρες πήγαινε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και ω! του θαύματος έβρισκε ένα νοσοκομείο «τριτοκοσμικό», στο οποίο μέχρι και κατσαρίδες σκότωνε, αυτός ο ίδιος στα μαγειρεία ( ο κ. Καραμανλής είχε βρει και είχε σκοτώσει μία…)
Κάπως έτσι, ή μάλλον ακριβώς έτσι, φτάσαμε εδώ.
Μόνο που έχω την εντύπωση ότι συνεχίζουμε. Με πρακτικές Μαυρογιαλούρου,των κυρίων «κατόπιν πρωτοβουλιών μου» που παραπέμπουν σε άλλες δεκαετίες.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα….
Τελικά όταν λένε ότι γυρίζουμε στα ’50 αυτό εννοούν;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου