Παρακολουθώ καιρό τώρα ένα “καναπέ” να πηγαίνει και να έρχεται από στόμα σε στόμα,πολιτικών,μερίδας δημοσιογράφων και σκληροπυρηνικών οπαδών κομμάτων.Οι πολίτες για όλους αυτούς, είναι αδιάφοροι και ξαπλωμένοι στους καναπέδες.Πλην της πρότασης από τον εκάστοτε ομιλητή εκπρόσωπο κάποιου κόμματος ή φορέα να συμπαραταχθούν κάτω από την σημαία, πέραν τούτου ουδέν.Να “συμμετέχουν”γενικώς και αορίστως με έμμεσες πλην σαφέστατες αναφορές σε... “περιφραγμένο” περιβάλλον.
'Ηταν χάρμα οφθαλμών οι τοπικοί εκπρόσωποι κομμάτων σε τηλεoπτικό σταθμό,οι οποίοι αφού κατακεραύνωσαν τους “καναπεδάτους”, άρχισαν μετά να παίζουν την κολοκυθιά,για το ποιός έχει τα φόντα και τα προσόντα να τους...σηκώσει από τους καναπέδες.
Βέβαια δεν τους περνάει από το μυαλό ότι δεν είναι εύκολο να ερμηνεύσεις την σιωπή που την αποκαλούν “καναπέ”.Και είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένο να δοκιμάσεις να μιλήσεις με την φωνή εκείνου που προτιμά να μείνει σιωπηλός. Αλλά είναι αδύνατον να αγνοήσεις αυτήν την εκκωφαντική σιωπή των καναπεδάτων...Που περιέχει, ασφαλώς, και δυσπιστία απέναντι σε όποιον κινείται στην δημόσια σφαίρα και απογοήτευση, κάτι σαν “άι-σιχτίρ”, αλλά και κάτι σαν επιφύλαξη...
Δεν ξέρω αν σκέπτονται και τι θα γίνει αν οι καναπεδάτοι σηκωθούν από τους καναπέδες...
λοιπον, εδω στην Αθηνα οι λεγομενοι 'καναπεδατοι'(αποσβωλομένοι) πολιτες τα λενε εξω απ'τα δοντια και σε καθε ευκαιρια. εμεις στη Ροδο εχουμε απλως γινει κρυψινοες. ο κοσμος στις μεγαλες πολεις, οπου η φωνη δεν εχει ονοματεπωνυμο, μια χαρα λαλιά έχει.
ΑπάντησηΔιαγραφήγενικως παντως ο Ροδιτης σπανια μιλαγε. κακα τα ψεμματα.
σου μιλαω εκ πειρας.