Για τα παιδιά της Σκέψης και της Δημιουργίας

Η επίσκεψη του Δημάρχου (μια εβδομάδα μετά την ορκωμοσία ως πρώτη προτεραιότητα (;) ) στις ημιτελείς αθλητικές υποδομές και το ενδιαφέρον του να εξακολουθήσει η χρηματοδότησή τους από εθνικούς πόρους για να ολοκληρωθούν και να ενισχυθεί η αθλητική υποδομή του νησιού, μου έφεραν στο νου το προεκλογικό τέταρτο “Π” του κ. Κουσουρνά που ήταν τα "Παιδιά". “Παιδικές χαρές, παιδότοποι, ελεύθεροι χώροι που θα γίνουν γυμναστήρια, και "ο Δήμος Ρόδου είναι καιρός να αρχίσει να εκπονεί προγράμματα μαζικού αθλητισμού που θα απευθύνονται σε παιδιά αλλά και σ’ όλες τις ηλικίες." διαβάσαμε.

Mαζικός αθλητισμός....Κάθε πόλη και στάδιο κάθε χωριό και γυμναστήριο;

Μια πολιτεία άραγε στο "Π" της για τα παιδιά, θεωρεί ως σημαντικότερη την εκπόνηση προγραμμάτων μαζικού αθλητισμού από τα τόσα άλλα προβλήματα που απασχολούν τα παιδιά σήμερα;Τα παιδιά που καλούνται να βιώσουν κι αυτά την κρίση;

Και αν υποθέσουμε πως δεν μιλάμε για τα σοβαρά , που λέγονται ναρκωτικά, που λέγεται αλκοολισμός που λέγονται προγράμματα ενημέρωσης και πρόληψης, και θεωρήσουμε πως θέλει να ασχοληθεί με ψυχαγωγικά προγράμματα και καλής διαχείρησης του όποιου ελεύθερου χρόνου έχουν τα σημερινά παιδιά, γιατί επιλέγεται μόνον ότι έχει σχέση με άθληση και μάλιστα με την επισήμανση της ανάγκης του μαζικού αθλητισμού;

Που μαζικός αθλητισμός στην νεοελληνική σημαίνει ποδόσφαιρο ας μη γελιώμαστε στις περισσότερες των περιπτώσεων.

Η ποδοσφαιροφιλία στις μέρες μας, έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας τέτοια, που ποδοσφαιρικοί όροι χρησιμοποούνται ακόμη και μέσα στο κοινοβούλιο, ή σε συζητήσεις πολιτικών πάνελ.

Κακό θα μου πείτε; ' Οχι.

Μέχρι του σημείου που θα σκεφτώ :με ποια σκοπιμότητα και ποιά κίνητρα οι κυβερνήσεις ξοδεύουν απίστευτο χρήμα κρατικό για να υποδαυλίζουν το ενδιαφέρον των μαζών για το ποδόσφαιρο; ( Γιατί επιμένω. Μαζικός αθλητισμός=ποδόσφαιρο. Τυχαίο που υποψήφιοι θεωρούν ως τίτλο τιμής να αναφέρουν στο βιογραφικό τους πως διετέλεσαν μέλη, πρόεδροι ή ιδρυτικά μέλη ποδοσφαιρικών σωματείων;)

Γιατί τα ποδοσφαιρικά γήπεδα έχουν διεθνείς προδιαγραφές πολυτελούς κατασκευής, ενώ τα κρατικά νοσοκομεία τριτοκοσμικές και σχολεία στεγάζονται σε κοντεϊνερς και σε κτίρια φυλακές;

Ενδιαφέρει τους πολιτικούς η "ψυχαγωγία" των πολιτών περισσότερο από την περίθαλψή τους ή την εκπαιδευσή τους; ( τα γήπεδα δεν χτίζοναι μόνο από ΠΑΕ αλλά και με χρήματα που χαρίζονται στις ΠΑΕ...)

Και θα συνεχίσω τη σκέψη μου: όσοι διεκδικούν και όσοι ασκούν την εξουσία σήμερα ποντάρουν απροκάλυπτα στον ορμέμφυτο πρωτογονισμό του ψηφοφόρου. Γιατί χειραγωγείται εύκολα και αποτελεσματικά.

'Eντεχνα και ακούσια χειραγωγείται ο πολίτης σε οπαδική συνείδηση, ανάλογης αυτής της άνευ κρίσης και σκέψης των οπαδών ομάδων.

Kαι το ερώτημα είναι γιατί " προγράμματα μαζικού αθλητισμού" και όχι " προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης";;; Σε κάθε χωριό και κάθε γειτονιά της πόλης.

Τα οποία θα προωθήσουν και διαδώσουν οι υπεύθυνοι με το ίδιο πάθος που ασχολούνται με τα κατά τόπους ποδοσφαιρικά σωματεία...

Μήπως γιατί τα άλλα που λέγονται "δημιουργική απασχόληση" ως ψυχαγωγία, θα είναι πράγματα που θα χρειαστεί να λειτουργήσει η σκέψη;

Μήπως γιατί θα είναι μέσα στα πλαίσια αυτού όλου που λέγεται ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ; ( αλήθεια αυτό το Πι ξεχάστηκε;)

Μήπως γιατί πολιτισμός είναι με την ευρεία έννοια, εκτός των γραμμάτων και των τεχνών, ο τρόπος ζωής, τα βασικά δικαιώματα του ανθρώπου, το σύστημα αξιών, οι παραδόσεις ;

Μήπως γιατί πολιτισμός με την στενή έννοια είναι το σύνολο των αξιών, οι γνωστικές και αισθητικές συνήθειες μιας κοινότητας , άρα πολιτιστική κληρονομιά, τέχνες, λογοτεχνία ή κινήματα σκέψης;

Τα παιδιά της κρίσης όλα αυτά τα έχουν σήμερα περισσότερο από ποτέ ανάγκη. Τόπους και χώρους να αναπτύξουν ΣΚΕΨΗ και δεξιότητες, να επανεφεύρουν μέσα από όλες τις εκφάνσεις της Τέχνης, του Πολιτισμού το χαμένο σύστημα αξιών και τον χαμένο καθημερινό τους πολιτισμό.

' Εχουν ανάγκη από δημιουργικές διεξόδους εκτόνωσης από το γκρίζο που τους επιβάλαμε, έχουν ανάγκη από τρόπους που τα κάνει να σκέπτονται και όχι απλά να εκτονώνονται σε κερκίδες...

Δείτε το κ.Δήμαρχε και σαν έναν τρόπο πρόληψης ενάντια στο μεγάλο πρόβλημα του αλκοολισμού και στο ακόμη μεγαλύτερο των ναρκωτικών. Αυτά δεν προλαμβάνονται μόνο με το “Νους υγιής εν σώματι υγιεί”. Οι αρχαίοι ταυτόχρονα “γύμναζαν” και το πνεύμα όταν το έλεγαν αυτό. Τα στάδια και τα γυμναστήρια που είχαν σε κάθε πόλη ήταν κεντρικοί άξονες διαπαιδαγώγησης, ωρίμανσης και βαθιάς και ουσιαστικής σύνδεσης του Πολίτη με την Πόλη του, τις δομές της, την λειτουργία της και όχι τόποι εκτόνωσης απλά... Θα μου επιτρέψουν λάτρεις του είδους αλλά θα πώ και παραγωγής χουλιγκάνων...

 "η Δημοκρατική της Ρόδου" 12.1.2011