Πόσο μοιάζει κάποιες μέρες σαν αυτή το φθινόπωρο με την άνοιξη!
Πόσο χρωματίζεται και ζεσταίνεται η ψυχή αν έρχεσαι από παγερή εποχή κι ας ήταν πριν λίγο καλοκαίρι
Πόσο μπορεί ν' αλλάξουν την οπτική τα χρώματα που λαμπιρίζουν κάτω από έναν ήλιο που τα χαϊδεύει και να δεις μπροστά σου ανθοφορία αντί για μαρασμό.
Και οι νύχτες ολόγυρα μεγαλώνουν συνεχώς.
Υποτάσσεται η μέρα στη νύχτα για να χουχουλιάζει έρωτες καλοκαιρινούς.
Αλήτης καιρός που ονειροπολεί φανατικά ...
Kαι
Η βραδιά
παρά την ευγενή θερμοκρασία της
έσπρωχνε τον Οκτώβρη βιαστικά
προς το τέλος του.
Κάθονταν κι άλλοι έξω δειλοί
του καθενός ο φόβος
εύκολα δεν αποχωρίζεται
το χλιαρό εκείνο προεόρτιο του δριμέος
ιδού κι εγώ παρέκαμπτα
το βορινό σου κλίμα
με καλοκαιρινή σχεδόν αντιμετώπιση.(Κική Δημουλά)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου