Ο κόσμος πια δεν είναι μαγικός...

“Ο κόσμος πια δεν είναι μαγικός... και τα Χριστούγεννα, μια οργανωμένη μηχανή…

 Έτσι ο Χριστός γεννιέται σιωπηρώς.

Κανείς δεν τον αναζητά, κανείς δεν τον εσκέφτεται κι έρχεται μόνος σιωπηλός για να πεθάνει μόνος… κι αυτό τ’ αστέρι της βηθλεέμ, τι θέλει πάλι κι ήρθε ετούτη τη χρονιά…

Α! τα Χριστούγεννα, δεν είναι φέτος ούτε για τα παιδιά.

Άλλωστε απέκτησαν και αυτά, χάρις στην βιομηχανικήν ανάπτυξη, μιαν εντελώς προσωπική μυθολογία που απέχει χιλιάδες μέτρα από τη μυθολογία της γέννησης του Χριστού…

Η σιωπηλή αυτή γέννηση, μέσα στον άσχετο και θορυβούντα κόσμο μας, φαντάζει ακόμα πιο ιερή και πιο σημαδιακή, από την γραφική των τυπικών χριστιανών, που εννοούν να βλέπουν τον Χριστό, Θεό απ’ τη γέννησή του, εξ αρχής, κι όχι μετά, στον θάνατο, στο τέλος, στην κατάληξή του".

(Μάνος Χατζιδάκις, Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 1979. Από “Τα Σχόλια του Τρίτου”

Ο υπερθετικός βαθμός

Mε έχει τρομάξει φέτος ο υπερθετικός βαθμός. Περισσότερη ανεργία, περισσότερη φτώχεια, περισσότερη απόγνωση, περισσότερος φόβος για το αύριο, περισσότερη φιλανθρωπία. ‘

Εχω τρομάξει με το βομβαρδισμό φιλανθρωπίας. Αυτής της εποχιακής που τάχθηκε φέτος να υπηρετήσει το πνεύμα των Χριστουγέννων και οι τρόποι που έχουν επιλεγεί έχουν βάλε στόχο να δολοφονήσουν την σκέψη της πραγματικής αλληλεγγύης.

Και για να εξηγούμαι. Είμαι της άποψης ότι ουδείς μπορεί να δικάσει τις προθέσεις κανενός. Ότι το καλό μπορεί να επιτευχθεί  από όλους τους απλούς ανώνυμους, όσο  και από κυρίες που επιδεικνύουν τις ακριβές τουαλέτες τους σε φιλανθρωπικά γκαλά, μέχρι και από κοινωνικά παντοπωλεία ως επίδειξη ευαισθησίας  μετά αναλόγων φωτογραφικών ντοκουμέντων προς μελλοντική χρήση .

Είμαι της άποψης ότι το να προσφέρεις σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη, είναι πολύ καλό. Το να δημιουργήσεις όμως τις προϋποθέσεις οι άνθρωποι αυτοί να ζουν με αξιοπρέπεια και να μην χρειάζονται βοήθειά σου, είναι ακόμα καλύτερο!

Η φιλανθρωπία, όπως όλα στην ζωή, έχουν το savoir faire τους. Αλλιώς κρύβει περισσότερες αμαρτίες από τις αρετές που κρύβει το πραγματικά στοργικό ενδιαφέρον για τον άνθρωπο.

Και το κρίσιμο ερώτημα που θα πρέπει να μας απασχολήσει, είναι,  αν τέτοιες κινήσεις έχουν μακρινό χρονικό ορίζοντα.

Τι θα γίνει μετά τις γιορτές; Οι πολιτικές επιλογές που έχουν οδηγήσει συμπολίτες μας στα κοινωνικά παντοπωλεία και εμάς στην φιλανθρωπία θα εκλείψουν;

Οι λύσεις που θα πρέπει να αναζητηθούν θα πρέπει να είναι και συστηματική και μακροπρόθεσμη. Θα πρέπει να υπάρξει  από τους αρμόδιους της πρόνοιας, δηλαδή από το κράτος.

Η φιλανθρωπία και φιλευσπλαχνία δεν μπορεί και δεν πρέπει να υποκαταστήσει τις δομές μιας οργανωμένης κοινωνίας.

Οι ανάγκες των κατοίκων αυτής της χώρας αλλάζουν και αυτές οι  νέες ανάγκες πρέπει να ικανοποιηθούν με προγράμματα, όχι ανάλογα με τα κέφια των περαστικών.

Και να καταλάβουμε  όλοι ότι η ωιλανθρωπία δεν προτείνεται ως αποκλειστική δίοδος για κοινωνική δράση. Δεν είναι μόδα και «must» να κυκλοφορούμε με μια σακούλα γεμάτη μακαρόνια και γάλα στο δρόμο ούτε «in» η παρουσία μας στα bazaar και στις εκκλήσεις εθελοντών.

Οι οποίοι εθελοντές γνωρίζουν ότι φιλανθρωπία δεν είναι απαραίτητα να δίνεις από αυτά που έχεις, αλλά από αυτό που είσαι.  Οι οποίοι γνωρίζουν , ότι η φιλανθρωπία, όταν δεν συνοδεύεται από αθόρυβη πραότητα μπορεί να πληγώσει… Σε υπερθετικό βαθμό. Ειδικά η εποχιακή φιλανθρωπία που στοχεύει πιο πολύ στο να υπηρετήσει το πνεύμα των Χριστουγέννων και θέτει λιγότερο στο κέντρο της σκέψης την πραγματική αλληλεγγύη.

Και όπως έγραφε σε ένα θαυμάσιο κείμενό του στο διαδίκτυο για το θέμα ο Δημήτρης Κούκουλας:

«Πιστεύω μόνο στην αλληλεγγύη. Η φιλανθρωπία είναι κάθετη και  έτσι είναι ταπεινωτική. Πηγαίνει από την κορυφή στο κατώτατο σημείο. Δεν αμφισβητεί τίποτα και συνήθως προέρχεται από αυτούς που δημιουργούν ή συντηρούν μια κοινωνική κατάσταση φτώχειας, χρησιμοποιώντας την για να απαλύνουν ευθύνες και να εξασφαλίζουν την   κοινωνική ανοχή στα πεπραγμένα τους. Ενώ η αλληλεγγύη είναι οριζόντια. Σέβεται τον άλλο και μαθαίνει από τον άλλο. Στηρίζεται στους ανθρώπους και στην αντίστασή τους στην κοινωνική αδικία… Δημιουργώντας στο νησί μας ένα πραγματικό κίνημα αλληλεγγύης, που θα σταθεί  απέναντι στη φιλανθρωπία  που προβάλλουν σήμερα οι  συστημικές δυνάμεις. Γιατί  τα δίκτυα αλληλεγγύης  θέλουν έναν κόσμο πιο δίκαιο, ανθρώπινο, δημιουργικό και παραγωγικό, με ευκαιρίες απασχόλησης για προσπορισμό  εισοδήματος και  αυτό είναι  που προσπαθούν να την κάνουν  πράξη και τρόπο ζωής»
"H Δημοκρατική της Ρόδου" 24.12.2011

Οι ιθαγενείς

Σε όλο τον έντυπο και διαδικτυακό τύπο, ήταν χθες πρωτοσέλιδο  τα του Νοσοκομείου της Ρόδου, με σχόλια όπως:  «Και για όσους δεν κατάλαβαν το νοσοκομείο Ρόδου ουσιαστικά κλείνει, χωρίς τακτικές εισαγωγές και χωρίς τακτικά χειρουργεία το νοσοκομείο της πιο τουριστικής περιοχής της Ελλάδας υποβαθμίζεται σε μεγάλο Κέντρο Υγείας κι όλα αυτά στη βιτρίνα της Ελλάδας, φανταστείτε τι περιμένει εμάς τους υπόλοιπους.»

 H αλήθεια είναι, ότι ποτέ δεν με αντιπροσώπευαν σχόλια για ότι στραβό, να  προτάσσεται  πάντα ως επιχείρημα το τι θα πουν οι τουρίστες. Τι θα πουν οι τουρίστες με τα σκουπίδια, τι θα πουν οι τουρίστες για τον δρόμο που χάσκει ακόμη άφτιαχτος, τι θα πουν οι τουρίστες για το νοσοκομείο… Λες και το νησί είναι ακατοίκητο τον υπόλοιπο χρόνο. Μπορούν οι κάτοικοι στ’ Αφάντου να πνίγονται στην πρώτη βροχή, όλοι μαζί να πνιγόμαστε στο σκουπίδι και να πεθαίνουμε ησύχως, όταν, όχι νοσοκομείο δεν υπάρχει, όχι γιατρός στα μικρότερα νησιά, αλλά ούτε καράβι .

Έχω την αίσθηση, ότι ένα τέτοιο σκεπτικό δεν προσφέρει στον τουρισμό. Ιθαγενείς εξαθλιωμένοι και κρυμμένοι πίσω από την βιτρίνα του τουρισμού τον υπόλοιπο χρόνο, δεν είναι σε θέση να προσφέρουν στο τουριστικό προϊόν, έτσι όπως αρμόζει σε μια πολιτισμένη χώρα αλλά και σε ένα νησί με την αίγλη και την ιστορία που φέρνει πίσω του.
Το επίπεδο ζωής και η ευημερία των πολιτών ενός τόπου, είναι και ο δείκτης πολιτισμού και του τόπου και της χώρας αλλά και  επιτυχίας για όλα τα υπόλοιπα του τουριστικού προϊόντος

Και τέλος πάντων οι πράκτορες και οι αρμόδιοι, ας μη γελιόμαστε… έχουν τρόπο να τακτοποιήσουν το θέμα και να μην υπάρξει πρόβλημα με τους τουρίστες. Ιδιωτικοποίηση της Υγείας που λέγαμε (κι ονόματα δε λέμε…).
Το θέμα είναι τι γίνεται όταν ο ιθαγενής δεν έχει χρήματα να στραφεί κατά ‘κει ; Ούτε καν να πάρει το αεροπλάνο να πάει αλλού για θέμα υγείας;

ΣΗΜ: Από το λεξικό η λέξη
ιθαγενής αρσενικό ή θηλυκό
αυτός/αυτή που γεννήθηκε σε μια χώρα, σε αντίθεση με τους αποίκους της
Συνώνυμο : ντόπιος
' Ισως κάποιοι ονειρεύονται ιθαγενείς της φωτογραφίας ...

" H Δημοκρατική της Ρόδου"

Η Ενδεκάτη Εντολή

«Καταλαβαίνω απόλυτα τον θυμό των Γερμανών. Οταν κάποιος δανείζεται συνέχεια και δεν τα επιστρέφει, είναι λογικό ο άλλος να εκνευρίζεται. Εχω μάθει να εργάζομαι έντιμα. Τίποτε δεν χαρίζεται… Συμφωνώ απόλυτα με τη στάση της Ανγκελα Μέρκελ».

Είπε η κυρία Μούσχουρη, μεταξύ άλλων σχολίων. Δεν θέλω να σχολιάσω, γιατί δεν διάβασα το κείμενο της «Die Welt», για το οποίο πολλοί μιλούν για λάθος μετάφραση και υπερβολές του δημοσιογράφου  και γιατί θεωρώ ότι σε αυτή την τραγικά δύσκολη για την πατρίδα εποχή, όποιος καλείται να μιλήσει δημοσίως, θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός ως προς το τι λέει για τους συνέλληνες. Εκτός αν δεν αισθάνεται ένας από εμάς…

Ας τραγουδήσουμε λοιπόν Γκάτσο .

Δεν ξέρω τι είχε στο μυαλό του ο Γκάτσος  όταν έγραφε για  «την ενδεκάτη εντολή που 'ν' ολοκάθαρο γυαλί και κοφτερό μαχαίρι… Την ενδεκάτη εντολή την ξέρουν μόνο οι τρελοί κι όλοι της γης οι σκλάβοι» .

Η κυρία Μούσχουρη που τραγούδησε αυτό το τραγούδι, σε μια παλιά συνεντευξή της (17/3/2006) ερωτώμενη ποια θα μπορούσε να είναι η ενδεκάτη εντολή απάντησε : «Νομίζω ότι η ενδέκατη εντολή είναι η συνείδηση του ανθρώπου. Αν σέβεσαι τις ελευθερίες του άλλου… Είναι κάπως αυτογνωσία η ενδέκατη εντολή…»

Ελευθερία… αυτογνωσία, (έστω και... κάπως). Δεν  είναι άσχημη η προσέγγιση της κυρίας Μούσχουρη…Στην πράξη πάντα κολλάει το πράγμα...
"Ρίξ' ένα βλέμμα σιωπηλό
στον κόσμο τον αμαρτωλό
και δες η γη πως καίει.
Και με το χέρι στην καρδιά
αν δε σ' αγγίξει η πυρκαγιά,
ψάξε να βρεις ποιος φταίει..."

" Η Δημοκρατική της Ρόδου"18/12/2011

Κανείς μόνος του!

΄Εκκληση αγάπης και προσφοράς:

"Οι Εθελοντές Ρόδου, συγκεντρώνουν τρόφιμα για οικογένειες που βρίσκονται σε δύσκολη θέση.

Ζητήσαμε από καθηγητές και δασκάλους να μας υποδείξουν οικογένειες μαθητών που έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη.

Διαλέξαμε αυτόν τον τρόπο γιατί υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ντρέπονται να γραφούν στις λίστες του Δημοτικού Οργανισμού Πρόνοιας ή στο Κοινωνικό Παντοπωλείο.

Έτσι, όποιος πιστεύει, ότι μπορεί να μοιραστεί  αυτά τα Χριστούγεννα κάποια τρόφιμα από αυτά που θα αγοράσει αυτές τις ημέρες για το γιορτινό τραπέζι, με κάποιους ανθρώπους που πιθανόν δεν θα γνωρίσει ποτέ, αλλά που θα τους δώσει την χαρά ,ότι κάποιος τους σκέφτηκε, τότε ας φέρει μακαρόνια, όσπρια, ζάχαρη, γάλα (κονσέρβα), καφέ και γενικά ξηρά τροφή στην αποθήκη μας.

Επίσης εάν υπάρχουν:

ΡΟΥΧΑ

για νεογέννητα, και για αγοράκια 11 και 14 μηνών 7 και 9 ετών καθώς και για κορίτσια 7-8-10 ετών

ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ

για αγόρια νούμερο 23-24, 34-35-36 και για κοριτσάκι 10 ετών 38-39 νούμερο

Χρειαζόμαστε ακόμη, πάνες extra large, σεντόνια και πετσέτες για νεαρό 20 ετών, που δυστυχώς είναι σχεδόν κατάκοιτος.

( Παρακαλούμε, τα ρούχα ή παπούτσια να είναι σε καλή κατάσταση και καθαρά.)

Αν είναι δυνατόν μέχρι 17 Δεκεμβρίου για να μπορέσουμε να τα ταξινομήσουμε και να τα μοιράσουμε.

Μακάρι η προσπάθεια να πετύχει και να συνεχιστεί .Έτσι θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε πιο πολλούς συνανθρώπους μας και όχι μόνο για τα Χριστούγεννα ! "

Η διεύθυνση της αποθήκης  είναι :Χρ.Τσιγάντε 3 ( δεξιά στην ΕΚΟ) και το τηλέφωνο 22410 34944, όπου ακούραστοι οι εθελοντές μας περιμένουν, γι' αυτή την προσφορά αγάπης. Επίσης μας προτρέπουν να προτιμήσουμε ελληνικά προϊόντα, μη ξεχνώντας και την γενικότερη οικονομική κατάσταση της χώρας μας. Ελληνικά προϊόντα λοιπόν να στηρίξουμε και την οικονομία μας.Εύκολα θα τα αναγνωρίσουμε. Είναι όσα ξεκινούν με το bar code 520.

Ας ανταποκριθούμε σ' αυτή την έκκληση αγάπης. Το δικό μας στοίχημα γι' αυτές τις γιορτές και για την χρονιά που έρχεται είναι : " Kανείς μόνος του στην κρίση"

ΣΗΜ: Ενδιαφέρον έχει η τοποθέτηση του κ.Μαρτίνου Κανελλάκη, σχετική με το θέμα:

 «Δυστυχώς όσο μπαίνουμε πιο βαθιά μέσα στην κοινωνία διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΏΣΕΙΣ ανθρώπων οι οποίοι έχουν μεγάλη ανάγκη. Τα περιστατικά αυτά μας τα έχουν αναφέρει καθηγητές, οι οποίοι γνωρίζουν από πολύ κοντά το πρόβλημα των μαθητών τους. Οι οικογένειες αυτές δεν είναι γραμμένες ούτε στο κοινωνικό παντοπωλείο ούτε στον Δημοτικό οργανισμό Πρόνοιας και είναι άγνωστες στις ομάδες που ασχολούνται με τον εθελοντισμό. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει όλοι οι φορείς να εξετάσουν και να βρούν μια λύση. Η περιχαράκωση που βλέπω να γίνεται τελευταία σε πολλούς συλλόγους που συγκεντρώνουν τρόφιμα, ώστε να έχουν την αποκλειστικότητα , μου προκαλεί απίστευτη αηδία και λυπάμαι που ζω στον ίδιο τόπο με αυτούς. Τα πεινασμένα στομάχια δεν έχουν ούτε χρώμα, ούτε ονόματα ούτε θρησκεία ειναι απλώς ΑΔΕΙΑ ! που ασχολούνται με τον εθελοντισμό. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει όλοι οι φορείς να εξετάσουν και να βρουν μια λύση. Η περιχαράκωση που βλέπω να γίνεται τελευταία σε πολλούς συλλόγους που συγκεντρώνουν τρόφιμα, ώστε να έχουν την αποκλειστικότητα , μου προκαλεί απίστευτη αηδία και λυπάμαι που ζω στον ίδιο τόπο με αυτούς. Τα πεινασμένα στομάχια δεν έχουν ούτε χρώμα, ούτε ονόματα ούτε θρησκεία είναι απλώς ΑΔΕΙΑ ! »

" H Δημοκρατική της Ρόδου" 15/12/2011

Δήθεν πόλεις, δήθεν τοπικών αρχόντων

Οικία Ακάβι - Χτίστηκε το 1894, παραχωρήθηκε το 1935, ανακηρύχθηκε διατηρητέο το 1981

Το απύθμενο χρέος των µεγάλων δήμων είναι ένα μέρος του προβλήματος. Το άλλο, ίσως και το πιο ουσιαστικό, είναι ότι καταφέραμε να έχουμε δήμους πνιγμένους στα χρέη και να µην έχουμε πόλεις. Ή, µάλλον, να έχουμε πόλεις πνιγμένες στα σκουπίδια χωρίς πεζοδρόμια για να περπατήσεις, που σε ταπεινώνουν σε κάθε σου βήμα, πόλεις απάνθρωπες, πόλεις που καταρρακώνουν την αξιοπρέπειά σου. ∆ήθεν πόλεις.

Η εξίσωση µοιάζει µαγική: οι δήμοι μετατράπηκαν σε ποταμούς πιστώσεων τα χρόνια της μεγάλης καταστροφής. Τον καιρό της αντιπαροχής, ο Τσαρούχης έλεγε πως µας συμφέρει περισσότερο να πληρώνουμε τους εργολάβους για να µη χτίζουν. Οι δήμοι των µεγάλων πόλεων τον πήραν κατά γράμμα: πληρώνονταν για να µην κάνουν τίποτε, καταβρόχθιζαν εκατομμύρια για να παρακολουθούν την καταστροφή.



Ξέρουμε  πως τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά αν οι δήμοι ήταν βουτηγμένοι στα χρέη µεν, αλλά είχαμε πόλεις για να ζήσουμε δε. Και ο Περικλής έριξε έξω την Αθήνα, πλην όμως έχτισε τον Παρθενώνα.

Φταίει η ανικανότητα των δηµοτικών της αρχόντων; Φταίει η κοινωνία των πελατών; Φταίει το... περίφηµο σύστηµα (ο Θεός να το κάνει σύστηµα); Φταίει ο καπιταλισµός; Φταίνε τα µονοπώλια; Ελα ντε! Ποιος να φταίει;

Αφορμή για τις σκέψεις αυτές, οι θλιβερές φωτογραφίες που πήρε το μάτι μου  στο http://oikologicarodiaka.wordpress.com/ ιστορικών μνημείων και κτιρίων που καταρρέουν, παράλληλα με το χθεσινό δημοσίευμα της «δ» για δημοτικά ακίνητα που πρόκειται να βγουν στο σφυρί.



Οινοποιείο C.A.I.R.  (Compagnia Agricola Industriale Rodi) ιδρύθηκε το 1928



Κτίρια και ιστορικά μνημεία, αφάνταστης ομορφιάς και σημεία αναφοράς της ιστορίας, του πολιτισμού και της πολιτιστικής μας ταυτότητας.

Από αυτούς τους πακτωλούς χρημάτων που έρρευσαν τόσα χρόνια, δεν βρήκαν θέση κάποια ευρώ, ούτε τα ελάχιστα να γίνουν σε κτίρια που ανήκουν στον Δήμο ή στην Περιφέρεια.


Παλιό Γηροκομείο - Το αίσχος σε κοινή θέα

Όχι μόνο για το αυτονόητο της στέγασης υπηρεσιών τους αντί να πληρώνουν ενοίκια, όχι μόνο για το απαραίτητο της διατήρησης της ταυτότητας του τόπου και της ιστορικής και πολιτιστικής μνήμης των κατοίκων του,  αλλά ως δυνατό «εργαλείο» για την προώθηση του τουριστικού προϊόντος για το οποίο όλοι κόπτονται, χαμένοι σε αμπελοφιλοσοφίες εναλλακτικές. Επί χάρτου πάντα και δη σε δύσκολους καιρούς.

Και δυστυχώς γι’ αυτούς και ακόμη δυστυχέστερα για μας,  θάλασσα και ήλιο «πουλάνε» κι αλλού…



Εθνικό Θέατρο «Teatro Puccini» έργο άγνωστου Ιταλού αρχιτέκτονα, χτίστηκε το 1938

 Υ.Γ. Τι θλιβερό αλήθεια να διαβάζεις, ότι θα μισθωθεί το Ενικό Θέατρο σε ιδιώτη αλλά με ρήτρα στο συμβόλαιο, ότι οι κάτοικοι του νησιού θα μπορούν κάποιες ημέρες να έχουν ελεύθερη είσοδο σε συγκεκριμένες πολιτιστικές εκδηλώσεις. ...

Οι κάτοικοι του νησιού σας ευγνωμονούν κύριοι και νυν και πρώην που θα έχουν την τύχη αυτή στην κληρονομιά τους.

" Η Δημοκρατική της Ρόδου"

Ένα καλό κι ένα κακό

Σημαντική αύξηση φαίνεται να παρουσιάζει ο πληθυσμός των ελαφιών που ζουν στη Ρόδο. Σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από έρευνα που εκπονείται από την Διεύθυνση Δασών Δωδεκανήσου, στο νησί μας ζουν πλέον 1500 ελάφια.

Καλό ή κακό είναι αυτό; Καλό θα πει κάποιος.

Ναι, αρκεί η έρευνα αυτή όπως και άλλες που έχουν γίνει, να ευαισθητοποιήσει και τους αντίστοιχους φορείς για την προστασία τους. Και σημαντική κίνηση για την προστασία τους, είναι ο χαρακτηρισμός τους ως «άγρια ζώα» και οι αποζημιώσεις των αγροτών από ζημιές που προκαλούν. 

Από το 2005 μια άλλη μακροχρόνια έρευνα για τα ελάφια, από το ζωολογικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και συγκεκριμένα το κομμάτι που αφορά τις καταστροφές στις καλλιέργειες έχει σταλεί αρμοδίως για να μπορέσουν οι αγρότες να αποζημιωθούν από τον ΕΛΓΑ. Οι αποζημιώσεις βέβαια ποτέ από τον 2005 δεν δόθηκαν στους αγρότες. 

Και εννοείται, ότι η αποζημίωση αγροτών ή η όποια μέριμνα θα πρέπει να ληφθεί  από τις καταστροφές αυτού του είδους, είναι ένα από τα μέτρα προστασίας των ελαφιών. Αυτονόητο, πως αν δεν προστατευθούν οι αγρότες, δεν θα είναι και οι καλύτεροι σύμμαχοι για την προστασία των ελαφιών...

Με δεδομένες τις χρόνιες παθογένειες σε ότι λέγεται πρόληψη και προστασία του φυσικού μας πλούτου, συν την άσχημη οικονομική συγκυρία, η προστασία αυτών των πανέμορφων ζώων εναπόκειται στην ευαισθησία όλων μας και κυρίως των ανθρώπων που τους… επισκέπτονται για τροφή.

Ελπίζοντας, ότι δεν θα δούμε ελάφια με «θηλιές» ή δημοσιεύματα και φωτογραφίες σαν αυτό με την πυροβολημένη φώκια γιατί έκανε ζημιές…

Ας σκεφτούμε ποιος είναι αυτός που έχει περισσότερο εισβάλλει στη ζωή τους, καίγοντας, χτίζοντας, αποψιλώνοντας τα δάση που ονειρεύονται. Το σπίτι τους…

Οι φωτογραφίες είναι του Μανώλη Σαρρή

" Η Δημοκρατική της Ρόδου"

Η ατζέντα της αισιοδοξίας των πολιτών

"Πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι"  είπε στην κυβερνητική επιτροπή ο κ. Λουκάς Παπαδήμος. Για ποιο πράγμα; Μα για τις διαπραγματεύσεις εν όψει τις Συνόδου Κορυφής." Έχουμε τις δικές μας θέσεις" είπε ο πρωθυπουργός. Στις οποίες θέσεις να υποθέσω, έχουν συμπεριλάβει τα παρακάτω ως προϋποθέσεις συζήτησης και προγραμματισμού  που μπορεί να αποπνεύσουν αισιοδοξία στους πολίτες:

*Τις εκατοντάδες οικογένειες καθημερινά, που ζουν με το άγχος μην τους κόψουν το ρεύμα, γιατί δεν έχουν να πληρώσουν το χαράτσι.

*Το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού που δεν έχει στάλα πετρέλαιο στη δεξαμενή και ούτε ευρώ στη τσέπη.

*Τους κοντά 1.000.000 συμπολίτες μας που είναι εγγεγραμμένοι στα μητρώα το ΟΑΕΔ και περιμένουν ώρες στις ατέλειωτες ουρές για το εξευτελιστικό επίδομα των 461 ευρώ.

