Η μυρωδιά της μνήμης

«Ενα παιδί προχωράει στον δρόμο, στους ώμους του, γεμάτη μικρά ανεκπλήρωτα, βαραίνει η σχολική τσάντα.

Κάθομαι πίσω από το τζάμι και κοιτάω τη βροχή να παρασέρνει τους έρωτες του καλοκαιριού». 

("Χειρόγραφα του Φθινοπώρου" του Τ.Λειβαδίτη.)

Κάθεται πίσω από το τζάμι...

Oι πρωϊνές δροσοσταλίδες και τα παιχνίδια που κάνουν οι ιριδισμοί του φθινοπώρου, γεμάτα νοσταλγικές εικόνες..

Η εικόνα απ' το πρωτάκι με τη δερμάτινη τσάντα, την μπλε ποδιά και  το κάτασπρο γιακαδάκι,ανακατεύεται με εικόνες από τα πρωτάκια με τις χρωματιστές τσάντες στην πλάτη, που κρατούσε χρόνια αργότερα απ' το χέρι τέτοια μέρα..

Η μυρωδιά άραγε που έρχεται απ' το παράθυρο,είναι της νοτισμένης γης ή της μνήμης;