"Μal du départ" τον λέει ο Καββαδίας.
Aυτόν τον επίμονο και έντονο πόνο φυγής, που συχνά πυκνά πάει κι έρχεται.
"Φεύγοντας ακίνητος" τον λέει ο Νίκος Δήμου.
"Όμως είναι και άλλα( πρωϊνά) όπου με διακατέχει μία έντονη επιθυμία απόδρασης. Ονειρεύομαι πως, σιωπηλά, χωρίς κανείς να με πάρει μυρωδιά, μαζεύω μερικά απαραίτητα πράγματα και εξαφανίζομαι. Το που πάω δεν έχει σημασία και αλλάζει από ξημέρωμα σε ξημέρωμα: άλλοτε λιάζομαι σε εξωτικά μέρη και άλλοτε χάνομαι σε μεγαλουπόλεις. Σημασία έχει ότι φεύγω. Αυτή η λαχτάρα της φυγής είναι τόσο έντονη που με πονάει σωματικά".
(Οι Δρόμοι μου "Φεύγοντας Ακίνητος").
Αυτά τα πρωϊνά, αυτά τα απογεύματα, αυτές τις νύχτες, που...
Τώρα, λες, ΤΩΡΑ θα τα παρατήσω όλα και θα φύγω.
Για μια στιγμή είσαι γεμάτος και ευτυχής, φεύγοντας ακίνητος.
(Μια τραγική αλήθεια, σ' ένα μεγάλο ποίημα, ενός μεγάλου ποιητή, έξοχα ερμηνευμένη. Με καθηλώνει αυτόματα, υποχρεωτικά και ανεξέλεγκτα. Ακόμα!)
Αυτό το "φεύγοντας ακίνητος" σε συνδυασμό με τον "ιδανικό κι ανάξιο εραστή", μου χτύπησε μια πολύ βαθιά φλεβίτσα...Όμορφα είναι εδώ! Είναι αλήθεια θαυμαστό το πώς ένα virtual βραβείο σου ανοίγει παράθυρο σε νέους κόσμους...Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήnemessis, ετσι πληροφοριακα να σου πω οτι η tradescadia δεν με εχει συνηθισει αν την ὁρῶ σχολιάζουσα ἐν ἐτέροις ἱστολογίοις (!!)
ΑπάντησηΔιαγραφήυ.γ. κατά τό γνωστό συντακτικό παράδειγμα "ὁρῶ τήν μέλιτταν καθιζάνουσαν" ένα πράγμα
:-)
καλημέρες και στις δυό σας
Είναι όντως θαυμαστό ένα virtual βραβείο σου ανοίγει παράθυρο σε νέους κόσμους.Τό ίδιο σκέφτηκα κι εγώ όταν είδα τον πολύ ευαίσθητο δικό σου κόσμο μέσα από τις γραμμές του blog σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες Tradescadia στο δικό μου που ακίνητος φεύγει μ' ένα μόνιμο mal du départ :)
Καλημέρα και σε σένα Γαβριήλ, υπεύθυνε του ανοίγματος παραθύρων :)