*Τις 500.000 οικογένειες που δεν έχουν ούτε ΕΝΑΝ εργαζόμενο.

*Κάποιους συνανθρώπους μας που περιμένουν το κλείσιμο της λαϊκής για να μαζέψου ότι σάπιο έχουν πετάξει από τους πάγκους.

*Τους συνανθρώπους μας νεόπτωχους, τους γέροντες που συνωστίζονται στα συσσίτια για ένα πιάτο φαί.

*Τους συνανθρώπους μας που πηγαίνουν στα εθελοντικά ιατρεία και στους Γιατρούς του Κόσμου ( όπου υπάρχουν) για να αντιμετωπίσουν προβλήματα υγείας ή να κάνουν εμβόλια στα παιδιά τους γιατί ΔΕΝ έχουν ούτε τα 5 ευρώ που χρειάζεται για το δημόσιο νοσοκομείο.

*Τους μέχρι χθες αξιοπρεπείς νοικοκυραίους συνανθρώπους μας, σύγχρονοι άθλιοι πια, που  καταφεύγουν στα δημόσια νοσοκομεία και δηλώνουν ασθενείς ώστε να βρουν λίγη ζεστασιά και ένα πιάτο φαΐ έστω και για ένα βράδυ.

*Τους εκατοντάδες γονείς που προσφεύγουν στα ιδρύματα και στους εισαγγελείς ανηλίκων και ζητούν να αφήσουν τα παιδιά τους γιατί δεν μπορούν να τους προσφέρουν ούτε τα βασικά. ( Εάν παρακολουθεί ΜΜΕ ο κ.Παπαδήμος θα είδε χιλιάδες ρεπορτάζ ότι μόνο στα Παιδικά Χωριά SOS αυξήθηκαν κατά 90% οι αιτήσεις στην Αττική και 50% στην περιφέρεια. Και θα έχει διαβάσει, αναντριχιαστικές περιγραφές εισαγγελέων πως Ελληνες γονείς εκλιπαρούν την Εισαγγελία Ανηλίκων να στείλει τα παιδιά τους σε ίδρυμα γιατί δεν έχουν ούτε για γάλα.)

*Τα σχολεία, που καθ’ ομολογία της υπουργού της κυβερνησής του, βρίσκονται σε επίπεδο καιρού μεσοπολέμου, χωρίς βιβλία, θέρμανση και με λιποθυμικά κρούσματα παιδιών  από κακή διατροφή.

Καλές οι «μάχες» για να πεισθούν οι εταίροι μας ότι οι΄Ελληνες θα πληρώσουν τα δις της κάθε δόσης, αλλά πιστεύω ότι ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε η 48μελής κυβέρνησή του έχει την παραμικρή ιδέα τι είναι όλα τα παραπάνω.
Διαφορετικά οι μάχες θα δίνονταν αυτός ο χειμώνας να είναι έστω λίγο καλύτερος, έστω λίγο πιο ζεστός.

"Η Δημοκρατική της Ρόδου"

Εσείς κύριε Περιφερειάρχα;

Οι Περιφερειάρχες, στο πρόσφατο ταξίδι τους στις Βρυξέλλες, μεταξύ άλλων συνάντησαν και τον κ. Ράιχενμπαχ, ο οποίος μάθαμε ότι : « Κατόπιν της επιθυμίας τους για τεχνική βοήθεια και συμβουλευτική υποστήριξη για την απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων για έργα στις περιφέρειες τους, ο κ. Ράιχενμπαχ δεσμεύτηκε να εξετάσει πώς αυτή η τεχνική βοήθεια μπορεί να παρασχεθεί στην πράξη» .

Και εάν αυτό δεν είναι ομολογία αποτυχίας, ανθρώπων εκ των οποίων οι περισσότεροι βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης χρόνια, τότε τι είναι;

Αλήθεια κ. Περιφερειάρχα, εσείς συμφωνείτε με τον κ. Γ. Χατζημαρκάκη, ο οποίος  απευθυνόμενος προς τον κ. Ράιχενμπαχ  είπε: «Πόσα άτομα θα μπορούσατε να στείλετε στην Ελλάδα στις περιφέρειες ώστε να βοηθήσουν στην υλοποίηση των επενδύσεων;»

Εσείς τι απαντάτε κ. Περιφερειάρχα στο ερώτημα του κ. Χατζημαρκάκη  : «εσείς δέχεστε να έρθουν ξένοι τεχνοκράτες στις περιφέρειές σας; Το θέλουν οι ψηφοφόροι σας;»

Δέχεσθε;  Και βέβαια το ερώτημα δεν είναι εάν δέχονται οι ψηφοφόροι σας, αλλά όλοι οι πολίτες, τους οποίους αυτή την στιγμή υπηρετείτε.

Η βιτρίνα

Με πρωτοβουλία του Δήμου Αθηναίων, και δια στόματος κ. Καμίνη «θα φωτίσουμε καταστήματα, βιτρίνες που είναι άδειες, ακόμη και καταστήματα που έχουν κλείσει, σε συνεργασία με τους φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών, και θα υπάρξει και βράβευση».

Θρίλερ επιστημονικής φαντασίας το έργο.

Τα ένα σενάριο είναι :Μια, όχι μακρινή, εποχή όπου στους δρόμους της πόλης θα στήνονται σκηνικά ευτυχίας, ευημερίας και ανάπτυξης, για τα μάτια των τουριστών που θα επιλέγουν τη φτωχευμένη, δηλαδή φτηνή, Ελλάδα για τις διακοπές τους, και πίσω από αυτά εμείς θα ζούμε μέσα στην εξαθλίωση.

Για τις ημέρες των Χριστουγέννων, θα ντυνόμαστε χαρούμενοι καταναλωτές, θα χαζεύουμε τις βιτρίνες των μαγαζιών γκαλερί ( το λουκέτο θα το κρύβει ένα εικαστικό γκι) κάποιοι άστεγοι θα είναι ντυμένοι Αϊ Βασίληδες και κάποιοι άλλοι ντυμένοι με ακριβά ρούχα, θα είναι το εσωτερικό των καταστημάτων και θα κοιτάνε τα έργα με ένα ποτό στο χέρι, ώστε να είναι ακόμα πιο ρεαλιστική η κατάσταση και να διαφυλαχτεί η γιορτινή ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων.

Εχω, θα μου πείτε, μεγάλη φαντασία...  Μπορεί.

Ο δήμος πάλι και οι λοιποί αρμόδιοι έχουν υποχρέωση να βοηθήσουν με πιο ουσιαστικά μέτρα  το εμπόριο που πεθαίνει είτε στην Αθήνα, είτε στις άλλες πόλεις, από το να κουκουλώνουν τα ντοκουμέντα της παρακμής ( καταστήματα με λουκέτα) με αισιόδοξες ζωγραφιές.

