Ήταν ο τίτλος που επέλεξαν για την ημερίδα, οι οργανωτές και οι ερευνητές της πεντάχρονης μελέτης για το ελάφι της Ρόδου.
Οι οποίοι, έκαναν πράξη τον κανόνα, ότι η έρευνα και η επιστήμη έχουν πρωτίστως κοινωνικό ρόλο παρουσιάζοντας σε όλους εμάς με απλή και εκλαϊκευμένη γλώσσα, μια μελέτη που σκοπό είχε, να φτιαχτεί ένα πρόγραμμα προστασίας του ελαφιού.
Που προστασία σημαίνει συνδιασμός πολλών πραγμάτων. Συμφωνία των πολιτών, δραστηριοποίηση των φορέων, νομική κάλυψη, εξεύρεση πόρων.
Η αλήθεια είναι πως πολλά μάθαμε για το dama dama από τον αναπληρωτή καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών κ.Αναστάσιο Λεγάκη τον κ. Παναγιώτη Κασαπίδη, Δρ. Βιολογίας, Ερευνητή του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών Κρήτης και την κυρία Δέσποινα Μερτζανίδου, Δρ. Βιολογίας, Επιστημονικός συνεργάτης Πανεπιστημίου Αθηνών και Διαχειρίστρια της Αιθρίας .
Πολλά μάθαμε και από την συγκίνηση της κυρίας Μερτζανίδου.
Το πάθος του ερευνητή που παρουσιάζει την δουλειά του, συνδιασμένο με τον τόπο που έγινε η ημερίδα, τα Λάερμα, τον τόπο που πέντε χρόνια έζησε και "έψαξε" τα ελάφια ,εκρηκτικός συνδιασμός.
Κι εκεί τα συναισθήματα ανακατεύονται, για όσα δεν ήξερες, δεν φρόντισες να μάθεις, να απαιτήσεις...
Από που; Μα από τους φορείς. Τους φορείς διαχείρησης.
Κι αν η κυρία Μερτζανίδου συγκινείται για τους λόγους που ένας ερευνητής αυτό το παθαίνει, όταν φτάνει στο τέλος μιας επίπονης και μακροχρόνης έρευνας, εσύ συγκινείσαι γιατί φοβάσαι, ότι αυτό το πάθος μερικών ανθρώπων πάει χαμένο.
Το πάθος που μπορεί να μεταλαμπαδευθεί και σε σένα φοβάσαι πως θα πάει χαμένο. Γιατί σκέφτεσαι: Ποιοί φορείς διαχείρησης;
Ρώτησα την κυρία Μερτζανίδου, αν η έρευνα αυτή έχει σταλεί αρμοδίως . Μου απάντησε, ναι, από το 2005. Και μάλιστα και έρευνα για τις καταστροφές στις καλλιεργίες που γίνονται από τα ελάφια, για να μπορέσουν οι αγρότες να αποζημιωθούν από τον ΕΛΓΑ.
Οι αποζημιώσεις βέβαια ποτέ από τον 2005 δεν δόθηκαν στους αγρότες.
Και εννοείται, ότι η αποζημίωση αγροτών ή η όποια μέριμνα θα πρέπει να ληφθεί γι΄αυτούς από τις καταστροφές αυτού του είδους, είναι ένα από τα μέτρα προστασίας των ελαφιών. Αυτονόητο, πως αν δεν προστατευθούν οι αγρότες, δεν θα είναι και οι καλύτεροι σύμμαχοι για την προστασία των ελαφιών...
Με δεδομένες τις χρόνιες παθογένειες σε ότι λέγεται πρόληψη και προστασία του φυσικού μας πλούτου, συν την άσχημη οικονομική συγκυρία, η μελαγχολία για μια μελέτη που θα μείνει στα συρτάρια αρμοδίων σαν πολλές άλλες και για πολλά άλλα, είναι η αίσθηση που αποκόμισα φεύγοντας απ' τα Λάερμα.
Οδηγώντας και βλέποντας δεξιά και αριστερά το καμμένο δάσος των Λαέρμων , σκεπτόμουν την φράση που ήταν σε ένα από τα σλάϊτς της ημερίδας:
"Μην ξυπνάς τα ελάφια όταν ονειρεύονται το δάσος...Ξύπνα και φτιάξε το δάσος που ονειρεύονται"...
"Μην ξυπνάς τα ελάφια όταν ονειρεύονται το δάσος...Ξύπνα και φτιάξε το δάσος που ονειρεύονται"...
Εφημερίδα "Η Δημοκρατική της Ρόδου"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου