Τι παραμύθι να σου πω ποια ιστορία...

"Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας".

Τα θέμα της φετινής Ημέρας είναι: "Επιδιώκοντας τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας:

Να βοηθήσουμε τους φτωχότερους από τους φτωχούς".

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ 166 εκατομμύρια άνθρωποι σε 22 χώρες υποφέρουν από χρόνια πείνα ή δυσκολεύονται να βρουν αρκετή τροφή καθημερινά .Κάθε μέρα 50.000 άνθρωποι πεθαίνουν, από την φτώχεια κα την πείνα Ένα παιδί πεθαίνει κάθε τρία δευτερόλεπτα 600 εκατομμύρια παιδιά ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας και 10 εκατομμύρια από αυτά πεθαίνουν...

Στην Ελλάδα το 1/3 των Ελλήνων ζουν με λιγότερα από 470 ευρώ μηνιαίως ενώ 1 στα 5 παιδιά ζει επίσης κάτω από τα όρια της φτώχειας (προς το παρόν...).

Είπαμε... δεν τα πάω καλά με τις Παγκόσμιες.

(Αυτό δε το " Να βοηθήσουμε τους φτωχότερους από τους φτωχούς"...Κάτι μου διαφεύγει σ' αυτό...)

Μήπως όμως μέρες που ζούμε θα πρέπει να είναι μες το μυαλό μας και να μας προβληματίζει και αύριο και τις επόμενες μέρες , όταν θα έχουν σβήσει οι σημερινοί προβολείς που έριξαν επάνω της οι "αρμόδιοι";

Μήπως δεν είναι πολύυυυ μακριά αυτές οι εικόνες που βλέπαμε κάτι παγκόσμιες τέτοιες ημέρες με τσάϊ και συμπάθεια;

'Εκλειναν οι προβολείς, τέλειωνε η συμπάθεια και συνεχίζαμε ήρεμοι το τσάϊ πως αυτό εμάς δεν μας αγγίζει.

Φοβάμαι πως όλο και πιο κοντινές γίνονται οι εικόνες.
΄Oλο και πιο συχνές...

Και είναι στιγμές που το χέρι μας την ώρα που σκεπάζουμε τρυφερά τα μικρά μας το βράδυ, τρέμει από αβεβαιότητα και φόβο ψιθυρίζοντας:

"Τι παραμύθι να σου πω ποια ιστορία

να κοιμηθείς και να έχεις όνειρα γλυκά..."