Φτάνει τόσα χρόνια με την εικονική πραγματικότητα. Οι εικόνες καλές είναι, αλλά έπονται της ουσίας των πραγμάτων που είναι το τωρινό μας ζητούμενο.

" Η Δημοκρατική της Ρόδου"

Οι...αθώοι

Θα φύγει ο Γ. Παπανδρέου από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ; 

Ποιος ασχολείται θα μου πείτε .

Δεν ξέρω ποιοι και πόσοι από τους πολίτες που έχουν άλλα σοβαρότερα στο κεφάλι τους, αλλά σίγουρα  απασχολεί τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Πιο σίγουρα ακόμη απασχολεί τους υπουργούς και υφυπουργούς, νυν και πρώην , τους περισσότερους να ζητούν να τον κρεμάσουν με το σχοινί του δημοψηφίσματος .

 Ξέρετε, είναι οι ίδιοι, τους οποίους πολλές φορές  αιφνιδίαζε,  αποφάσιζε διάφορα με άλλους και όχι με τους υπουργούς, τους ρωτούσε εκ των υστέρων και οι οποίοι άνοιγαν το στόμα τους για να τον λιβανίσουν.

Ποιος από τους υπουργούς διαμαρτυρήθηκε τον Μάιο του 2010 όταν τους έφερε το Μνημόνιο και τους έβαλε να το εγκρίνουν χωρίς συζήτηση και χωρίς να ξέρουν καν τι περιέχει;

Ποιος από τους υπουργούς διαμαρτυρθηκε, όταν τους ζήτησε να δώσουν λευκή επιταγή στον κ.Παπακωνσταντίνου;

Ποιος, όταν τους προέβαλλε στο Υπουργικό Συμβούλιο... εκπαιδευτικά βίντεο και περνούσαν βλακωδώς την ώρα τους, χάνοντας χρόνο που εκ των υστέρων αποδείχθηκε πολύτιμος, άνοιξε την πόρτα  να φύγει;

Ποιος διαμαρτυρήθηκε όταν έβαζε τους συμβούλους του και τους κολλητούς του να προεδρεύουν αντ' αυτού σε υπουργικές συσκέψεις;  

Ποιος απόρησε όταν  έλεγε ότι «είναι αντιεξουσιαστής στην εξουσία» με όλα όσα καλούνταν να εφαρμόσουν που μόνο αυτό δεν σηματοδοτούσε;

Ποιος διαμαρτυρήθηκε όταν στην τελευταία συνεδρίαση της ΚΟ είπε στους βουλευτές τα μισά από όσα είχαν αποφασίσει μόλις πριν στο Υπουργικό Συμβούλιο;

 Πως θα τον κρεμάσουν τώρα , όταν όρθιοι τον αποθέωναν σε κάθε «σωτηρία», όταν όρθιοι τον χειροκροτούσαν  για το δημοψήφισμα, όταν όλοι οι υπουργοί του ομόφωνα το επικρότησαν;

Αστείοι φαντάζουν όλοι αυτοί τώρα που του καταλογίζουν τα χίλια μύρια όσα.

Κανείς τους δεν είναι αθώος. Του επέτρεψαν να κάνει όσα έκανε.

 Και ακόμη πιο θλιβεροί γίνονται, όταν τέτοιες ώρες, ασχολούνται με τα κομματικά τους τις διαδοχές και την επόμενη ημέρα του ΠΑΣΟΚ, ενώ η επόμενη ημέρα της χώρας παίζεται στα χαρτιά, ενώ η επόμενη ημέρα των πολιτών φαντάζει εφιάλτης.

"Η Δημοκρατική της Ρόδου" 22.11.2011

Προς τον κ. Δήμαρχο

Κύριε Δήμαρχε, 

Εξακολουθείτε να εμμένετε στις θέσεις  σας για την αύξηση του νερού, παρ’όλες τις αντιδράσεις των πολιτών. Εξακολουθείτε να εμμένετε, σε ένα ακόμη χαράτσι, από τα πολλά που έρχονται βροχή και που οι πολίτες αδυνατούν να πληρώσουν. Εξακολουθείτε να εμμένετε, να χαρατσώσετε ένα αγαθό που δεν είναι απλά κοινωνικό, αλλά δώρο ζωής και κληρονομιά. Δεν το λέω εγώ. Το λέει η Ευρωπαϊκή Οδηγία «Πλαίσιο περί Υδάτων» . Λέει συγκεκριμένα :

§  Το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν όπως οποιοδήποτε άλλο, αλλά θα πρέπει να θεωρείται κληρονομιά.

§  Προτρέπει τις χώρες να παρέχουν υπηρεσίες ύδατος σε λογική τιμή γι’ αυτούς που το χρειάζονται.

§  Ενθαρρύνει όλους τους πολίτες να συμμετέχουν στην προστασία και τη διαχείριση των υδάτων

Επίσης, το νερό βρίσκεται ανάμεσα στα «Ανθρώπινα Δικαιώματα» .Το 1977 στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, σύμφωνα με την Ειδική Επιτροπή, διευκρινίζει, ότι το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό σημαίνει  πως κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει πρόσβαση σε νερό για προσωπική και οικιακή χρήση και μεταξύ άλλων «πρέπει» για το θέμα αυτό, αναφέρει ότι πρέπει να είναι και: 

 «Οικονομικά προσιτό. Το νερό πρέπει να είναι οικονομικά προσιτό, χωρίς να περιορίζει τη δυνατότητα ενός ατόμου να προμηθευτεί άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Αυτό συνεπάγεται ότι ορισμένες φορές η απαραίτητη ποσότητα νερού πρέπει να παρέχεται δωρεάν.»

