...μηδενί χρω πονηρώ προς τας διοικήσεις

Αλήθεια με τι κριτήρια επιλέγονται οι υποψήφιοι;

"Εις Αρχήν κατασταθείς , μηδενί χρω πονηρώ προς τας διοικήσεις . Ων γαρ αν εκείνος αμάρτη , σοι αναθήσουσι τας αιτίας”.

' Ελεγε ο Ισοκράτης.

Οι επικεφαλής συνδιασμών με τι κριτήρια επιλέγουν τους υποψηφίους συνεργάτες που θα έχουν δίπλα τους και γύρω τους;

Οι ικανοί και οι άριστοι που δεν θα τον εκθέσουν, όπως λέι ο Ισοκράτης, βαρύνοντάς τον με ευθύνες από πράξεις και συμπεριφορές τους, με τι κριτήρια επιλέγονται;

Οι περισσότεροι επικεφαλείς των συνδιασμών, είναι σε θέση να αποδεσμεύσουν τις επιλογές τους από το κόμμα και τα κομματικά κριτήρια, την στιγμή που και οι ίδιοι επελέγησαν καθαρά με τέτοια και όχι με μοναδικά κριτήρια  ΙΚΑΝΟΣ και ΑΞΙΟΣ, κριτήρια που επιβάλλει το μεγάλο εγχείρημα του Καλλικράτη;

Είναι σε θέση και τολμούν να επιλέξουν ανθρώπους όχι μόνο για την καλή τους πρόθεση συμμετοχής και προσφοράς αλλά ανθρώπους που θα έχουν και παιδεία και εκπαίδευση,ανθρώπους που θα γίνουν πολύτιμοι συνεργάτες τους  με τις τεχνοκρατικές,επιστημονικές τους γνώσεις,άκρως απαραίτητες και επιβεβλημένες  και στην εποχή μας και στο μεγαλεπήβολο και δύσκολο εγχείρημα του Καλλικράτη;

Είναι σε θέση να κοσμήσουν πραγματικά τις λίστες τους με ανθρώπους πέρα από δημοφιλία (νεοελληνική...) και μοναδικό κριτήριο την ικανότητα και δυνατότητα συλλογής ψήφων;

Και εμείς;;;

Με τι κριτήρια θα επιλέξουμε από τον πάπυρο της λίστας τους ανθρώπους που θα εκπροσωπήσουν την φωνή μας στον τόπο;

Αρκούν οι δηλώσεις αγάπης και προσφοράς;

Αρκούν τα...βιογραφικά με αναφορές συμμετοχής σε "συλλόγους γονέων","εκκλησιαστικών επιτροπών","ποδοσφαιρικών ομάδων" "αιμοδοσίας..."; (ω!ναι το ακούσαμε κι αυτό).

Αρκεί το ότι είναι πολύ καλοί άνθρωποι, χωριανοί, νύφες, γαμπροί, συνυφάδες...;

Αρκεί που είναι του "κόμματος";

Θα μπορέσουμε άραγε μέσα στα δεκάδες ονόματα να ξεχωρίσουμε και να αναδείξουμε ΙΚΑΝΟΥΣ και ΑΡΙΣΤΟΥΣ;

Θα μπορέσουμε να μην συμβιβασθούμε με τίποτε λίγοτερο από το άριστο, παίρνοντας με αυτόν τον τρόπο την τύχη του τόπου μας στα χέρια μας, αναδεικνύοντας ανθρώπους που η φωνή τους χάνεται μες την πολλη συνάφεια των πολλών, μες τες πολλές κινήσεις κι ομιλιες την καθημερινή ανοησία;

Ανθρώπους που η βαρύτητα που τους δίνει ο λόγος τους, η παιδεία τους, ο πολιτισμός τους, η αισθητική τους, οι ιδέες τους , η πολιτική τους ( πολιτική είναι όλα...) αντιβαίνει τον νόμο των "φελών που επιπλέουν";

Θα αποκλείσουμε τον κάθε πικραμένο, που θέλει να χρησιμοποιήσει την ψήφο μας ως εφαλτήριο για πολιτική καριέρα;

Θα "κλείσουμε" την πόρτα σε κάθε μέτριο που ζητά την καταξίωση και την αναβάθμιση του κοινωνικού status του μέσα από την ψήφο μας;

Ο άνθρωπος της "διπλανής πόρτας", είναι καλός για μια παρτίδα τάβλι, ίσως καλύτερος για παρέα με μπύρες,ο καταλληλότερος  για καφέ και κουβεντούλα.

Είναι όμως σε θέση να κυβερνήσει;

Να το σκεφτούμε μέχρι τις εκλογές αυτό;;