Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

"Κείων νόμιμον"

Αυτή την μικρή πικρή ιστορία την θυμήθηκα, όταν μια μέρα του Απρίλη περπατούσε ο πρωθυπουργός στον ανοιξιάτικο ήλιο και συνάντησε τον συνταξιούχο που του είπε πως και την συνταξή του θα δώσει για το καλό της πατρίδας. 
Βέβαια, του είπε τότε και για να αποφύγουμε το ΔΝΤ, αλλά φαίνεται ήταν μικρή η σύνταξη και δεν το αποφύγαμε...
Nα υποθέσω πως ο συνταξιούχος ήταν καλός γνώστης της ιστορίας "Kείων νόμιμον" και την μετέφερε στον πρωθυπουργό, με σκοπό να τον πείσει αφ' ενός, αλλά και να μην έχει τύψεις και να μην..."πονάει" αφ' ετέρου.
Γνώστης πια της ιστορίας και ο πρωθυπουργός , την μοίρασε σε φωτοτυπίες σε όλον τον κρατικό μηχανισμό.
(Είμαι υποχρεωμένη εδώ να σημειώσω πως ο μόνος που παρ' όλη την ιστορία "πονούσε" και "έκλαιγε" ολημερίς και ολονυχτίς στα κανάλια ήταν ο κ.Λοβέρδος).
Και ένα πρωϊνό του φθινοπώρου, ανοίγει τα συρτάρια ο ασαφαλιστικός οργανισμός Ι.Κ.Α,,βλέπει την φωτοτυπία και αναφωνεί  το" βρήκα" .Ανάβει και το λαμπάκι πάνω από το κεφάλι του οργανισμού, σαν αυτό που ανάβει στα καρτούν όταν τους έρχεται η φαεινή ιδέα, παίρνει χαρτί και γράφει:

«...δεν αποφεύγεται ο ακρωτηριασμός του ποδιού, απλώς καθυστερεί για ένα-δύο χρόνια και το αναμενόμενο όφελος θα είναι μικρότερο από το προβλεπόμενο κόστος» 

Ιδού η ιστορία που  επισυνάπτεται στο σκεπτικό του οργανισμού,για να παραδειγματισθούν οι διαβητικοί.
Οι φωτογραφίες του φυτού, θα αποσταλούν σε όλα τα νοικοκυριά με τους λογαριασμούς ΟΤΕ ή ΔΕΗ ,για να αναγνωρίζεται εύκολα στους πάγκους των λαϊκών αγορών από όλους τους κατοίκους της Μπανανοχώρας, όπου θα ξεκινήσει να πωλείται,προς διευκόλυνση των κρατούντων.
Διότι ως γνωστόν υπάρχουν και καρδιοπαθείς που πιθανόν να πεθάνουν σε τέρμινα,και καρκινοπαθείς και παιδιά με ειδικά προβλήματα και...και...



"Ο Μέναδρος, περιγράφει νόμο, που είχε ψηφιστεί στην Κέα τον (1ος αιώνας π.Χ),ο οποίος όριζε ν΄ αυτοκτονούν με κώνειο οι ηλικιωμένοι πάνω από τα 60, ώστε να επαρκεί η τροφή για τους υπόλοιπους.(!)
Ο νόμος ψηφίστηκε κατά την περίοδο πολιορκείας τους από τους Αθηναίους .

Για το "Κείων νόμιμον", υπάρχει η περιγραφή του Ρωμαίου συγγραφέα Βαλέριου Μάξιμου (Valerius Maximus), όταν το 18μ.Χ συνοδεύοντας τον ύπατο Πομπήιο Σέξτο (Sextus Pompeius) κατά το ταξίδι τους προς τη Μ. Ασία χρειάστηκε να καταφύγουν λόγω μιας μεγάλης θαλασσοταραχής στο νησί.

Μια ηλικιωμένη γυναίκα ανώτερης τάξης προσκάλεσε τον Πομπήιο να παραστεί στην αυτοκτονία της. Όταν εκείνος προσπάθησε να την μεταπείσει εκείνη του είπε.

’"Μέχρι τώρα , έβλεπα πάντα την τύχη να μου χαμογελάει. Φοβάμαι μήπως η αγάπη για τη ζωή με εκθέσει σε σκληρές αλλαγές και τελειώσω το βίο μου άθλια, αφού υποστώ τα πιο φρικτά βάσανα. Γιατί ο θάνατος είναι πιο ευχάριστος όταν έρχεται όταν είσαι ευτυχισμένος’’.


Στη συνέχεια προέτρεψε τα παιδιά της να είναι μονιασμένα, τους μοίρασε την περιουσία της και αφού προσευχήθηκε στον Ερμή να την οδηγήσει μέσα από εύκολο δρόμο στον Άδη, ήπιε το κώνειο. Έδειξε με τη σειρά τα μέρη του σώματος της που πάγωναν και όταν ένοιωσε ότι το ψύχος έφτανε στα σπλάχνα και την καρδιά της, ζήτησε από τις κόρες της να της κλείσουν τα μάτια. Και το κείμενο τελειώνει

 
"Ημείς εκστατικοί προ του καινοφανούς θεάματος απήλθομεν δακρυρροούντες."

Το έθιμο-νόμος, λέγεται ότι έλαβε τέλος ως εξής:


Ένας νέος που υπεραγαπούσε τον γέροντα πατέρα του, για να τον προφυλάξει από το έθιμο τον έκρυψε και του έδινε το μισό ψωμί του, για να τον κρατήσει στη ζωή. Όταν κάποτε επρόκειτο να εκλέξουν τον άρχοντα του τόπου, διακήρυξαν ότι θα εκλεγόταν εκείνος που θα έβλεπε πρώτος τον ήλιο ν΄ ανατέλλει. Ο νέος ακολουθώντας τη συμβουλή του πατέρα του, αντί να κοιτάζει προς την ανατολή, όπως έκαναν όλοι οι άλλοι, κοίταζε τις κορφές των βουνών στη δύση και τις είδε πρώτος να φωτίζονται από τις ακτίνες του ήλιου . Έτσι έγινε άρχοντας. Όταν αργότερα ρωτήθηκε αν είχε σκεφτεί μόνος του αυτό το τέχνασμα ή τον είχε συμβουλέψει κάποιος άλλος, εκείνος ομολόγησε την αλήθεια. Έτσι σταμάτησε αυτό το έθιμο αφού κατάλαβαν την αξία των γερόντων και των συμβουλών τους.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου