Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Ένας μικρότερος κόσμος

Αναζητώ μιαν ακτή να μπορέσω να φράξω
με δέντρα ή καλάμια ένα μέρος του ορίζοντα.
Συμμαζεύοντας το άπειρο, νά 'χω την αίσθηση:
ή πως δεν υπάρχουνε μηχανές ή πως υπάρχουνε πολύ λίγες
ή πως δεν υπάρχουν στρατιώτες ή πως υπάρχουνε πολύ λίγοι
ή πως δεν υπάρχουνε όπλα ή πως υπάρχουνε πολύ λίγα,
στραμμένα κι αυτά προς την έξοδο
των δασών με τους λύκους
ή πως δεν υπάρχουνε έμποροι ή πως υπάρχουνε πολύ λίγοι
σε απόκεντρα σημεία της γης
όπου ακόμη δεν έγιναν αμαξωτοί δρόμοι.
Το ελπίζει ο Θεός
πως τουλάχιστο μες στους λυγμούς των ποιητών
δεν θα πάψει να υπάρχει ποτές ο παράδεισος.

Νικηφόρος Βρεττάκος


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου