Fugue παζλ

Φθινοπωρινά πρωϊνά ...

Χρώματα,γεύσεις,αρώματα,εικόνες,εικόνες...σκέψεις...

Όλα πάντα ανακαταμένα έκαναν το παζλ.

Σαν μουσικό fugue που παίζει ατέλειωτα , συνώνυμο της ανατροπής,και της απόδρασης,της φυγής, αλλά που μέσα από τα πλήκτρα της μουσικής μεταμορφώνεται σε συνώνυμο της αρμονίας και της ισορροπίας.

Πάντα πρώτη προτίμηση η άλλη ανάγνωση της κάθε λέξης, πέρα από την απόλυτη μετάφραση των λεξικών...

Αντισυμβατική,γκρινιάρα,ατίθαση και ονειροπόλα..

Γεμάτη συνειρμούς και χωρίς πεπατημένη...