Όπου κι αν είσαι, θα 'χεις γεράσει...

"Και τώρα θυμάμαι το μεγαλύτερο εχθρό του Γιώργου Θαλάσση, το Σειτάν Αλαμάν . Ο σατανικός Γερμανός, όπως θα λέγαμε σήμερα . Εκεί, στο τέλος της Σίνα , ήταν η γερμανική εκκλησία των "Αλαμάνων" Γερμανών , λίγο πιο πάνω από το Γαλλικό Ινστιτούτο . Νιώθω ακόμα συγκίνηση , γιατί ακόμα ζω στην Αθήνα και βλέπω και τώρα τους δρόμους και τα σημεία όπου διαδραματίστηκαν οι υποτιθέμενες μυθιστορηματικές αλλά , στην ουσία , πραγματικές ιστορίες που περιγράφονται στο Μικρό Ήρωα . Εγώ μιλούσα για τα αληθινά πράματα : Κουκάκι , Καλλιθέα , Κυψέλη , Παγκράτι , Καισαριανή . Συγκεκριμένα μέρη και περιστατικά , μεγάλα μπλόκα και εκτελέσεις .

Ένα από τα τραγικότερα σημεία του Μικρού Ήρωα είναι όταν γίνονται εκτελέσεις στην Καισαριανή και ο Γιώργος Θαλάσσης δεν μπορεί να τις αποτρέψει . Μπορώ να πω ότι αισθάνομαι μεγάλη συγκίνηση γιατί όπου και αν βρεθώ , σε επίσημη ή μη συνάντηση , έρχονται μετά να μου μιλήσουν όταν μαθαίνουν ότι είμαι αυτός που έγραψε το Μικρό Ήρωα . Αυτό βέβαια με συγκινεί ιδιαίτερα , γιατί αυτό μου υπενθυμίζει το στίχο του Καβάφη που ανέφερα πιο πριν , δεν πρόκειται για ωραίο , πρόκειται για κάτι άλλο . Σήμερα αυτό είναι συγκινητικό , αξιόλογο , αλλά και παρηγορητικό . Δηλαδή , αυτοί που συγκινούνται σήμερα από το Μικρό Ήρωα θα πει ότι έχουν ποτιστεί απ' τα ευγενή και ανθρώπινα διδάγματα και όχι απ' τα χυδαία , τα αιμοβόρα και τα πολεμοκαπηλικά .

Αυτό μπορώ να πω εγώ για το σήμερα..."

Στέλιος Ανεμοδουράς (Θάνος Αστρίτης)

Τι να σου πω, τι να σου πω, τι να σου πω

που να μην το ‘χει πει κανένας για κανένα

εγώ μονάχα ένα πράγμα θα σου πω

μου φτάνει πως μεγάλωσα με σένα

Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει

καλέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση

Όπου κι αν είσαι, θα 'χεις γεράσει

μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση

Μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση, μέχρι πριν λίγα χρόνια, πολλοί ήταν αυτοί που αμφισβητούσαν και περιφρονούσαν την αισθητική της "φυλλάδας" που κρέμονταν στα περίπτερα.

'Υποπτη μάλλον τους φάνηκε η ουδέτερη στάση που κράτησε...

«Η αντίδραση της κριτικής ήταν αρνητική και ιδίως της αριστερής. Η "Αυγή" επανειλημμένα έγραψε εναντίον του... Βγάλανε μια νότα όπως οι Αμερικάνοι βγάζουν τις ταξιδιωτικές οδηγίες, και έλεγαν "μην αγοράζετε αυτές τις φυλλάδες". Ήθελαν να λέω ότι ο Μικρός Ηρωας ήταν στην ΕΠΟΝ. Μα πώς να το έλεγα, αφού δεν ήταν μόνο η ΕΠΟΝ, ήταν η Ελλάδα, πώς να το κάνουμε; Όπως και κάποιοι γονείς αντέδρασαν αρνητικά αρχικά, αλλά και δάσκαλοι. "Φυλλάδες" λέγανε χωρίς να το διαβάσουν».

Από τη μια οι Ιταλοί κι οι Γερμανοί

για να σε βρουν αναστατώνουν την Αθήνα,

κι από την άλλη του πατέρα μου η φωνή:

“νομίζω πως το κρύβει στην κουζίνα”.

Εσύ να παίζεις με το θάνατο κρυφτό

κι αυτοί να σκίζουνε τα τεύχη τα κρυμμένα,

μη σε τρομάζει το διπλό κυνηγητό

εσύ τους Γερμανούς κι αυτοί εμένα.

Ωστόσο, "ατίθασα Ελληνόπουλα" , διαβάζανε τις περιπετειές σου, με  τα ρέστα από τα ψώνια στον μπακάλη.

Εσύ, ο Σπίθας, η Κατερίνα,το Ζουζούνι, ο Διαβολάκος, το Τζιτζίκι, η Σουσουράδα, ήρωες, που ποτέ δεν μπόρεσαν να αντικαταστήσουν κάποιοι  "διανοούμενοι προοδευτικοί" παραφορτωμένοι με γνώσεις "γραμματιζούμενοι" που σας καταδίκασαν ως ..."έκπτωτη λογοτεχνία".

Kαι αν, λέω, άν, οι πιτσιρίκοι είχαν δίκιο; Και αν αυτή η "παραλογοτεχνία" είναι το ίδιο πολύτιμη και σεβαστή όσο και η άλλη; H Λογοτεχνία; Όσο μία τέχνη δηλαδή.

Αν έχει μεγαλύτερη αξία από την στιγμιαία συναισθηματικότητα ( και αν...) κειμένων της δεκάρας;

' Ισως γι' αυτά και για πολλά άλλα :

"Κανένας στίχος σήμερα δεν κινητοποιεί τις μάζες

Κανένας στίχος σήμερα δεν ανατρέπει καθεστώτα"

Κι όπως έλεγε και ο συγγραφέας σου Μικρέ μου ήρωα:
«Ζούμε στην εποχή του Λυκόφωτος των ηρώων. Ο ήρωας του σήμερα, δυστυχώς, είναι ο Κωστόπουλος του "Κλικ". Πρέπει να διαφυλάξουμε τη γλώσσα μας, που είναι το παν...Τα παιδιά δεν διαβάζουν, βλέπουν. Η τηλεόραση τα αποχαυνώνει με ψεύτικους ήρωες, ξένα πράγματα...Πρέπει να περισώσουμε τη γλώσσα»

Σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσες να απασχολήσεις τη σύγχρονη γενιά Μικρέ μου ' Ηρωα, ούτε καν σαν μουσειακό είδος!

Μπορεί να μεγάλωσες δύο γενιές πιτσιρικάδων στην μεταπολεμική Ελλάδα, να ανατυπώθηκες μέχρι και σήμερα τρείς φορές, να τιμήθηκες σε εκδηλώσεις και θεατρικές παραστάσεις και τα πρώτα τεύχη σου να πωλούνται σήμερα πανάκριβα από τους συλλέκτες, όμως  "μιλάς" αποκλειστικά στις καρδιές εκείνων των πιτσιρικάδων.

Των πιτσιρικάδων, που "παρακρατούσαν" τα ρέστα για να σε διαβάσουν Μικρέ μου ' Ηρωα  Γιώργο Θαλάσση ,που τους φτάνει που μεγάλωσαν με ιστορίες που μπορούσαν να προσθέσουν έμπνευση στην έννοια του πατριωτικού,με τη θαλπωρή του ανθρωπισμού,και της δικαιοσύνης.
Κάπου κι αυτοί θα'χουν γεράσει.

Οι ευτυχείς και δυστυχείς...

( Ο Λ.Κηλαηδόνης έγραψε το τραγούδι "Ο Μικρός ΄Ηρωας" για την παράσταση "Το τραμ το τελευταίο" που ανέβηκε από το "Ελεύθερο Θέατρο" το 1976.

Η Άννα Παναγιωτοπούλου, ο Σταμάτης Φασουλής, ο Κώστας Αρζόγλου , στήνουν μια παράσταση με επιθεωρησιακά νούμερα που ζωντάνευαν τις παιδικές μνήμες της γενιάς τους.Δε θα μπορούσε να απουσιάζει ο "Μικρός Ήρως" και η παρέα του.)

Στο Άλσος Παγκρατίου...Aνέλαβες ξανά "δράση" Γιώργο Θαλάσση μπροστά σ' εκείνους τους πιτσιρικάδες.

Μόνο που τώρα δεν έτρεχαν να σε κρύψουν στην κουζίνα...