Η δική σας εμμονή στη αύξηση του νερού, -  όσο και εάν όπως λέτε είναι μια αύξηση του 12%-  , πιστεύετε ότι με τις παρούσες οικονομικές συνθήκες θα έπρεπε να υπάρξει, με αποτέλεσμα πολλοί συμπολίτες μας να αδυνατούν να «προμηθευθούν άλλα είδη πρώτης ανάγκης»; Και για να μην κατηγορηθώ και για άκρατο λαϊκισμό,  λέγοντας, για απαραίτητη ποσότητα που θα πρέπει να παρέχεται δωρεάν, σύμφωνα με την διάταξη του «ανθρωπίνου δικαιώματος στο νερό», μήπως να έμενε ως έχει το τιμολόγιο, ως ελάχιστη έμπρακτη προσπάθεια εκ μέρους της πολιτείας στην οικτρή οικονομική μας πραγματικότητα; Χορτάσαμε ξέρετε, να μας λέτε όλοι οι διαχειριστές της , ότι «πονάτε» και «συμπάσχετε». Όπως δε χαρακτηριστικά αναφέρεται, στην παραπάνω Γεν.Συνέλευση για το «ανθρώπνο δικαίωμα στο νερό»  :

«Η φτώχεια και η αδικία δεν είναι ούτε αναπόφευκτες ούτε φυσικές, αλλά προκύπτουν από ενσυνείδητες αποφάσεις και πολιτικές. Το νομικό πλαίσιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι συνεπώς ιδιαίτερα σημαντικό διότι προβλέπει ότι οι ιθύνοντες θα πρέπει να λογοδοτούν για τις όποιες πολιτικές και πρωτοβουλίες προωθούν»

" Η Δημοκρατική της Ρόδου"

΄Οσο ένα ζευγάρι υπουργικά μανικετόκουμπα…

To  δημοσίευμα απίστευτο. Τόσο που με έκανε να ψάξω σε όλες τις έγκριτες εφημερίδες, πιστεύοντας ότι ήταν υπερβολή.
Λαϊκισμός, όπως αρέσκονται πολλοί να λένε την περιγραφή και αποτύπωση της πραγματικότητας . Και η πραγματικότητα αποτυπώθηκε τις προηγούμενες ημέρες σε συνέντευξη που δόθηκε με αφορμή το 23ο πανελλήνιο συνέδριο για το AIDS, παρουσία του υπουργού Υγείας κ. Λοβέρδου , και δια στόματος του οποίου ακούσαμε την ανησυχητική αύξηση του AIDS.
Και συνέχιζε το δημοσίευμα:  «Όπως αποκάλυψε ο λοιμωξιολόγος, Μάριος Λαζανάς, υπάρχουν αρκετοί τοξικομανείς στην Ελλάδα που επιδιώκουν να κολλήσουν τον ιό του AIDS προκειμένου να εισπράττουν το μηνιαίο επίδομα των 700 ευρώ που δικαιούνται οι οροθετικοί».
Σοκ και δέος… Για να είμαι ειλικρινής δεν γνώριζα για την ύπαρξη αυτού του επιδόματος και τις προϋποθέσεις που χρειάζεται κάποιος οροθετικός για να το εισπράξει.
Και ξεπερνούσε τα όρια της φαντασίας μου η πιθανότητα κάποιος άνθρωπος να υπογράφει οικειοθελώς συμβόλαιο συνύπαρξης με μια ανίατη, προς το παρόν, νόσο για οποιοδήποτε χρηματικό ποσό.
Σε ποιον να το πεις; Για ποιον να κλάψεις πρώτα; Για τον ναρκομανή, για τον υπουργό ή για μένα που ακόμη κάθομαι και γράφω αντί να είμαι με τις πέτρες στο χέρι;
Για μένα κλαίω και ντρέπομαι περισσότερο.
Γιατί πια όλα τελειώνουν. Ξεπεράστηκαν και οι κόκκινες γραμμές της αξιοπρέπειας και τα κόκκινα αυλάκια…
Και ήταν εκεί μπροστά ο υπουργός Υγείας αυτής της  χώρας και προφανώς θα προβληματιζόταν σχετικά με το «πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος για 700 ευρώ…», όσο ένα υπουργικό ζευγάρι μανικετόκουμπα δηλαδή ή μια επώνυμη γραβάτα να δένει στο λευκό κολάρο.

Θυμήθηκα τον υπουργό, ο οποίος πριν από ένα μήνα περίπου, έλεγε: «Αν τα πράγματα είναι όπως σήμερα δείχνουν,  τον Νοέμβριο δεν θα υπάρχει η λίστα της ντροπής και κανείς εξαρτημένος δεν θα κάνει περισσότερο από 15 μέρες για να μπει στα προγράμματα (μεθαδόνης)»

O ίδιος υπουργός, στην συνέντευξη μετά την αποκάλυψη αυτή, μοίραζε…σύριγγες  «το επόμενο διάστημα θα μοιραστούν 100.000 σύριγγες, αλλά και προφυλακτικά ώστε να περιοριστεί η μετάδοση της νόσου», ενώ ταύτοχρονα κλείνουν ένα ένα κέντρα του ΟΚΑΝΑ, η μόνη ελάχιστη ελπίδα να σωθεί κάποιος δυστυχισμένος.

Είχαμε ξαναπεί από αυτή εδώ τη στήλη, ότι η μεθαδόνη δεν είναι η λύση, αλλά η συντήρηση μέχρι τον θάνατο…

 Η απελπισία είναι πλέον πολύ μεγάλη.  Ειδικά σε μια κοινωνία που αγωνιά κι αυτή για τη δική της δόση, την 6η σήμερα, αύριο την επόμενη.
Ο Φάουστ πούλησε την ψυχή του στο διάβολο. Εμείς την πουλήσαμε στην πρώτη δόση, στην τρίτη δόση, στην έκτη δόση για μια νεκρική ησυχία. Για την αταραξία των ευρώ στη χιλιομπαλωμένη τσέπη μας.
Μια κοινωνία που μετά το πρώτο σοκ, προσπερνά ειδήσεις όπως αυτή για να τις ξαναθυμηθεί ίσως στην επόμενη Παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS. Και μετά να τις λησμονήσει πάλι…

" Η Δημοκρατική της Ρόδου"

Πολιτικός πολιτισμός στα τάρταρα

Οι βαριές κουβέντες που ανταλλάσσονται και εκπορεύονται από τοπικούς παράγοντες τις τελευταίες ημέρες, αποτελούν μια ακόμη υπενθύμιση του πόσο βαθιά έχει ριζώσει ο πολιτικός πολιτισμός της «μαγκιάς». Εκφράσεις και λέξεις που παραπέμπουν σε οτιδήποτε άλλο, παρά σε ανθρώπους οι οποίοι επιχειρηματολογούν, στηρίζουν τις απόψεις τους  με σοβαρότητα και κυρίως με σεβασμό σε  όσους απευθύνονται. Και σίγουρα απευθύνονται  στους πολίτες.  Δεν ξέρω πόσο θα ενημερωθεί ή θα πεισθεί ο πολίτης  όταν αποκαλεί ο ένας τον άλλον  «συμμορία» ή «βομβιστή» και  με… «πυροβολισμούς» να πέφτουν τριγύρω. Το πιθανότερο να κρυφτεί να μην τον βρει καμιά αδέσποτη.

Φαινόμενο που έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας, από όλες τις πλευρές. Κάποιοι μάλιστα προσπαθούν να ξεπεράσουν σε γραφικότητα περιπτώσεις του κοινοβουλίου. Θλιβερή η παρουσία προχθές σε τοπικό κανάλι, υποψηφίου για το Επιμελητήριο, ο οποίος χρησιμοποιούσε το εκπληκτικό πολιτικό επιχείρημα κατά των αντιπάλων του, χαρακτηρίζοντάς τους «κλώσες». Πως έγινε τόσο λούμπεν ,ένα μεγάλο κομμάτι του πολιτικού κόσμου;

 Τι χρειαζόταν κάποιος για να γίνει πολιτικός κυρίως από εποχής μεταπολίτευσης και μετά; Να έχει επιβιώσει στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα του φτηνού συνδικαλισμού, να έχει γίνει «κολλητός» με μερικούς παράγοντες - δημοσιογράφους, να βγαίνει σε κανένα παράθυρο και να «τα χώνει» και να μαζεύει σταυρούς. Φτάσαμε εδώ που είμαστε σήμερα γιατί το πολιτικομιντιακό σύστημα δόξασε και ανέδειξε σε πρότυπο τέτοιους πολιτικούς. Το «κολλητιλίκι» δούλευε όσο οι πολιτικοί ήταν «εντάξει» στις υποχρεώσεις τους. Τώρα το σύστημα χρεοκόπησε, αυτός ο τρόπος συμπεριφοράς τρομάζει και ανησυχεί και τον πλέον ανυποψίαστο και όλο και περισσότεροι πολίτες απορρίπτουν τη «μαγκιά» και τις συμπεριφορές κερκίδας  και αναζητούν τον συνδυασμό - ή τέλος πάντων καιρός να τον αναζητήσουν- επάρκεια και ευπρέπεια.

Υ.Γ. Μιας και ανέφερα υποψηφίους για τις εκλογές του Επιμελητηρίου. Ατυχής η προσπάθεια πολλών να πείσουν, ότι δεν καπελώνονται από κανένα κόμμα.  Τα οποία βέβαια, υπογείως και… ησύχως δουλεύουν, με δεδομένο ότι δεν έχουν και την καλύτερη έξωθεν μαρτυρία… Στο σημείο που βρισκόμαστε, το μοναδικό μέλημα όλων, θα ήταν, ενωμένοι  να βρουν κοινό τόπο. Στις τοπικές κοινωνίες  δεν χωρούν χρώματα, παρά μόνο το πώς όλοι μαζί θα παλέψουν για την οικονομία του τόπου ΤΟΥΣ.

" H Δημοκρατική της Ρόδου"

Ακούει κανείς;

Η  Ευρωπαϊκή Εταιρεία Καρδιολογίας - European Society of Cardiology-, που έχει επιλέξει την Αθήνα για τη διεξαγωγή των ετήσιων συνεδρίων της για τα  επόμενα τρία χρόνια έχει αποφασίσει στην περικοπή κάθε συνεδριακής δραστηριότητας στην Ελλάδα. 

Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι 20.000 σύνεδροι που θα μετείχαν, αλλά και το  τι επικαλείται για την απόφασή της αυτή : «Λόγους πολιτικής και οικονομικής αστάθειας»….

Οι τουριστικοί φορείς ανησυχούν,  ότι μπορεί το παράδειγμα της να το ακολουθήσουν και άλλες εταιρείες, που διοργανώνουν συνέδρια στην Ελλάδα, με δεδομένο ότι ότι κάθε χρόνο διοργανώνονται στην Ελλάδα περί τα 120 διεθνή συνέδρια σε διάφορες πόλεις  .

Σε κάθε συνέδριο από αυτά , σύμφωνα με στοιχεία, συμμετέχουν 450-500 σύνεδροι. Που σημαίνει περίπου 60.000 άτομα. Ο αριθμός σχεδόν υπερ-διπλασιάζεται αφού συνήθως οι σύνεδροι συνοδεύονται και από μέλη της οικογένειας τους ή προγραμματίζουν στης συνέχεια να μείνουν στην Ελλάδα για διακοπές.

Ανησυχία στον κόσμο του τουρισμού, με ορατό τον κίνδυνο η απόφαση αυτή, να σηματοδοτήσει μία γενικευμένη πρακτική ανάλογης επιχειρηματολογίας, που θα φέρει σε δυσχερέστατη θέση την εγχώρια συνεδριακή αγορά, σε οποιονδήποτε προορισμό της χώρας μας.

Η Τουρκία, η Κροατία και η Ιταλία είναι οι τρεις χώρες, οι οποίες καλούνται να φιλοξενήσουν τα συνέδρια που ανακαλούνται από τους διοργανωτές, ενώ όσα δεν μπορούν πλέον να ακυρωθούν, συρρικνώνονται σε διάρκεια, προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τόσο το κόστος όσο και την πιθανότητα ύπαρξης απρόβλεπτων γεγονότων που μπορούν να διαταράξουν τη διεξαγωγή τους.

Ρωτήσαμε τον Πρόεδρο της ΄Ενωσης Ξενοδόχων Ρόδου κ. Α. Καμπουράκη για το θέμα και εάν διαβλέπει κίνδυνο από αυτή την εξέλιξη. Η απάντησή του σοκαριστική :

« ΄ Εχουμε τραγικό κίνδυνο! Ο οποίος ξεκίνησε από τη χρονιά του 2011 και ενισχύθηκε το 2012. Και εάν το κράτος δεν φροντίσει να ανακατασκευάσει την τραγική εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό, νιώθω ότι όλοι θα είμαστε υπεύθυνοι της τραγικής αποτυχίας διεθνώς. Αντίθετα με τον τουρισμό, στον συνεδριακό τουρισμό, ουδείς σώφρων θα αποφάσιζε διοργάνωση συνεδρίων, σε μια χώρα που ούτε  οι ασφάλειες δεν ασφαλίζουν, ούτε οι χώρες συστήνουν  με ταξιδιωτικές οδηγίες ( βλέπε Αυστραλία).

Ο συνεδριακός τουρισμός είναι ευαίσθητο προϊόν, γιατί στην λήψη της απόφασης των decesions makers, διαπρέπουν οι αρετές της σωφροσύνης και του ασφαλούς και εκεί έχουμε να επιδείξουμε τραγικά κατορθώματα.

Ζητάμε την βοήθεια της πολιτείας και των τοπικών αρχών και ως προς την προώθηση μιας χώρας που προτείνεται για συνέδρια, αλλά και στην συγκράτηση της φορολογικών χαρατσιών, τα οποία αλόγιστα επιβάλλονται, στερώντας από τους ιδιώτες το δικαίωμα να αντιδράσουν, στη μαύρη εικόνα του συνεδριακού τουρισμού στην Ελλάδα»

Σοκαριστική και η απάντηση του κ.Καμπουράκη, όταν ρωτήθηκε, εάν υπάρχουν προγραμματισμένα συνέδρια στην Ρόδο. Η απάντηση ήταν  « Όχι »…

"Η Δημοκρατική της Ρόδου"