Αυτόν τον αλλοιώτικο χειμώνα

«Ο ένας στους πέντε Έλληνες ζει κάτω από το όριο της φτώχειας», δήλωσε η υπουργός Εργασίας Λούκα Κατσέλη.
Το όριο υπολογίζεται στα 6.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα ανά άτομο και στα 13.608 ευρώ ετήσιο εισόδημα όταν πρόκειται για τετραμελή οικογένεια. Tο 22% των πολιτών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας ανήκουν στην τρίτη ηλικία και το 23% είναι κάτω από 17 ετών. Το 42% είναι άνεργοι.Παρακολουθούμε δημοσιεύματα, ρεπορτάζ αλλά πλέον και ιδίοις όμμασι ανθρώπους γύρω μας -όσοι ακόμη- έχουμε δουλειά από ασφαλή και διακριτική απόσταση.

Μια απόσταση που κρύβει αμηχανία αλλά και φόβο.

Μια απόσταση που πρώτη φορά όλα αυτά τα χρόνια μικραίνει και χάνεται κάτω από αριθμούς.

Τώρα που τέλειωσε το φθινόπωρο κι ο χειμώνας αυτός φαντάζει πιο αινιγματικός και ανασφαλής,πιο κρύος και βαρύς κι ας είναι ακόμη σαν καλοκαίρι, σκέπτομαι πως δεν βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι αλλά όπως εμείς είμαστε.

Μπροστά στο κενό κι εμείς πια, μπορούμε να επιλέξουμε να είμαστε: Παρόντες, μαχητικοί,αλληλέγγυοι με ανοιχτό το μυαλό και την καρδιά.

Ο στόχος να σωθεί η χώρα από τη δηµοσιονοµική χρεοκοπία , δεν έχει νόηµα αν δεν σωθούν και οι άνθρωποί της.

“...εμείς γι αυτά τα λίγα κι απλά πράγματα πολεμάμε

για να μπορούμε να'χουμε μια πόρτα, ένα άστρο, ένα σκαμνί

ένα χαρούμενο δρόμο το πρωί”

Η διαφορά μας ανάμεσα σε πολιτικούς και τεχνοκράτες, που αγαπούν και ενδιαφέρονται για τους αριθμούς ,θα είναι το ενδιαφέρον μας για τον άνθρωπο.Με την έννοια της φράσης του Αρίστιπου "Αξία έχει ό,τι μπορείς να διασώσεις μαζί με τη ζωή σου σε ένα ναυάγιο" 

“...Κι ύστερα θα καλαφατίσουμε ένα μεγάλο καράβι

Καινούριο, ολοκαίνουριο και θα το ρίξουμε στη θάλασσα

Θα 'χουμε γεράσει μα θα μας γνωρίσουνε.

Μόνο τα παιδιά μας δε θα μοιάζουνε μ' εμάς.”(Τ.Λειβαδίτης)

Σας εύχομαι έναν χειμώνα ήρεμο και ζεστό συναισθημάτων !