Αν έγραφα...

Aν έγραφα για το καλοκαίρι,θα έγραφα για τα ζεστά βράδυα του Αυγούστου.
Γι' αυτά  αυτά τ' ατελείωτα.
Των αναγκαστικών επιλογών : Mε το θόρυβο των πολλών και την ανασφάλεια της σιωπής...

Αν έγραφα για τα καλοκαίρια θα έγραφα για τις κουρασμένες αντοχές, για τις αμήχανες παρουσίες, για τις αναπληρωμένες όπως-όπως απουσίες.

Αν έγραφα για τα καλοκαίρια θα έγραφα για τα παλιά καλοκαίρια της ζωής μας.
Για τα καλοκαίρια των παιδικών και εφηφικών μας χρόνων,εκείνα με τα ερωτευμένα ποδήλατα τα γεμάτα άμμο κι αστέρια.
Αλήθεια που να "κατοικούνε" άραγε;

-Στο φως της μνήμης
ακούστηκε να λέει μια φωνή, με χρώμα μάτια σαν της θάλασσας.

-Μα αυτό το "θυμάμαι" πονάει
απάντησα

-Οπως κάθε τι που είναι ακόμα ζωντανό, ακόμα υπαρκτό, ακόμα "παρών και τα πάντα πληρών".
Κι αν οι βαθιές ανάσες κρύβονται σε επώδυνες αναδρομές, αξίζουν τον κόπο...
ξαναείπε η φωνή με τα μάτια σαν της θάλασσας.

Αν έγραφα για τα καλοκαίρια θα έγραφα για όλες της βαθιές ανάσες πολλών καλοκαιριών.
Ακόμη και γι' αυτά τα ατέλειωτα ζεστά βράδια του Αυγούστου, με τις βαθιές ανάσες, που κάποτε θα κρυφτούν σε επώδυνες αναδρομές , αλλά θ' αξίζουν τον κόπο...