Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό

Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ...
18 ή 19 Αυγούστου (η ημερομηνία δεν ξεκαθαρίστηκε ποτέ),έπρεπε να πεθάνει από τους φασίστες του Φράνγκο, γιατί ήταν δημοκρατικός και ομοφυλόφυλος σε καιρούς που η Ισπανία δεν τα άντεχε. Πάνω απ' όλα, γιατί ήταν ποιητής. Ο φαλαγγίτης που με μπαμπεσιά τον συνέλαβε στο σπίτι φίλων του χωρίς να έχει ένταλμα, ήταν αποκαλυπτικός: "Με το έργο του έκανε περισσότερο κακό απ' ό,τι άλλοι με τα όπλα"

"Γεια σου,Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα! 

Η πιστολιά που σε σώριασε στον πέτρινο τοίχο ενός χωριού της πατρίδας σου, τίποτε δεν κατάφερε να κάνει!Του λαού η δύναμη που αγάπησες ανασταίνει τώρα τα λόγια σου για πάντα και ξέρεις εσύ πόσο το δάκρυ ενός χωριάτη αξίζει περισσότερο απ΄όλα τα βραβεία των Ακαδημιών.
Οδυσσέας Ελύτης, "Ανοιχτά Χαρτιά"

"Η τέχνη κι η ποίηση δεν μας βοηθούν να ζήσουμε

η τέχνη και η ποίηση μας βοηθούνε να πεθάνουμε

περιφρόνησις απόλυτη
αρμόζει
σ΄όλους αυτούς τους θορύβους
τις έρευνες
τα σχόλια επί σχολίων
που κάθε τόσο ξεφουρνίζουν
αργόσχολοι και ματαιόδοξοι γραφιάδες
γύρω από τις μυστηριώδικες κι αισχρές συνθήκες
της εκτελέσεως του κακορρίζικου του Λόρκα
υπό των φασιστών
Μα επί τέλους! πια ο καθείς γνωρίζει
πως από καιρό τώρα
- και προ παντός στα χρόνια τα δικά μας τα σακάτικα-
είθισται
να δολοφονούν
τους ποιητάς
Νίκος Εγγονόπουλος(Ποιήματα Β΄, 1977)

Μεμέντο
Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα
 

Όταν θα πεθάνω,
με την κιθάρα μου αντάμα,
θάψτε με κάτω απ΄τον άμμο

Όταν θα πεθάνω,
στις πορτοκαλιές ανάμεσα
και στις μέντες.

Όταν θα πεθάνω,
θάψτε με,παρακαλώ,
στον ανεμοδείχτη.

Όταν θα πεθάνω!

"Και με ψάχνανε στα καφενεία, στα μαγαζιά, στις υπόγειες στοές
παντού με ψάχναν.
Δε με βρήκαν. Δε με βρήκαν ποτέ;
Οχι, ποτέ δε με βρήκαν."
 

Δεν τον βρήκαν ποτέ. Εβδομήντα τέσσερα χρόνια μετά τη δολοφονία του, το ποίημά του παραμένει προφητικό. Στόχος όσων τον στέρησαν από την Τέχνη, από τους αφιοσιωμένους θαυμαστές του, από τους ανθρώπους που τον λάτρευαν, ήταν να τον εξαφανίσουν, ακόμα και νεκρό, πιστεύοντας πως θα καταπνιγόταν η απήχηση του έργου του.