Λαϊκισμός, όπως αρέσκονται πολλοί να λένε την περιγραφή και αποτύπωση της πραγματικότητας . Και η πραγματικότητα αποτυπώθηκε τις προηγούμενες ημέρες σε συνέντευξη που δόθηκε με αφορμή το 23ο πανελλήνιο συνέδριο για το AIDS, παρουσία του υπουργού Υγείας κ. Λοβέρδου , και δια στόματος του οποίου ακούσαμε την ανησυχητική αύξηση του AIDS.
Και συνέχιζε το δημοσίευμα: «Όπως αποκάλυψε ο λοιμωξιολόγος, Μάριος Λαζανάς, υπάρχουν αρκετοί τοξικομανείς στην Ελλάδα που επιδιώκουν να κολλήσουν τον ιό του AIDS προκειμένου να εισπράττουν το μηνιαίο επίδομα των 700 ευρώ που δικαιούνται οι οροθετικοί».
Σοκ και δέος… Για να είμαι ειλικρινής δεν γνώριζα για την ύπαρξη αυτού του επιδόματος και τις προϋποθέσεις που χρειάζεται κάποιος οροθετικός για να το εισπράξει.
Και ξεπερνούσε τα όρια της φαντασίας μου η πιθανότητα κάποιος άνθρωπος να υπογράφει οικειοθελώς συμβόλαιο συνύπαρξης με μια ανίατη, προς το παρόν, νόσο για οποιοδήποτε χρηματικό ποσό.
Σε ποιον να το πεις; Για ποιον να κλάψεις πρώτα; Για τον ναρκομανή, για τον υπουργό ή για μένα που ακόμη κάθομαι και γράφω αντί να είμαι με τις πέτρες στο χέρι;
Για μένα κλαίω και ντρέπομαι περισσότερο.
Γιατί πια όλα τελειώνουν. Ξεπεράστηκαν και οι κόκκινες γραμμές της αξιοπρέπειας και τα κόκκινα αυλάκια…
Και ήταν εκεί μπροστά ο υπουργός Υγείας αυτής της χώρας και προφανώς θα προβληματιζόταν σχετικά με το «πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος για 700 ευρώ…», όσο ένα υπουργικό ζευγάρι μανικετόκουμπα δηλαδή ή μια επώνυμη γραβάτα να δένει στο λευκό κολάρο.
Θυμήθηκα τον υπουργό, ο οποίος πριν από ένα μήνα περίπου, έλεγε: «Αν τα πράγματα είναι όπως σήμερα δείχνουν, τον Νοέμβριο δεν θα υπάρχει η λίστα της ντροπής και κανείς εξαρτημένος δεν θα κάνει περισσότερο από 15 μέρες για να μπει στα προγράμματα (μεθαδόνης)»
O ίδιος υπουργός, στην συνέντευξη μετά την αποκάλυψη αυτή, μοίραζε…σύριγγες «το επόμενο διάστημα θα μοιραστούν 100.000 σύριγγες, αλλά και προφυλακτικά ώστε να περιοριστεί η μετάδοση της νόσου», ενώ ταύτοχρονα κλείνουν ένα ένα κέντρα του ΟΚΑΝΑ, η μόνη ελάχιστη ελπίδα να σωθεί κάποιος δυστυχισμένος.
Είχαμε ξαναπεί από αυτή εδώ τη στήλη, ότι η μεθαδόνη δεν είναι η λύση, αλλά η συντήρηση μέχρι τον θάνατο…
Ο Φάουστ πούλησε την ψυχή του στο διάβολο. Εμείς την πουλήσαμε στην πρώτη δόση, στην τρίτη δόση, στην έκτη δόση για μια νεκρική ησυχία. Για την αταραξία των ευρώ στη χιλιομπαλωμένη τσέπη μας.
Μια κοινωνία που μετά το πρώτο σοκ, προσπερνά ειδήσεις όπως αυτή για να τις ξαναθυμηθεί ίσως στην επόμενη Παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS. Και μετά να τις λησμονήσει πάλι…
" Η Δημοκρατική της Ρόδου"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου