Barbie vs Bellucci

Ξανθιά μαλλιά. Γαλάζια μάτια. 

( άντε και πράσινα). Λεπτή μέση και μεγάλο στήθος.
Μια κανονική , ζωντανή Barbie. 

Αυτό είναι τελικά το πρότυπο της γυναίκας για όλους;
Οι άντρες ψάχνουν πάντα μια γυναίκα που να της μοιάζει όλο και περισσότερο.
'Αντε έστω της Μπελούτσι για τους λάτρεις του πιο σκούρου.
Και οι γυναίκες;
Εκ του αποτελέσματος κάνουν τα πάντα για να της μοιάσουν όλο και πιο πολύ .
Της Barbie...Πλειοψηφικά εκ των αποτελεσμάτων γύρω τριγύρω.

Η Μπελούτσι έπεται και με διαφορά.

Κι αν την πετύχουν την αντιγραφή,περιορίζεται στα πλούσια " ελέη".

Διότι η θηλυκότητα της Μπελούτσι δεν αντιγράφεται.

Αυτήν ή την έχεις ή δεν την έχεις...Και δεν συνδέεται και με τα "ελέη" απαραίτητα.

Αλλά αυτή είναι μια άλλη μεγάαααααλη κουβέντα.

Απλά πιθανολογώ πως η προτίμηση αντιγραφής της Barbie είναι πιο δημοφιλής, όχι μόνον για το ξανθό της κεφαλής της που λέει προτιμούν οι περισσότεροι άνδρες, αλλά γιατί από την κορφή μέχρι τα νύχια στερείται θηλυκότητας...

Κι αυτή, όσα επιθέματα και να βάλεις ,ΔΕΝ....

' Αρα εύκολα πράγματα. Αντίγραφα της Βarbie να τελειώνουμε.

Βέβαια αν ρωτήσετε τους άντρες, τι είναι αυτό που τους "τραβάει" σε μια γυναίκα, δεν θα παραλείψουν να σας πουν (ένας τουλάχιστον στους τρεις) ο χαρακτήρας.
Ας παραβλέψω πως εκείνη την ώρα άλλα θα σκέφτεται "προσόντα", ας κάνω τη χαζή και να μείνω στον χαρακτήρα.
Ποιό χαρακτήρα;
Tης Barbie.Eίναι μια μερίδα που τον προτιμούν αλλά είναι και οι μόνοι που θα βρουν αυτό που γυρεύουν.
Ξέρουν τι ψάχνουν και ξέρουν που θα βρουν τα ροζ συννεφάκια που κατοικούν οι Βarbies.

Θα μου πείτε...Οι άλλοι που δεν θέλουν χαρακτήρα Barbie;
Θα το κάνουν το βήμα.
Φοβάμαι όμως πως μια μερίδα απ' αυτούς, θα ξαναπέσουν στα..."σκληρά"της Barbie υποχωρώντας ατάκτως, όταν αντιληφθούν πως μια μερίδα γυναικών σκέπτεται.

Και αφού σκέπτονται λένε και την γνώμη τους.

Και αφού λένε και την γνώμη τους ενίοτε διαφωνούν.(φευ!)
Και αρχίζουν κατόπιν του ατοπήματος τούτου να διαφαίνονται τα... μειονεκτήματα.
' Εχουν και μόρφωση και παιδεία και φιλοδοξίες και ενδιαφέροντα και θέλουν να έχουν λόγο και να βγαίνουν μπροστά και είναι αυτόφωτες.

Και αρχίζει ο μέγας προβληματισμός.

Μιλάμε για μέγα προβληματισμό και σκέψη, με επιχειρήματα σοβαρά.

-Τι θα πει ο Μήτσος έτσι και πάμε όλοι μαζί για καφέ κι αρχίσει να μιλάει, μη σου πω αρχίσει να διαφωνεί "αυτή";"
"Που πα' ρε Καραμήτρο" θα πει. "Ρόμπα" θα γίνω.Καλύτερος είναι αυτός που έχει και γ@@@ το "μωρό";

-Μα είναι γοητευτική, έχει προσωπικότητα, έχει αυτό που λέμε θηλυκότητα
ακούγεται μια φωνή

-Καλά όλα αυτά αλλά να έφερνε λίγο σε Βarbie"...έστω κάτι σε Μπελούτσι; Να το σώσουμε.

Ν'αρχίσει να μιλάει αλλά το καλύψουμε με... θέαμα.
Μην πάρει κεφάλι και με πουν μ@@@@α.
΄Ενα λάθος κάναμε βρε αδερφέ. Φαίνεται ο χαρακτήρας από απέναντι; Τι είναι μπούστο να φαίνεται;

Κι ύστερα φωνάξαμε την πυροσβεστική, γιατί από την σκέψη πήρε φωτιά το τετράγωνo.Διότι ως γνωστόν,ο χαρακτήρας, η γοητεία (άλλη μεγάαααααλη κουβέντα) ή η θηλυκότητα μετριέται σε αναλογίες Barbie άντε και Μπελούτσι.

Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα βέβαια.

Αλλά αλήθεια,τώρα που το θυμήθηκα... Που χάνεσθε αγαπητοί μου κύριοι, όταν βρεθεί μπροστά σας μια εντυπωσιακή εντόνου προσωπικότητος,σκεπτόμενη,ομιλούσα,διαφωνούσα ενίοτε,πεπαιδευμένη αυτόφωτη ΚΑΙ όμορφη;

Μην κρύβεσθε...Δεν δαγκώνει!

(άλλη μεγάαααααλη κουβέντα κι αυτή)