Μεγαλυνάρι

' Ενας ύμνος στην ομορφιά! Σε ότι ο καθένας ορίζει σαν ομορφιά...
Mια απόδραση από την όζουσα πραγματικότητα...

Τ' όνομά σου : ψωμί στο τραπέζι

Τ' όνομά σου : νερό στην πηγή.

Τ' όνομά σου : αγιόκλημα αναρριχόμενων άστρων.

Τ' όνομά σου : παράθυρο ανοιγμένο τη νύχτα στην πρώτη του Μάη.

Τ' όνομά σου : ρινίσματα ήλιου

Τ' όνομά σου : στροφή από φλάουτο τη νύχτα.

Τ' όνομά σου : στα χείλη των αγγέλων τριαντάφυλλο.

Τ' όνομά σου : κουδούνισμα αλόγων που σέρνουν την 'άνοιξη πίσω τους

Τ' όνομά σου : βροχούλα στου σπορέα το μέτωπο

Τ' όνομά σου : περίσσευμα στου βοσκού την καλύβα

Τ' όνομά σου : τοπίο χωρισμένο με χρώματα

Τ' όνομά σου : δυο δρυς που το ουράνιο τόξο στηρίζει τις άκρες του.

Τ' όνομά σου : ένας ψίθυρος απ' αστέρι σε αστέρι

Τ' όνομά σου : ομιλία δύο ρυακιών μεταξύ τους

Τ' όνομά σου : μονόλογος ενός πεύκου στο Σούνιο

Τ' όνομά σου : ένα ελάφι βουτηγμένο ως το γόνατο σε μιαν άμπωτη ήλιου.

Τ' όνομά σου : ροδόφυλλο σ' ενός βρέφους το το μάγουλο

Τ' όνομά σου : πεντάγραμμο στις κεραίες των γρύλων

Τ' όνομά σου : ο Ηνίοχος στην άμαξα του ήλιου.

Τ' όνομά σου : πορεία πέντε κύκνων που σέρνουν την πούλια στα μεσούρανα

Τ' όνομά σου : Ειρήνη στα κλωνάρια του δάσους.

Τ' όνομά σου : Ειρήνη στους δρόμους των πόλεων

Τ' όνομά σου : Ειρήνη στις ρότες των πλοίων

Τ' όνομά σου : ένας άρτος, βαλμένος στην άκρη της γης που περίσσεψε

Τ' όνομά σου : αέτωμα περιστεριών στον ορίζοντα.

Τ' όνομά σου : αλληλούια πάνω στο Έβερεστ

Νικηφόρος Βρεττάκος