Συννεφούλα κατά του νέφους

"Αγαπητοί πολίτες κατά του νέφους.

Θέλω να σας εμπιστευτώ κάτι... Η σχέση μου με το νέφος είναι στενή γιατί εγώ... πριν 19 χρόνια έγραψα τη Συννεφούλα... ήταν ένα τραγουδάκι όπου σεβόμουνα την ελευθερία του άλλου ώσπου βρεθήκαμε εδώ που βρεθήκαμε... με το νέφος μέχρι τη μύτη μας κι εγώ κι ο άλλος...

Αγαπητοί πολίτες... κατά του νέφους.

Ήρθα ευχαρίστως... πολλούς από σας τους γνωρίζω προσωπικά... από το 1965...

Είστε χαριτωμένοι... με οικογενειακές και επαγγελματικές σχέσεις μάλλον διαλυμένες, για να μην πω ασφυκτικές...

Αν δεν μπορέσατε ν' αντιμετωπίσετε το νέφος στον προσωπικό σας χώρο, πώς θα μπορέσετε στον ουρανό;...

Με συγχωρείτε που σας μπερδεύω αλλά... όλα τα κοινωνικά κινήματα διαμαρτυρίας στα οποία άλλωστε κι εμείς συμμετείχαμε, Λαμπράκηδες, Μπέρτραντ Ράσελ και ούτω καθεξής ξεφούσκωσαν... αφού λειτούργησαν σαν μια δικαιολογία για να γίνουν οι προσωπικοί μας χώροι, δρόμοι μαύροι και συννεφιασμένοι...

Αγαπητοί πολίτες κατά του νέφους ανταποκρίθηκα στην πρόσκλησή σας... με την ελπίδα ότι το νέφος θα μας ξαναγυρίσει στην κάθαρση του στενού μας περιβάλλοντος έτσι ώστε οι δημόσιες διαμαρτυρίες μας να μη στηρίζονται στην αφαίρεση της ιδιωτικής μας ευθύνης... 

Και μ' αυτά τα λόγια να μου επιτρέψετε... να σας αφιερώσω αυτό το ερωτικό τραγουδάκι για μικρά παιδιά.''( Οκτ. 1981)