Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Το αστέρι κι η ευχή

Ναὶ ἀγαπημένη μου,
ἐμεῖς γι᾿ αὐτὰ τὰ λίγα κι ἁπλὰ πράγματα πολεμᾶμε
γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ χοῦμε μία πόρτα, ἕν᾿ ἄστρο, ἕνα σκαμνὶ
ἕνα χαρούμενο δρόμο τὸ πρωὶ
ἕνα ἤρεμο ὄνειρο τὸ βράδι.
Γιὰ νά ῾χουμε ἕναν ἔρωτα ποὺ νὰ μὴ μᾶς τὸν λερώνουν
ἕνα τραγούδι ποὺ νὰ μποροῦμε νὰ τραγουδᾶμε...

"Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας " Τ.Λειβαδίτης


3 σχόλια:

  1. Απλά πανέμορφο...Χτύπησες φλεβίτσα σήμερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εμμέσως πλην σαφέστατα, παρέλειψα τους υπόλοιπους στίχους.
    Απλά μέχρι εκεί που θα χτυπήσει φλεβίτσα.Είναι που είναι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα κάπως, να το συνεχίσουμε και το ποίημα, θα ψάχνουμε για ξυραφάκια να τις κόψουμε τις φλέβες :)

    Kαλό μεσημέριTradescadia και χαίρομαι αν χτύπησα φλεβίτσα καλή :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. !!!!!!!!!!!!!! έχω διαβάσει και τη συνέχεια....

    ΑπάντησηΔιαγραφή